232
KÖNLÜMÜN DEDİKLƏRİ
Mənim könlüm deyir ki,
Hələ bunlar nədir ki…
Böyük günlər, şanlı günlər, şən günlər,
Yoluna düşən günlər
Hələ qarşımızdadır!
Hələ bunlar nədir ki…
Mənim könlüm deyir ki,
Həyat oldan küsənləri incidər.
Möhkəm dəzgah, şirin əmək, inci tər
Hələ qarşımızdadır!
Babam derdi: «Keçən günə gün çatmaz!»
Mənim könlüm bu sözlərə heç yatmaz.
O düşünüb deyir ki,
Hələ bunlar nədir ki…
Ay işığı, dolu ürək, yaşıl bağ,
Qızğın günəş, sərin çeşmə, qarlı dağ
Hələ qarşımızdadır!
233
TƏRTƏRHES NƏĞMƏLƏRİ
I
Yenə könlüm uzaqlarda,
Quş qonmayan ovlaqlarda
Qanad çalır tərlan kimi.
Bir dərənin üzərində
Çisəkləyir duman kimi.
Nədir məni bu coşduran,
Hankı əsr, hankı dövran
Olmuş bizim dövran kimi?
Bir aşağı, bir yuxarı
Burax çapsın söz atları
Ürəyimdə ceyran kimi!
Yenə qopdu bir qasırğa,
Nəğmələrim dalğa-dalğa
Gurlayacaq tufan kimi.
II
Budur, gəldi gül mövsimi,
Tarçı, köklə sarı simi,
Bir şey çal ellər eşqinə!
Günəş qızıl, dünya yaşıl.
Gülümsəyir işıl-işıl
Duyan könullər eşqinə.
Durma, köklə sədəf tarı,
Səbrimizin yarpaqları
Töküldü yellər eşqinə.
Bir hava çal, can oynasın,
Dağlarda duman oynasın
Qırdığın tellər eşqinə.
Mən də sözlə əmin-əmin
234
Daraq çəkim düşüncəmin
Zülfünə Tərtər eşqinə.
III
O yan dərə, bu yan dərə,
Hər yamacda bir mənzərə,
Nə aləmdir bu Qarabağ!..
Göy üzündə şən bulutlar
Yer üzündə məxmər otlar,
Bu günəşli səhərə bax!
Hər yan dağdır, hər yan meşə,
Novruzgülü, mor bənövşə,
Bülbüllərə, güllərə bax!..
Gah mülayim, gah əsəbi,
Bir dalğalı ömür kibi
Axıb keçən Tərtərə bax!
Tərtərdəki səhnələrə
Polad döşlü dəhnələrə,
İnsana bax, hünərə bax!
IV
Tərtər çayı! Nə zamandan,
Hansı çılğın bir tufandan
Qaynayışın başlar sənin?
Hər axışın bir inqilab,
Hər dərən bir dərin kitab,
Başında çox iş var sənin.
Varıb keçdi apardığın,
Yaynağından keçən yığın,
Keəmişmidir təkrar sənin?
Bir sorğu kəsdi qarşımı:
Tarixlərin göz yaşımı
235
Axıtdığın yaşlar sənin?
Məndən başqa arxan varmı,
Fəryadına dayanarmı
Dağlar sənin, daşlar sənin?
V
Tərtər çayı!.. Tərtər çayı!
Ötən çılğın vurharayı
Bir salsana yadına sən!
Bir zamanlar candı o kənd,
Dio çıxarıb yandı o kənd,
Yetişmədin dadına sən.
El yanarkən için-için,
Dalğalanıb onun neçin
Su səpmədin oduna sən?!
Qanlı alov dalğa-dalğa
Yayılarkən ortalığa,
Heç baxdınmı ardına sən?
Gözəl Vətən, söylə mana,
Söylə mana, yana-yana
Getdin kimin badına sən?
VI
Bu nə yoldur, daşnaq yolu…
Hər dərəsi qanla dolu,
Nə acıdır bunun adı.
O dənizdən bu dənizə
Deyib çıxdı sinəmizə,
Bir tapdadı, bir doğradı.
Orda dəhşət, burda vəhşət,
Əlində baş, dişində ət,
Tanırsınız müsavatı.
Nə bağ qaldı, nə də bağban.
236
Qurşun, ölüm, atəş, duman
Yaxamızı parçaladı.
Bilən bilir, bu zülmətə,
Bu uğursuz fəlakətə
Kim əl çaldı, kim ağladı.
VII
Onlar deyən yalan oldu,
Keçən keçdi, olan oldu.
Coşdur, bizim günlər, məni!
Bir çalışır, bir yaşayır,
Bir-birinə çox oxşayır
Bu dağlarda türk, erməni.
Arzumuzun dərəsindən,
Bağımızın bərəsindən
Haraylayır Tərtər məni.
Aman Tərtər, tut əlimdən,
Uzaq düşmə əməlimdən,
Yoxso ellər ötər məni.
Biri sızlar, biri yanar,
Bilirsən ki, necə anar
Qələm məni, dəftər məni!
VIII
Gax o gözdən, gah bu gözdən,
Mirov dağdan, Alagözdən
Verə-verə nişan Tərtər.
Dağı-daşı uçuraraq,
Torağaydan alıb soraq,
Eldən-elə qoşan Tərtər.
Bir gurlayan həyat kimi,
Dərələrdən ağ at kimi
237
Şahə qalxıb aşan Tərtər.
Keçmişini salma yada,
Gözdən düşər bu dünyada
Düz yolundan şaşan, Tərtər,
Nə işin var dağda, düzdə?
Bir qan kimi Madagizdə
Gəl qəlbimə boşan, Tərtər!
IX
Hər yamacda bir tamaşa,
Könlüm uçur dağa-daşa,
Seyr etdikcə təbiəti.
Dağ başında duman gözəl,
Bu qaralan orman gözəl,
Könlümdədir məhəbbəti.
Kim der sənə yaman, dünya.
Sən gözəlsən aman, dünya,
Ey günəşin əmanəti!
Keçmişin göz yağmurundan,
Ürəyimin çamurundan
Seçməliyiz şikayəti.
Ey əzəldən yığın-yığın,
Ölən, qalan insanlığın
İlk cənnəti, son cənnəti!
X
Gözünü aç, dağlara bax,
Bir gözəldir bu Qarabağ
Təbiətin qucağında.
Doğmuş kimi ülviyyətin,
Gözəlliyin, məhəbbətin
Ən səfalı bir çağında
238
Uzun saçlı qızlar kimi,
Tar çalaraq sızlar kimi
Tərtər gümüş yatağında.
Burda versən can, yeri var,
Yenə bülbül, qan yeri var
Qızıl gülün yanağında.
Ürəyimdə sözüm qaldı,
Bu dağlarda gözüm qaldı
Bir maralın buxağında.
XI
Nə deməkdir bu aldanış!
İşdən danış, gücjən danış,
Çağır yeni mahnı, şair!
Çırpınmalı el səsində,
Elin köküs qəfəsində
Sözlərinin canı, şair!
İşə keçməz boş nəğmələr,
Dodaqaltı zümzümələr,
Orkestrin hanı, şair?!
Dönüş yoxdur bir də geri,
Şarıldayan bu Tərtəri
Yaxşı öyrən, tanı, şair!
Həqiqəti görməyənin,
Elə könül verməyənin
Batsın adı-sanı, şair!
XII
Odlayankən bağrınızı,
Mən duyuram ağrınızı,
Darılmayın mana, dağlar!
Gətirəcək bu laşqın sel,
239
Qəlbinizdən keçən tunel
Ölkəmizi cana, dağlar!
Qaranlığı yıxmalıyız,
Aydınlığa çıxmalıyız,
Nə dərsiniz, buna, dağlar?
Çırağınız sönməyəcək,
Bundan belə dönməyəcək
Ürəyiniz qana, dağlar!
Yüksələcək mənliyimiz,
Gölməyəcək şənliyimiz
Sayıldıqca sana, dağlar!
XIII
Günəş çıxmış qaranlıqdan,
Bir qarışıq dumanlıqdan,
Parçalamış qaranlığı…
Fəqət, bilsən, gün vuracaq,
Nə ulduzlar doğuracaq
Dühamızın dumanlığı!
Şarıldayıb, tüitülənib,
Coş, Tərtərim, dağdan enib
Gəz dağlığı, aranlığı!
Öz gücünü bildir bu gün,
Cənnət kimi güldür bu gün
İlanlığı, sayanlığı!
Yaşa, həyat selimizin,
Ağlımızın, əlimizin
Qüvvət, işıq sultanlığı!
XIV
Hər dalğası sona Tərtər,
Qurban olum sana, Tərtər,
Dostları ilə paylaş: |