91
həyat səviyyəsi problemləri çoxalır, yaşıllıq məhv edilir, ayaq
qoymağa yer qalmır.
Bəzi təsəvvürlər. Müşahidə edirəm ki dövlət yaradıcı, qurucu,
insanlara şərait yaradıcı xarakterindən çox, alverçi - merkantil
dövlət xarakterinin əldə etmişdir.
Qanunun aliliyi prinsipinin insanın mənafeyi üçün deyil, çox
zaman yalnız adi insanları sıxmaq üçün tətbiq olunur. Qanunlar
mədəni, təhsil, səhiyyə, əmək və digər hüquqlarının təmin
olunmasında çətinliklə istifadə olunur. Məlumdur ki, əksəriyyət
qanun və sərəncamları kamil saymaq olmaz. Ona görə daim onları
təkmilləşdirməyə cəhd edirlər. Onların çoxu konstitusiyaya, insan
hüquqlarına (mədəniyyət, təhsil və səhiyyə və digər) uyğun olsa da,
uyğun olmayanlar da çoxdur. Bəziləri ədalət, bərabərlik, rasionallıq
prinsipini pozur, məmurun
şəxsi kaprizlərinə
əsaslanır.
Konstitusiyanın özü də (2008-dək olan) məmur diktaturasını müdafiə
edir və xeyli defektlifir. Burada icra- məmur hakimiyyəti məhkəmə
və parlament hakimiyyəti üzərində hegemondur. Belə qanun və
qərarların verilməsi və ya ehtiyacı olan qərarın verilməməsi və
hüquqi dövlət adı altında onların icra olunması insan və cəmiyyət
mənafelərinə zidd olur. Kifayət qədər misallar vardır. İdarələrdə
istifadə edilən qərar qəbulu metodu elmi rasional prinsiplərə cavab
vermir. Misal üçün, dövlət qulluğuna qəbul, tələbə qəbulu, torpağın
idarəsi və tikinti haqda qərarlar, Bakıda körpülər, təmirlər sonra
söküb köçürmələr və ya sökmələr və yenidən tikmələr, büdcənin
bölünməsi, işsizliyin ləğv edilməsi, məşqulluq siyasəti və və s.
İcma, məhəllə , kənd, qəsəbə, şəhərdə mədəniyyət, ictimai
xidmət, elmi -texniki yaradıcılıq, kitabxana, dincəlmək, park,
gəzinti, idman, konsert, toplantı yerlərinin, habelə yaşayış üçün
zəruri olan digər infrastrukturun (yol, elektrikləşdirmə, körpü, su,
kanalizasiya və s.) hökmən vacib yaradılmasına vacib vəzifə kimi
baxılmır. Məsələn, Bakı şəhərində Yeni günəşli qəsəbəsində
kitabxana, mədəniyyət evi, klub, dincəlmək, oturmaq, müzakirə,
yığıncaq üçün, idman üçün bir komleks yoxdur. Mən şəxsən 2000-ci
ildən 3 dəfə dövlət başçısına, şəhər və rayon rəhbərliyinə yazılı
müraciət etsəm də bunu düzəzlmirlər, boş ərazilər isə sürətlə tutulur,
dükanlar tikilir. Bunlar cəmiyyətin təbii ehtiyacını nəzərə alaraq
hökmən olması təmin olunmur(ola da bilər, olmaya da), lakin belə
obyekt və yerlər o ərazidə məmurun yaşamasından asılı olaraq
yaradıla bilər. Qərarların məmurun kaprizi və şəxsi arzusundan asılı
olması əsas amildir.
92
Dövlət idarəçiliyində belə bir səhv təsəvvür vardır ki, əgər bütün
yaşayış şəraiti iş, su, yol, əyləncə və s. olsa, insanların daha şikayəti
olmayacaq və məhz bununla insanlar dövlətə qiymət verəcəklər.
Yəni onu həmişə seçgilərdə, sorğularda müdafiə edəcəklər. Lakin
mənim fikrimcə, infrastrukturun olması hələ ilk səviyyədir, əsas,
daha güclü mərəkə sonra başlayacaqdır, hansı ki elə indi də var, lakin
dövlət özünü görməməzliə vurur, hansı ki elə indi düzəltmək
lazımdır. Sovet dövründə də hər şey düzəldilmişdi, lakin xeyli
nayrazılıq var idi. Onlar qalır və daha da dərinləşmişdir.
Dövlət idarəçiliyində və iqtisadi obyektlərdə, habelə əhalinin
şəxsi münasibətlərində yerliçilik, tayfaçılıq, qohumluq, dostluq,
rayonçuluq, etnik mənsubiyyət tərəfkeşliyi, rüşvət verməyi və
almağı, düz danışmamağı, həqiqəti deməməyi, istismar etməyi,
dələduzluğu əhatə edən müəyyən dərəcədə spesifik əxlaq
yaranmışdır. Belə davranış, şübhəsiz, sosial siyasi mühitə
reaksiyadır.
Müstəqillik dövründən bəri yeni sinfin-proletarların meydana
çıxması və artması müşahidə edilir.
Zorakılıqla özəlləşmə siyasəti çoxlu zərərlər vermişdir. Yalnız
İvanovka kəndi İsmayıllı rayonunda qətiyyətlə mübarizə edərək
imtina etmiş və xilas olmuşdur. Bu siyasətin həyata keçirilməsində
Dünya bankı və Valyuta Fondunun çox böyük şeytan rolu olmuşdur.
Onların məsləhəti ilə dövlət enerji daşıyıcılarının qiymətlərini 1993
–cü ildən sonra xeyli qaldırmış, kredit verməkdən imtina etmiş,
ictimai müəsisələri bankrot vəziyyətinə salmış, əsassız müdaxilə
edərək, müstəqil işini pozmuş, işləməyə imkan verməmiş və
dayandırmışdır.
Neft strategiyası adlandırlıan və xarici firmaları cəlb etməklə
neftin iştitrakçılar arasında bölünməsini nəzərdə tutan müqavilələrin
məqsəduyğunluğu və zərurəti özünü doğrultmur. Həmin neft
Azərbaycan təkbaşına çıxara bilərdi və bunu etmək üçün hazır idi.
Dənizdə və quruda neftli sahələrin belə aktiv işlənməsi nəticəsində
2008 –ci ildə rəsmi məlumatlara görə 40, 2009 –cu ildə isə 50
milyon ton neft çıxarılması nəzərdə tutulur. Optimal olaraq ölkəyə
20 milyondan artıq neft çıxarılması gərək deyil. Və gələcək nəslə də
neftin 200-300 il qalmasını təmin etmək indiki nəslin üzərinə düşür.
Çıxarılan neftin, habelə qazın xaricə satılması da məqsədə uyğun
deyil, onları emal edib 300 adda məhsul istehsal etmək, daha çox
adama iş vermək və daha çox xeyir almaq daha yaxşı olardı. Qeyd
etməliyəm ki, neft və qaz strategiyası və boru strategiyası adlanan bu
93
siyasət heç bir siyasi xeyir almağa kömək etmir. Heç, bu strategiya
Macarıstanda həbs edilmiş Azərbaycan zabitini Azərbaycana
verilməsi üçün də bir iş görə bilmədi, hətta 2008 –ci ildə BMT
sessiyası Azərbaycanın ərazi bütövlüyünü müdafiə etmədi, üç əsas
dövlət (ABŞ, Rusiya və Fransa) də əleyhinə çıxdı. Məsələn, ali
rəhbərlik Qarabağ probleminin həll olunması üçün 2003 –cü ilədək
468-dən çox görüş keçirmiş, hər görüşdə neft, qaz siyasəti, boru
xətləri, ipək yolu vasitəsilə beynəlxalq kapitala yaxşı xidmət etdiyini
tez - tez desə də, bunun Qarabağ problemi və Azərbaycan
təhlükəsizliyinə qarantiya almaq üçün xeyri olmamışdır. Yəni bunlar
dəyişmək üçün bir dərs deyil? İndi də çoxlu görüşlərlə ölkə
rəhbərliyi xarici ölkələrdə buna cəhd edir, lakin əhəmiyyət
vermirlər. Belə olduqda neftə və qaza xarici şəriklər niyə bu işdən
uzaqlaşdırılmasın?Yeganə düzgün yol, düşünürəm ki, bütün xarici
şirkətləri qovmaq, Rusiya ilə və ən etibarlı ölkələrlə-Pakistan,
Əfqanıstan Türkiyə - hərbi müqavilə bağlamaq və Qarabaq
məsələsini təcili həll etmək lazımdır, boş yerə nə üçün ğözləyək?
Ölkə rəhbərliyi daim Avropa dövlət rəhbələri ilə görüşlərində
bildirir ki, Azərbaycan Avropanın enerji təhlükəsizliyində böyük rol
oynayır və yaxud oynamağa hazırdır. Mən çox təccüb edirəm. Əgər
onlar sizin də xahişə əhəmiyyət vermirlərsə, Ermənistanı onlar
müdafiə edir, maliyyə yardımı edirlərsə, niyə axı siz bu rolu
oynamalısnız. Sizin rolunuz Azərbaycanın daxilindədir. Ticarət
əlaqələrinin müstəqilliyin təhlükəsizliyinə heç bir dəxli yoxdur.
Ticarətdə hər kəs öz gəlirini güdür. Diqqətin daha çox neft, qaz
satışında cəmləndirilməsi yaxşı deyil. Nəyə lazımdır o neft-qaz
pulları ki, o bir lazımsız fantaziyanı geçəkləşdirmək üçün istifadə
ediləcəkdir? Hələ ölkədə 15 % əhali qazla təmin olunmayıb, bir çox
problemlər var, müharibəyə son qoyulmayıb.18 milyarddan artıq pul
xarici banklarda 3-4 % lə qoyularaq xarici ölkələrin inkişafına sərf
olunur. Bunların fonunda daha çox neft satmaq, Avropanın
xidmətçisi olmaq və ona vaxt itirmək niyə lazımdır? Keçən əsrin 20-
ci illərində Türkiyənin bütün Avropa dövlətləri ilə əməkdaşlıq haqda
müqavilə bağlamağına baxmayaraq hamısı onun üzərinə atılıb onu
məhv etməyə çalışırdı. Kamal Atatürk onları ağılla xilas etdi. Bu fakt
deyir ki, “Avropaya və Amerikan imperializminə baş əymək və
qulluq göstərmək lazım deyil, özünə fikir ver”.
İnsanlara lazımdır ki, öz iş yerləri vasitəsilə gəlir əldə etsinlər.
Neft siyasəti isə buna imkan vermir. Lakin dövlət neft vasitəsilə
pensiyaları və büdcədən maliyyələşən qulluqçuların və məmurların
Dostları ilə paylaş: |