27
dəyişiklikləri məqsədəuyğun yoluna salmaq, dəyişən şəraitə uyğun olaraq
sistemin strukturunda yenidənqurmanı həyata keçirmək işini təmin etmək,
qaydaya salmaq heyətin idarəetməsinin vəzifəsidir. Bu isə, iqtisadi sistemi onun
özünə xas olan obyektiv qanunauyğunluqlara və meyllərə uyğun hala gətirmək
deməkdir.
darəetmə insanın fəaliyyət növü kimi çoxdan mövcuddur. Lakin
cəmiyyətin inkişafının əvvəlki mərhələlərində idarəetmə prosesi sadə xarakter
daşımışdır. Bu təbii idi. Çünki natural təsərrüfatın iqtisadiyyatda hakim olduğu
dövrdə elmi idarəetməyə o qədər ehtiyac yox idi. O mərhələlərdə idarəetmə
aparatı sadə və primitiv idi.
Ə
mtəə-pul münasibətlərinin inkişafı ilə əlaqədar olaraq çoxlu yeni
sahələr, yarımsəhralar yarandı, həm ölkə daxilində, həm də beynəlxalq
miqyasda əmək bölgüsü dərinləşdi. Əlaqələr son dərəcə mürəkkəbləşdi. Buna
görə də çoxlu və mürəkkəb əlaqələri nizamlamaq, sistemli idarə etmək zərurəti
yarandı.
Müasir idarəetmə iqtisadi münasibətlərin məqsədəuyğun təşkil edilməsini
istiqamətləndirir və elmi idarə etməyə əsaslanır. O, tamın ayrı-ayrı hissələri
arasındakı əlaqəni təmin edən bir proses, milli və şəxsi mənafelərin
ə
laqələndirilməsini həyata keçirən mexanizmdir.
Müasir dövrdə ölkəmizdə idarəetmə yüksək şüurlu münasibətə əsaslanır.
Bu isə elmə söykənir. Buna görə də elmlik idarəetmənin prinsiplərindən biridir.
Bunların hər ikisi bir- biri ilə əlaqədardır. Biri digəri olmadan mümkün deyil.
Ş
üurlu idarəetmə təbiət və cəmiyyətin obyektiv qanunların tələblərini və reallığı
nəzərə almağı tələb edir. Bu, istehsalda insanın fəallığının azad iqtisadi
təşəbbüsünü təmin etməlidir, maddi və əmək ehtiyatlarını istehsalın inkişafına
istiqamətləndirməlidir. Bazar iqtisadiyyatı istiqamətində inkişaf edən ölkələrdə
buna əsasən əməl olunsa da, inzibati-amirlik sistemində bu, mümkün olmur.
ctimai münasibətlərdə insanın fəallığını artırmadan, heç yerdə sosial
qayda və tənzimetməni həyata keçirmək mümkün deyildir. Elmi idarəetmənin
28
qarşısında duran bir vəzifə də ictimai inkişafda baş verən və baş verə biləcək
ziddiyyətləri üzə çıxarmaq və vaxtında aradan qaldırmaqdır. Çünki iqtisadi
inkişafın gedişinə mane olan obyektiv və subyektiv amilləri vaxtında aşkara
çıxarıb aradan qaldırmadan elmi idarəetməni həyata keçirmək mümkün deyil.
qtisadi siyasətdə realizm və elmlilik başlıca şərtdir. Burada realizm o
deməkdir ki, məhsuldar qüvvələrinin fasiləsiz, dinamik inkişafını iqtisadi sistem
təmin edə bilsin, o, işləyən və işlədən sistem kimi həyatda özünü doğrultsun.
Elmilik obyektiv imkanları nəzərə almağı tələb edir. Ona görə də elmi
idarəetmə cəmiyyətin qanunlarından, insan və maddi-texniki amillərdən
səmərəli şəkildə istifadə etməyi tələb edir.
darəetmədə ən başlıca məqsəd və vəzifə cəmiyyətin obyektiv
imkanlarından istifadə olunmasını təmin etməkdir, cəmiyyətin potensialından
istifadə etmənin mühüm amilidir. darəetmə həm də insanların əmək
fəaliyyətinin təşkil edilməsi və səfərbərliyə alınmasının başlıca formasıdır.
nsan cəmiyyətini idarə etmək çox mürəkkəb və çətindir. Çünki o, bir
çox iqtisadi, sosial, mənəvi və başqa problemlər ilə əlaqədardır. Bu mənada
idarəetmə müasir texnikanı, mexanikləşdirilmiş, avtomatlaşdırılmış istehsal
sistemini təşkilini özündə birləşdirir. Buna görə də idarəetmə metodlarına,
qanunlarına və prinsiplərinə bütün müəssisə sahibləri, rəhbərləri, hətta hər bir
istehsalçı eyni dərəcədə yiyələnməlidir.
darəetmədə bu sahədə dünya miqyasında mövcud olan müsbət cəhətləri
mənimsəmək və öz ölkəsində tətbiq etmək lazımdır. Bu zaman milli sənayenin
quruluşu, bütövlükdə milli iqtisadiyyatın xüsusiyyətləri nəzərə alınmalıdır.
Beləliklə, iqtisadi idarəetmə prosesləri tənzim edən qanunları bilmək
ə
sasında iqtisadiyyata daxilən xas olan mexanizmi hərəkətə gətirmək, ölkənin
iqtisadi potensialından məqsədyönlü istifadə etməyə yönəldilmiş fəaliyyətdir.
qtisadi idarəetmə onun müvəffəqiyyətini təmin edən prinsiplərə
ə
saslanmalıdır.
darəetmənin prinsipləri iqtisadi proseslərin idarəetmə
funksiyalarını yerinə yetirən orqanların, təşkilatların və şəxslərin rəhbər
29
tutduqları, istinad etdikləri əsas qaydalardır.
Azərbaycanda iqtisadi idarəetmənin prinsipləri aşağıdakılardır:
1.
Obyektivlik prinsipi. Bu prinsip iqtisadi qanunların tələblərini
dərindən bilmək, onlara istinad etmək və iqtisadiyyatın həqiqi vəziyyətini əsas
götürməklə təmin edilir. Obyektiv xarakter daşıyan bazar qanunlarını bilmədən
səmərəli idarəetmə qeyri-mümkündür. Biznes fəaliyyətində bu prinsirə istinad
etmədən lazımı səmərə əldə edilə bilməz.
Deməli, obyektiv şəraiti, iqtisadi qanunların tələblərini nəzərə almadan
iqtisadi idarəetmə mümkün deyil. darəetmədə subyektiv fəaliyyətin rolu da
olduqca böyükdür.
2.
Konkretlik prinsipi. qtisadi prosesləri dəqiq və elmi cəhətdən
işlənmiş informasiya (məlumat), daxili və xarici amilləri tam nəzərə almaq
ə
sasında idarə etmək olar. Bir sözlə, konkret şəraitə uyğun addımlar atılmalıdır.
Məsələn, mövcud şəraitə uyğun vergi qoymağı tətbiq etmək buna misal ola
bilər.
3.
Optimallıq - səmərəlilik prinsipi. qtisadiyyatın optimallığına nail
olmaq iqtisadi idarəetmənin mühüm məqsədidir. qtisadi idarəetmədə başlıca
cəhət odur ki, əmək, maddi və maliyyə ehtiyatlarından səmərəli istifadə edilsin,
yəni az məsrəflərlə daha yüksək nəticələr əldə etmək təşkil edilsin.
4.
Özünümaliyyələşdirmə prinsipi. Hər bir təsərrüfat obyekti
müəyyən məsrəflər hesabına fəaliyyət göstərir. Müəssisələrin, trestlərin və s.
iqtisadi idarəetmə sistemi elə təşkil olunmalıdır ki, təsərrüfat fəaliyyətinin
nəticəsində əldə olunan ümumi gəlirdən xərclər çıxdıqdan sonra xalis gəlir
götürülsün. Bu gəlirin hesabına öz istehsalını genişləndirmək üçün maddi
imkanı olsun, başqa sözlə, öz ehtiyaclarını öz vəsaiti hesabına ödəyə bilsin.
5.
Əsas halqanın seçilməsi prinsipi. Sistem halında fəaliyyətdə olan
iqtisadiyyatın halqaları müxtəlifdir. Lakin bir-biri ilə bağlı vəzifələri yerinə
yetirirlər. Öz əhəmiyyətinə görə bu vəzifələr eyni olmur. Burada birinci və
ikinci dərəcəli vəzifələr, əsas və əsas olmayan vəzifələr vardır. Buna görə də
Dostları ilə paylaş: |