116
Şer
Ariflər
o zaman başlar kəlamə,
Ya da əl uzadar o vaxt təamə,
Ki, söz soyləməsə törəsin ziyan,
Ya da ac qalarsa zəifləsin can.
Mütləq dediyində bir hikmət olar
Yeyib içdiyi də bir qüvvət olar.
5. Hekayət
Biri hey tövbə edər, sonra da həddən çox yeyərdi. Ax
ırda bir şey
ona dedi: –Görünür çox yeməyə adət edibsən, nəfsin as
ıld
ığ
ı tövbə
bağ
ı isə tükdən də nazikdir, sən ki, bu nəfsini belə bəsləyirsən, o, tük
nədir
lap zənciri də qırar.
Beyt
Birisi bəslərdi qurd balas
ın
ı,
Böyücək məhv etdi öz ağas
ın
ı.
6. Hekayət
Ərdəşir Babəkan
77
haqq
ında nağ
ıl edirlər ki, bir gün o, bir ərəbə
hakimindən soruşdu:
–Gündə nə qədər yemək laz
ımd
ır?
Dedi:
–Yüz dirəm ağ
ırl
ığ
ıında.
Dedi:
–Bu qədərdən nə güc olar?
Dedi:
–Bunun gücü səni ayaq üstə saxlay
ır. Ondan çox isə art
ıq yük
olar!
Beyt
Yemək laz
ım yaşamaqçün, deməkçün,
Səncə həyat laz
ım ancaq yeməkçün?!
117
7. Hekayət
İki Xorasanl
ı dərviş yol yoldaş
ı olub səfərə ç
ıxd
ılar. Biri ar
ıq idi,
iki gündən bir yeyərdi. Digəri kök idi, gündə üç dəfə nahar edərdi.
Təsadüfən bir şəhərə girəndə onlar
ı casus güman edib tutdular və hər
ikisini zindana sald
ılar. İki həftə sonra günahs
ız olduqlar
ı aşkar oldu.
Onlar
ı azad etmək istərkən kögün öldüyünü, ar
ığ
ın isə salamat
qald
ığ
ın
ı gördülər.
Camaat bu işə təəççübləndi. Orada bir alim var idi, dedi: –
Bunun əksi təəccüblü olard
ı;
çünki kök çox yeyən idi, acl
ığa dözmə-
yib öldü, ar
ıq az yeyən idi, acl
ığa tab gətirib, xilas oldu.
Şer
Adam az yeməyə edərsə adət,
Çətinlik zaman
ı tab edə bilər.
Qar
ınpa firavan yaşayar, amma,
Darl
ığa düşəndə ac
ından ölər.
Beyt
Qar
ın təndirini tez–tez qalayan,
Dərd çəkər q
ıtl
ığa düşdüyü zaman.
8.
Hekayət
Alimlərdən biri oğlunu çox yeməkdən çəkindirib dedi:
«Doyunca yemək adam
ı xəstələndirər!». Oğlu dedi:
–Ay ata, adam
ı açl
ıq öldürər! Məsəl var deyərlər: «Aç
ından
ölməkdənsə, toxluqdan ölmək yaxş
ıd
ır»!
Atas
ı dedi:
–
Oğul, hər şeyin dərəçəsi var, eşitməmisənmi demişlər: «Yeyin,
için amma həddini bilin!»
Beyt
O qədər çox yemə ağ
ırl
ıq etsin,
O qədər aç qalma, can əldən getsin,
118
Şer
Yemək
verməlidir vücuda ləzzət,
Çox olsa, verəcək əzab, əziyyət
Gülşəkar ziyand
ır, çox yesən əgər.
Az yesən, küt çörək olar gülşəkər.
Beyt
Qar
ınpa olmaqdan əl çək kişisən,
İt də çox yeməklə düşər hörmətdən.
9.
Hekayət
Bir
xəstəyə dedilər: – Ürəyin nə istəyir? Dedi: – Ürəyim «heçnə»
istəyir.
Beyt
Bir mədə pozulub, ağr
ısa qar
ın,
Nə xeyri dünyada dövlətin, var
ın?
10.
Hekayət
Vasit
78
şəhərində yaşayan bir baqqal
ın sufilərdə bir, qədər pulu
vard
ı. O hər gün pulunu tələb edir, sufilərə ağz
ına gələni deyirdi.
Borclular isə onun təhqirli sözlərindən zara gəlir,
lakin dözməkdən
savay
ı çarə tapm
ırd
ılar. Gördüm, onlar
ın aras
ında olan ağ
ıll
ı bir
adam belə deyir:
–Baqqaldan
dirəm almaqdansa, nəfsini öldürüb ac qalmaq
yaxş
ıd
ır.
Şer
Dərbanlar
ın cəfas
ın
ı çəkməkdənsə yəqin ki,
Ağalar
ın ehsan
ın
ı rədd eyləmək yaxş
ıd
ır.
Qəssablar
ın pis üzünü görməkdənsə bir daha.
119
Ürəyində ət arzusu qal
ıb elmək yaxş
ıd
ır.
120
11. Hekayət
Tatar
79
müharibəsində bir iyid ağ
ır yaralanm
ışd
ı. Biri ona dedi:
–Filan
tacirdə dərman var, istə, bəlkə verdi.
Deyirlər ki, o tacir xəsislik və pax
ıll
ıqda məşhur imiş.
Beyt
Süfrəsində çörək deyil, günəş olsayd
ı əgər,
İş
ıql
ı gün görməz idi bu dünyada bir nəfər
İgid dedi.
–Dərman istəsəm, ya verəçək, ya verməyəcək;
versə ya xeyir
edəcək, ya etməyəcək. Demək, elə bir tacirdən dərman istəməyin özü
mənim üçün zəhər içmək kimi bir şeydir.
Beyt
Minnətlə al
ınsa alçaqdan təam,
Yeyib kökəlsə də alçalar adam.
Atalar
demişlər: «Ab
ır
ın
ı al
ıb, dirilik suyu versələr, ağ
ıll
ı adam
onu almaz, çünki zillətlə yaşamaqdansa, izzətlə ölmək yaxş
ıd
ır».
Beyt
Xoş sifətli bir adamdan al
ıb qanqal da yesən
Çox yaxş
ıd
ır bədsifətin verdiyi bal, şəkərdən.
12. Hekayət
Bir alimin yeyəni çox idi, gəliri az.
Mənsəb sahiblərindən birinin
alimə hörməti var idi, məsələni ona açd
ı. Mənsəb rahibi qaşqabağ
ın
ı
tökdü, alimin dilənməsi ona iyrənc göründü.
Şer
121
Sən bəxtindən şikayət edib küsgün sifətlə
Əziz dostun yan
ına getmə, qəmlətmə onu.
Bir xahiş eyləyəndə gülər üzlü, şad görün,
Aç
ıq al
ın istəyər iş sahibi dostunu.
Nağ
ıl edirlər ki, o, alimin vəzifəsini balaca art
ırd
ı, lakin ona olan
hörmətini xeyli azaltd
ı. Bir az keçdikdən sonra alim özünə qarş
ı
əvvəlki hörmətin olmad
ığ
ın
ı hiss etdi və dedi:--
zəhirmar olsun o ye-
mək ki, rəzalətlə qazanacaqsan, qazan ocaqda qaynayacaq, sən isə
rüsvay olacaqsan!
Beyt
Alçalmaq yoluyla kim tapsa çörək,
Özünü alçaltm
ış o adam demək.
Beyt
Çörəyim artd
ıqça əksildim haman,
Yoxsulluq yaxş
ıd
ır sail olmaqdan.
13.
Hekayət
Bir
dərvişin bir şeyə art
ıq dərəçədə ehtiyaç
ı var idi. Biri ona
dedi:
–Filan adam çoxlu mal-dövlət sahibidir, əgər möhtac olduğunu
bilsə, mütləq sənə kömək edər.
Dərviş dedi:
–Ax
ı, mən onunla tan
ış deyiləm.
Dedi:
–Mən tan
ış edərəm.
Dərvişin əlindən
tutub haman adamın evinə apard
ı. Dərviş evə
daxil olduqda sallaqdodaq, qaraqabaq bir adam
ın oturduğunu gördü,
dərhal dinməz-söyləməz geri döndü.
Bələdçi soruşdu:
–Sən nə etdin?
Dedi:
–Onun
xələtini sir–sifətinə bağ
ışlad
ım.