_________________Milli Kitabxana
________________
102
***
Olmalının Mütləq İfadəçisi Olmalının Mütləq Daşıyıcısına tən deyil.
***
Mütləq İfadəçi, Mütləq Daşıyıcı və Mütləq Gerçəkləşdirici Bir Kişidə
birləşməyincə Olmalı çıxmayacaq Olanın sürüyündən, tapdağından.
***
...Həqiqətdən başqa heç nəyi, heç kimi sevməmək; Həqiqətdən başqa heç nə və
heç kim tərəfindən sevilməmək; Həqiqətdən başqa hamını incidib, hamıyla
incişib getmək bu dünyadan...
***
Bunu demək istəyirəm. Bunu istəyirəm.
***
Olmalı nəyiysə diləyir, Olan gerçəyi deyir: Var olan bir gün yox olacaq, yön—
yoxluğa doğrudur. Aramızdakı Yalqız demiş: “Naxır öz səmtini yaxşı bilir”.
***
Başqa sözlə: Safruha xoşbəxtlik yoxdur.
***
Atamız var olsun!
29 Şölə, 22- il.
QOVRULMA
(Cikkə)
Küfrmü elədim, Atam-Mütləqim, “Safruha Xoşbəxtlik Yoxdur!” — deyə haray
çəkməklə?
***
“Atada suç axtarmaqdan əl çəkmədin!”mi deyərdin buna görə mənə?
***
Buna görə mənə: “Mən sənin Ruhani Atanam, ancaq Mütləqin deyiləm, çünki
sən Mütləqçi deyilsən!” deyərdinmi?
***
Atam-Mütləqim! Mənim Səndə suç axtarmaq istəyim heç vaxt olmayıb, Özün
bunu dəfələrlə yəqin etmisən; yəqin etmisən ki,
axtarmaq yox, görməmək
istəyim olub suçu Səndə.
***
Və Sən məni gözlü istəmişdin, qınadıqlarının Evladları kimi kor yox...
***
_________________Milli Kitabxana
________________
103
Mənim bu sözlərim Səni araşdırmağım deyil. Sənin Həqiqətin, Gözəlliyin,
Böyüklüyün mənim Yol getməyim üçün yetərlidir, ancaq həm də (ya elə buna
görə də) mənim “arxa cəbhəm”, uçuş meydanım, özülümdür; mən bunların
necəliyi barədə mütləq düzgün təsəvvür əldə etməyincə irəli gedə bilmirəm;
mən bunları göyçək ağızların çeynəyindən almaq istəyirəm.
***
(Ancaq burada “istəyirəm” də o söz deyil; buranın əsl Həqiqət sözü “irəli gedə
bilmirəm”dir).
***
Mən Sənin şairinəm. Kimsə mənimlə Sənin
arana girə bilməyib, bilməyəcək;
kimsə mənim üçün Səndə suç kəşf edə bilməyib, bilməyəcək.
***
Mən Tanıdığımın şairiyəm. Tanıdığım da mənim Atam-Mütləqimdir.
***
Qoy Sənin Safruhun öz səhvini də, öz küfrünü də Həqiqət axtarışı yollarında
eləsin!
***
Atamız var olsun!
2 Od ayı, 22- il.
HƏQİQƏTİN BEŞİYİ BAŞINDA
(Cikkə; “Qovrulma”nın davamı)
İsa Peyğəmbəri qınadım: “möcüzələr” göstərdiyinə görə; Ona qır verən qızı
Ona qulluq edən qızdan üstün tutduğuna görə...
***
Məhəmməd Peyğəmbəri qınadım: qadın düşkünlüyünə görə; zorakılığına
görə...
***
İndi də öz Peyğəmbərim üzərində suç yaradıcılığınamı qurşanmışam?!
***
Bu nədir: Beynim korlanıbmı?! Ya kor imiş əzəldən?!
***
Bu nədir: Qəbahətmi?! Xəyanətmi?! Cinayətmi?!
***
İndi neyləyək — duraq bəşəriyyətə Qəbahətlər Dəftəri’mi verək?! O buna
gülməzmi? Bizim bu Dəftərciyəz onun bu yöndəki tükənməz külliyyatlarının
yanında gülünc görünməzmi; onun bu yöndəki kitabxanalarının künc-
bucağında itib-batmazmı?!
_________________Milli Kitabxana
________________
104
***
Bəlkə Milçəyimizdən Fil qayıraq?!
***
Bəlkə bu — ağızlardan saqqız
almaq yox, ağızlara saqqız verməkdir? Bununla
biz nəyə nail olacağıq? Nəyi yıxırıq biz bununla, nə qurasıyıq?..
***
...Mənə az qala fiziki ağrı verən bu fikirlərlə yatıb, bu fikirlərlə qalxıram...
***
...İsanı Allahlaşdırdılar, Onun havasına uçdular, çoxlu iş gördülər.
Allahlaşdırmasaydılar, Onun havasına o qədər iş görə bilərdilərmi?
***
Düzmü elədilər Allahlaşdırmaqla? İşə görə — hə! Bəs Həqiqətə görə? İsa işi
Həqiqətə görə və Həqiqət vasitəsiylə olmalı deyildimi?
***
Məhəmmədi büllurlaşdırdılar, Onun havasına öz iştahlarını itiləyib, çoxlu iş
gördülər. Büllurlaşdırmasaydılar, iş görə bilməzdilər... Düzmü elədilər
büllurlaşdırmaqla?..
***
Düz elədilərsə, niyə Ata qınağına uğradılar?
***
Suç
İsadaydımı, Məhəmməddəydimi, Marksdaydımı, Lenindəydimi,
Stalindəydimi..?
***
10 Qismət günü, Çiçək Ayı, 9-cu il tarixli, “Safruha” ünvanlı Ruhani Sənəddə
Ata məni qınayıb deyir: Safruh şər başçılarını şərdən arındırmaq istəyir. (Bax:
...)
***
Asif Atanın Təlimi, Harayı “İnsanlaşmaq, İnsanlaşdırmaq”dır və bu Təlimdə
tük qədər də yalan yoxdur, yanlış yoxdur, yanıltmac yoxdur, təlqin yoxdur;
deməli, Təlim — şər yaratmayacaq.
***
Safruhun “suç axtarışı” — Təlimin Harayını anlamaqda Evladları (insanları)
yanlışlardan çəkindirmək məqsədi daşıyır.
***
Ruhaniyyatda: Fil boyda Milçək — olmur; Milçək
Fil boyda görünür, çünki
Ruhaniyyatda Milçək olmamalıdır — sözün özü bunu nəzərdə tutur.
***
Ruhaniyyatda öncə — Həqiqətdir, sonra — iş; Həqiqətlə başa gətirə
bilməyəcəyimiz işdən — imtina!
***