Microsoft Word Mushviq I luda doc
Yüklə 0,98 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- BUZLU YOLLAR
- GÜZGÜ QAYITDI
- 1936 ŞERİM
- ÜÇ SAĞLIQ
218 Rübabın gurlasın inqilab deyə. Əl çək bir dəfəlik bu ikilikdən: Ya o cəbhəyə keç, ya bu cəbhəyə! Günəş işığından, ay işığından Aldığım ilhamla ruhları parlat; Qəlbinin, beyninin qarışığından Göylərə sığmayan bir cahan yarat! 219 BUZLU YOLLAR Hər tərəf buz içində, buzdur hər tərəf, Qorxurgünəş də orda olmasın tələf, Yan verib keçir, Üzünü qorxa-qorxa göstərib keçir. Dağ buzlar, qaya buzlar, sıldırım buzlar… Görməmiş bir alovlu ildırım buzlar. Əsrlər yatağında səssiz yatalı: Buzlar xatalı… Keçdi Amundsenin də axır çağları Orda, nə dəhşət! Qəbrinin barmaqlığı buz saçaqları Oldu nəhayət. Çox zaman bu iqlimə, araq daşıyan Amerkanın taciri oldu müştəri. İstərdi ki, bu yerdə qursun aşiyan, Dondu əlləri. Gözəl xəz var, kömür var uzaq şimalda, Aparsınmı yad ellər bu sərvətləri? Qoy «Krasin» gəmisi əlində balta, Qoşsun iləri! Qırsın, kəssin, doğrasın, ta ki, bu yollar Yolçuları salmasın qorxuya bir də. Düşmən şad olar, Qatarımız ləngisə uzaq Sibirdə… Bu yol, bu uğurlu yol, ayaq dəyməyən Soyuq, gizli çölləri çəkəcək işə, 220 Yen, ey insan arzusu, təbiəti yen, Düşmə təşvişə! Ey vaxtilə gülməli əfsanələrdən Zövq alaraq, divlərə heyrət edənlər! Ya kimdir şimaldakı taqi-zəfərdən Keçib gedənlər?! Alqış bu insanlığa yeni yol açan, Yeni əməl uğrunda çarpışanlara! Salam buzlu çöllərə işıqlar saçan Kəhkəşanlara!.. Alqış bu təbiəti gözəlləndirən İnsanlığın əbədi iqtidarına, Onun, yeni cahana yeni ruh verən İstismarına!.. Mən nə deyim, Çelyuskin nəfərlərinin Həyəcana sığarmı qəhrəmanlığı? Nə böyükdür o səma əsgərlərinin Canfəşanlığı!.. Gördüm qızıl xətlərlə iş kitabında Ey Şmidt, yazdırdığın böyük şanları. Gəlsin, çalsın bir Homer öz rübabında Bu dastanları! 221 QADIN Yoldaş, səfalətin uçrumlarından Səni ilk qurtaran böyük xilaskar, Yoldaş, səadətin uçrumlarından Ən dadlı səslərlə bizi haraylar. Sənin unutduğun ilk məhəbbəti, O saxlar qəlbinin ən boş yerində, İnsanın tükənməz əbədiyyəti Çiçəklənir onun sinirlərində. Söylə, şirinlikdə, hansı fidanda, Hansı gülüstanda, hansı cahanda, Ey yoldaş, ey qadın, sənin varın var? Harda, ey xalqımın böyük yarısı, Anası, bacısı, qızı, qarısı, Bizdə olan kimi ixtiyarın var?! 222 GÜZGÜ QAYITDI Mənim Ceyranım məktəbli bir qız Olur Bakının dağ hissəsində. Bu suyuşirin, bu qarayağız Qızın sinəsində Duyğusu dərin Yeni günlərin Şirin dalğalı ahəngi yaşar. Bu lətif ahəng ruhları oxşar. Girmişdir payız, yarpaqlar sarı… Mənim Ceyranım payız kibidir. Aləm axışır məktəbə sarı, O əsəbidir. Həyata qanıq, Ürəyi yanıq, Çünki Ceyranım yaşa dolmuşdur, Anası deyən «gəlin olmuşdur». Qonşuda bir qız yaxdı özünü, Bir acı, soyuq, küləkli gündə Yeni həyata yumdu gözünü. Bu iş üstündə Ceyranın fəqət, Bundan bir ibrət Almadı yenə ata-anası, Qulaqlarında elin zurnası. Gəldi Ceyranı kim sevirdisə, Dilə tutuldu, «həri» alındı. Ceyran bilmədi, qapıldı hissə, Razı salındı, Məktəbi atdı. Dadına çatdı 223 Bu zaman onun bir qız yoldaşı. Ceyran düşündü, çatıldı qaşı. Girmişdi payız… Ceyran neylədi? Elm ocağına ketdi bir səhər, Öz ürəyini açdı söylədi… Uzaq bir şəhər, Burdan çox uzaq… Tiren alaraq Ceyranı atdı həmən şəhərə. Yerin altında gəzən şəhərə… El-gün yığıldı, məclis qurdular, Dedilər: «Ceyran Bakıda deyil» Bir ilan kimi qovrulurdular Onlar elə bil. Bir titrəyirdi, İnildəyirdi. Bu nə kələkdir, bu nə ədadır? Deyirlər Ceyran Moskvadadır. Avam anası tutuldu qəmə, Avam atası qaşını çatdı. Nifrət etdilər yeni aləmə. Güzgü qayıtdı… Oğlan evindən Qopdu bir şivən: - Yerə girəsən, a belə gəlin! Görüm ağ günə çatmasın əlin!.. Ceyran oxuyur… Moskvadadır. Bakıda gəzir… sərxoş adaxlı. Bu nə kələkdir, bu nə ədadır? Mən bu maraqlı Lövhəni aldım, 224 Kitaba saldım. Başıma sanki mövzu qəhətdi… Adını qoydum: «Güzgü qayıtdı». 1936 ŞERİM Sən varlığın eynisən, buna sözmü var? Ürəyisən, beynisən, buna sözmü var? Gecələr ay sənindir, gündüzlər günəş kainat kimi! Hər şey gözəlləşmədə, sən də gözəlləş bu həyat kimi. Varlığın rəngi sənsən, ahəngi sənsən! Çiçəklərin, nurların çələngi sənsən. Bülbülün qarşısında açıl, şirinləş qızıl gül kimi! Hər şey dərinləşmədə, sən də dərinləş bir könül kimi! Dərinlik çox gözəldir, sadə olursa, Nə çıxar o şeirdən başımı yorsa? Mənalı səslərinlə, şerim incələş bir kaman kimi! Hər şey sadələşmədə, sən də sadələş hər insan kimi! Doğrudur, zərifliyin adı başqadır; Qüvvətə gəl, qüvvətin dadı başqadır. Ölkələr silahlanır, sən də silahlan ölkələr kim! Can deyə, canan deyə cəbhədə haxlan bir əsgər kim! 225 Hər kəs bilir həyatın sonu ölümdür, Ah bu qəmli dəyişmə yaman zülümdür. Şerim! Bu gülünc oyun bəllidir yarın bizi də bəklər; Sən də öl mənim kimi, fəqət məzarın olsun ürəklər! ÜÇ SAĞLIQ Gecənin dodaqları gülümsəyirdi, Masabəyi sevinclə: - İçin! – deyirdi. – - İçin, bu altun şərab torpağımızda, Şirin zəhmətimizlə, can bağımızda Bəslənən tənəklərin şirəsidir ki, Hətta bir az köhnədir, deyil bu ilki… Üzlərdən ruzgar kimi keçdi fərəhlər, Gecə gün bulağından doldu qədəhlər. Dostlar içib gözləri süzülü qaldı; Tuş meydən dodaqları büzülü qaldı. Bu insanlar kimdilər? Sizin tanışlar! Sizin kimi dünyada çağıldamışlar. Canlarından fışqıran hər yeni zəhmət Artırmış bir qüvvətin üstüqə qüvvət! Bu gecə bu səbəbdən ləzzət alırlar, Boş vaxtı kefləndirib yola salırlar. Çalan kim, oxuyan kim, qarışmış ara, Qonaqlar bir ağızla söz vermiş tara. Tar da sarı simində nəysə deyirdi… Gecənin dodaqları gülümsəyirdi. Bu gün təzə bir gülün açdığı gündür, Dünyadan yalnızlığın qaçdığı gündür. Dost evində çəkilmiş yeni nəfəslər, Əks etmiş divarlara işıqlı səslər. Başlamış bu ocaqda yeni sevişmə, Yüklə 0,98 Mb. Dostları ilə paylaş:
|