biraz daha küçük olanlar ise gama motonöron adını alır ve bunlar kas mekiklerindeki
intrafüzal çizgili kaslara gider).
Yan boynuz’da (yan boynuz daha önce açıklandığı gibi sadece torako-lumbal
ve sacral bölümde mevcuttur) otonom sinir hücreleri bulunur. Bunlar da efferent
(motor) özelliktedir. Bu hücrelerin aksonları istemdışı çalışan doku ve organları
innerve ederler. Sempatik ve parasempatik iki ayrı gruptur. Sempatik olanlar torako-
lumbal bölgenin yan boynuzunda nukleus intermediolateralis'i oluştururlar. Bunlar 45
mikron çapında, ovoid veya mekik biçimlidir. Bunların sempatik preganglioner lifleri
ön köklerden çıkarak sempatik ganglionlara ulaşır, burada sinaps yaptıkdan sonra
ayrılan
2.Duyusal (Funiküler) nöronlar: Arka boynuzda bulunurlar. Bunların hem nöron
gövdeleri hemde aksonları merkezi sinir sistemi içinde kalır. Bunlar duyusal bağlantı
(ara duyusal bağlantı) nöronlarıdır.
Arka boynuz’da bulunan funiküler hücreler duyusaldır. Bunlar, periferik spinal
ganglion’lardaki duyusal nöronların aksonlarıyla arka kökler içinde medulla spinalise
gelen uyartıyı; dendritleriyle alıp , aksonlarıyla ileten duyusal ara nöronlardır
(not:
esas duyusal nöronlar spinal ganglionlardaki nöronlardır, psöydoünipolar tiptirler;
periferden dendritleriyle aldıkları uyarımları aksonlarıyla merkeze aktardıklarından
dolayı bunlara afferent nöronlar da denir. Bu psöydoünipolar nöronların terminal
uçları reseptörler olarak bilinirlerler, ortak genel özellikleri; bir sitimülasyona bağlı
olarak uyarım üretmeleridir. Uyarımın orijinine bağlı olarak reseptörler üç gruba
ayrılırlar:
1. Exteroceptors; ısı, dokunma, koku, ses, görüntü gibi sitümülasyonlarla
uyarılırlar,
2. Enteroceptors; vücut içinden kaynaklanan sindirim tüpü , mesane, damar içi
dolgunluğu gibi basınç sitimülasyonlarıyla uyarılırlar,
3. Proprioceptors; vücut pozisyonu, kas tonusu, denge gibi işlevleri sağlamak
üzere yine vücut içinden üretilen sitimülasyonlara karşı cevap veren
reseptörler )
Funiküler hücreler arka boynuz içinde iki belirgin nukleus yaparlar. Bir tanesi
arka boynuz tabanının iç kısmında bulunan nukleus dorsalis (Clarke) dir. Nöronların
çapı 70 mikron civarında, şekilleri yuvarlağımsı/poligonaldir. Diğeri arka boynuzun uc
kısmında yerleşik olan nukleus proprius'dur. Bunun nöronlarının çapı yaklaşık 15
mikron, şekilleri üçgenimsi/yıldız/mekik’tir.
Bu funiküler nöronların aksonları aynı taraf veya karşı taraf substansiya
alba’sına geçerek (N. Clarke aksonları aynı taraf, n. proprius aksonları ise karşı
tarafa geçerek ensefalona çıkan traktusları yaparlar) miyelin kılıfı ile sarılır, funikulus
antero-lateralis içinde belirgin demetler (traktus’lar) yaparlar. Bu aksonların
sonlandığı yere göre funiküler nöronlar ikiye ayrılır: 1. Aksonları funikulus lateralis
içinde ansefalon’a çıkanlara suprasegmenter bağlantı nöronları denir. 2. Aksonları
substansiya alba içinde, T şeklinde inen ve çıkan iki dala ayrılıp, her dal 2-6
segment boyunca (fasikulus proprius’u yapıp) medulla spinalis’in gri maddesine geri
dönen nöronlar, komşu segmentler arasında bağlantı kurduklarından bunlara;
intersegmenter bağlantı nöronları denir. Bunlar ulaştıkları komşu segmentin motor
nöronlarıyla sinaps yapar.
3. Golgi II tipi nöronlar: Özellikle arka boynuzda, az sayıdada diğer gri madde
içinde dağılmış küçük nöronlardır. Bunların hücre gövdeleri, dendrit ve aksonları gri
madde içinde kalır, albaya geçmezler. Bu hücrelere intrasegmenter bağlantı
nöronları adı verilir. Bunlar duyusal ve motor nöronlar arasında bağlantı sağlarlar.
Bu açıklamalara göre fizyolojik olarak medulla spinalis grizea’sının ön
boynuzları somatomotor, yan boynuzları vejetatif (visceral) motor, arka boynuzları
duyusaldır.
SUBSTANSİYA ALBA
Grizeayı çepeçevre sarmıştır. Esas itibariyle myelinli sinir liflerinden,
nöyrogliya dokusundan ve kapillarlardan oluşmuştur. Substansiya alba’da gliya
hücrelerinin çoğunu fibröz astrositler oluşturur.
Medulla spinalis’in substansiya alba’sında bulunan myelinli sinir liflerinin
yapısal organizasyonun iyi kavranması, medulla spinalis-ansefalon arasındaki
iletişimin ve bu organların fonksiyonel işlevlerinin daha iyi anlaşılmasını
sağlayacaktır. Bu amaçla aşağıdaki bilgileri şekil 2 ile birlikte takip ediniz:
Medulla spinalis substansiya albasındaki sinir tellerinin bazıları ansefalondan
medulla spinalise bilgi iletir, bazılarıda medulla spinalisden ansefalona bilgi iletir.
Bunların tümü, önce üç funikulus ( funiculus: kordon, şerit, huzme ) yaparlar. Bunlar
her iki tarafta birer tane funikulus anterior , funikulus lateralis ve funikulus posterior
’dur.
Funikuluslar içindeki aynı işi yapan sinir lifleri belirgin demetler yaparak
medulla spinalis uzunluğuna paralel traktus (tractus: bir yerden başlayıp bir yere
uzanan liflerin teşkil ettiği demet, yol, band)’lar oluştururlar.
Bu demetlerden bazıları medulla spinalis içinde kalan intersegmenter bağlantı
demetleridir ( fasikulus proprius (o)’u oluştururlar ). Bu demetler medulla spinalis
grizeası içine geri dönerek, ulaştıkları motor nöronlarla veya bağlantı nöronlarıyla
sinaps yaparlar.
Diğer demetler ansefalona çıkan veya ansefalondan medulla spinalise inen
demetlerdir.
Çıkan traktuslar duyu yollarıdır. Bunlar funikulus posterior’un tümünde,
funikulus lateralis ve funikulus anterior’un dış kısımlarında yer alırlar. Funikulus
posterior’da yer alan fasikulus grasilis (1) ve fasikulus kuneatus (2) arka köklerin
liflerinden oluşur ve bilinçli derin duyu uyartılarını bulbus’a iletirler. Funikulus
lateralis’in dış kısımlarında yerleşik olan traktus spinoserebellaris posterior (3) ve
traktus spinoserebellaris anterior (4), traktus spinotalamikus posterior (5) ile funikulus
anterior’un dış kısımlarında yerleşik traktus spinotalamikus anterior (6) arka
boynuzda yerleşik nöronların aksonlarından oluşurlar. Bunlar arka köklerle spinal
ganglionlardan gelen bilinçsiz derin duyuyu ilgili ansefalon kısımlarına iletirler.
MENINKSLER
Santral sinir sistemi yumuşak; kolayca zarar görebilen bir dokudur. Hem yeterli
biçimde korunmaya, hem de beslenmeye gereksinimi vardır. Korunması kranium ve
kolumna vertebralisin kemikleriyle sağlanır. Ayrıca kemiğin iç tarafında meninks
denen 3 yapraklı bağ dokusu zar ile örtülüdür.Dıştan içe;
Duramater (pakimeninks),
Araknoid membran,
Piamater
Duramater (pakimeninks)
Anatomik özelliği: altındaki araknoid membrandan potansiyel olarak varolduğu
düşünülen subdural aralık ile ayrılmıştır. Beyin durası ile spinal dura foramen
magnum aracılığıyla birbirleriyle devam etmektedir.
Dostları ilə paylaş: |