Meyxan y Bahar üur il meyl ed r,
Zahid qüsur meyl qılır, g r qüsurd n.
H r kim ki hicri-yar il dü s d ma d n,
Heç açılarmı könlü onun seyri-ba d n?!
Saldı mey içr yoxsa l bi ks saqinin
Kim,bir ya il m ni saldı ya d n.
Ölm kd n özg yox m n e qind bir x yal,
P rvan yanma ın sev r ancaq çira d n.
Bir lal yüzlüyar ç kib da sin m ,
Ya r b, s n etm sin mi xali bu da d n!
Yetdikd gül doda üv mey bilm z m alır,
Meyd n dodaq n
ni, ya mey doda d n?!
S nsiz g r bahar ola [yüz] ist m z Bahar
N lal da d n çıxa, n qönç ba d n.
L li-l bin ki x lq deyirl r rab ona,
Xasiyy ti- rab tapar yets ab ona.
Zülfün salıb özün oda, ta ruyüv yetib,
Öz tutdu u i ind n dir piçü tab ona.
irin l bin ki l l ür yin qan dönd rib,
Yoxdur üzünd qanı dey n, l li-nab ona.
Görm k uai-arizüvi kimd tab var,
Bitablıq edib, n salırsan niqab ona?!
Dön -dön saraldı görüb hüsnüvü niy
Girmir yer ki qar ı çıxır afitab ona?!
N fyi-vücudi-nöqteyi-mövhum ed r h kim,
A zın ver ydi ka açılıb bir cavab ona.
Zahid ki e q küfrünü isbat edir, Bahar,
yman g lm z oxuyasan min kitab ona.
Tutsam rabı g r l büv tay, h ramdır,
G r sim söyl s m t nüv , h rfi-xamdır.
Rüxsarın üzr zülfüv baxdım o q dr kim,
Gördüm ki, gün qürub eyl yib, v qti- amdır.
Zahid bilirmi hiç miyanın h qiq tin,
Nazik sözü n bilsin o k s kim, vamdır?!
Mahi-t mam s hv il bir gün dedim s n ,
H r k s e itdi dedi: bu söz nat mamdır.
Zalım, bu q dr könlümü qan etdigin n dir,
Qan etm dim dedim ki, l bin l lfamdır.
Zahid, t vafi-K b ni qoy, bir güzar qıl
Meyxan içr , gör n s falı m qamdır!
Dedim ki, hddir l bin, ey canı cismimin,
Dedi: Görün Baharı, n irink lamdır!
G r zülfün il beyl olur a ina gözün,
Axırda ba im g tir r min b la gözün.
Ey biv fa, cahan gözün saldı fitn l r,
Zülfün g r k ed , niy eyl r x ta gözün?!
Könlüml zülfüvün var idi vv l ülf ti,
Axırda eyl di onu da biv fa gözün.
M cruh sin d gen könlüm görünm yir,
Billah, ya qa ın aparıb anı, ya gözün.
ymanım almamı el m z q sd q tlim ,
H m qanımı tök r, h m ed r xunbaha gözün.
Zülfü x ttin ümidimi s nd n k s r, v li
Eyl r arad özg i ar t mana gözün.
Eyl r M sih l lb rüv çox n z r, m g r
Bimardır m nim kimi, ist r d va gözün?!
Can verm gim nigahüv mü kül degil, v li
H r can mü kül eyl y c k iktifa gözün.
Min r ng il Baharı salıblar b lal r ,
Ol a üzün, o al yava ın, ol q ra gözün.
Derdim o m st gözl rüvün çox b lası var.
Gördüm o qar zülfü, onun da x tası var.
H rgiz behi t meyl el m z, huri ist m z,
H r a iqin ki s n kimi bir dilrübası var.
Derl r bahadır a zına can, bilm z m neçin
Bu yox olan zadın bu q d r çox bahası var.
H r l hz sin m üzr x d ngin qoyar ba ın,
S nd n gen x d ngüvün artıq v fası var.
Müjganın il çe müvi g r sorsalar i dir?
Bimar b nz yir ki, lind sası var.
Badami gözl rindir ed n x st könlümü,
nnab l bl rind n o d rdin d vası var.
Bir naz il xuram g l, ey s rv, ta gör k
Hüsn içr hansı s rvq din idd ası var?!
Yox eybi g rçi hicrin il ölm gin, v li
Hüsnün gör nd ölm gin özg s fası var.
F xr eyl kim, qulamınam, ey xubl r hi,
Hansı hin Bahar kimi bir g dası var?!
Zülfün kimi qaraldı günüm dudi-ah il ,
E qind idd a edir m bu güvah il .
Netsin o tari-zülf il bu qan ola könül
Mümkünmüdür ba armaq o zülfi-siyah il ,
H r gu sind gör gözüvün min b la yatıb,
Neyçün can almasın bel göz bir nigah il ?!
X tt il yı dı d sti-q za hüsnü ruyüv ,
Nec ki ba iban gülü ba lar giyah il .
Müjgan s fini sin m ç km k r va deyil,
G lm k x rab mülk n lazım sipah il ?!
Derl r günahi-e qüv yanmaq c za, xo am
Yandırsalar m ni oda g r bu günah il .
Meyxan y Bahar girib «ya s n m» deyib,
Zahid girirs K b y g r «lailah» il .
Bir gu d n g r.ala çe min q rarımı,
Zülfün iki t r fd n alır ixtiyarımı.
A zın n m nd qoydu könül, n könüld s br,
Bir yox, görün ki, ld n alıb cüml varımı.
Bir r hgüzard ola kim, dam nin tutam,
ad m ki, bad verdi f raqın qubarımı.
Kuyind itl rin m ni h md m eyl mi ,
Artırmı am n növ görün etibarımı!
N bir v fa Bahar , n bir cövr, b s nec
S nd n xo eyl yim dili-ümmidvarımı?!
M h bb t z ncirinin eydası, m lam t
bazarının rüsvası iqlimi-m v dd t avar si,
ki v ri-n dam t biçar si, a iqi-üftad l r
yolda ı, Bahari-v hyk lamın qarda ı Hacı
M h mm d hüseyn x l fi-hacı bülqasim b y
irvani «Rüsva» t x llüs-Seyrü sülukd
Bahar il töv m, qüvv ti-t bd fünuni- er müs ll m olmu ,, hicr tin 1274-
cü s n sind darülmöminini-Ka anda da-ri-b qay rehl t etmi dir. O
c nabın türki olan k lamından
bu iki q z l n z ri-h qir yetib s bt olundu:
Fariq ol m hru q mind n bu dili-q mgin deyil,
Olmayan a iq o ux qabili-t hsin deyil.
Gül ni-hüsnü açıbdır yüz güli-r na gözün,
G ri yyami-x zandır, f sli-f rv rdin deyil,
Nafeyi-çini onun saçına t bih ed nin
Tutma ki, billahi qövli [h rgiz] anın çin deyil
Qıldı bir d m kuyi-ü aq güzar ol mahru,
Getdi gör kim, firq tind n kim cik rxunin deyil.
Guyi-e qind qılan m va g da çoxdur, v li
Hiç k s Rüsva kimi bis brü bit mgin deyil.
H r zaman dövri-f l k cövrünü kim, yad etdim,
At i-ahım il al mi b rbad etdim.
Bir q di s rvi-r van dilb ri-t rsanı görüb,
Onu irin sa ınıb, k ndimi F rhad etdim.
Xaneyi-könlü f ra t q mi qılmı dı x rab,
D rdi-e q il onu bir d xi abad etdim.
Bu ümid il ki qanım tök c k q mz n oxu,
D mb d m xatiri-m hzunumu m n ad etdim,
G rçi Rüsva kimi canımdan limi yaqadım,
A iq öldürm g lakin onu ustad etdim.
Q NNAD
smi- rifl ri li kb r-ibn-M h di R c b maxiyyül- sl.
T x llüsl rin öz s n tl rin müs mma etmi dir. H qiq tül-hal
Dostları ilə paylaş: |