________________________Milli Kitabxana________________________
133
Söylədi nalənin başqa hüsnü var, -
Bəzi "şeir" yazan "nazik adamlar"...
Onlara xoş gəldi, nədənsə, aşıq,
Səssiz üfüqlərdə sönən hər işıq!..
* * *
Sən ömrün uzunu çəkildin dara
Baxıb şeir dedin göy yaylaqlara;
Ağladı dərdinlə güllər, çiçəklər;
Dumanlı dağlardan əsən küləklər
Qurtuluş günündən vermədi müjdə,
Haqqı söylədilər, hər zaman üzdə...
Bükdü qamətini ahlar, amanlar,
Göylərə sığmayan ağır zamanlar,
Adına insanlar - məcnundur - dedi.
Yoxsullar qazarnb, varlılar yedi.
Bağladın meylini telli bir saza –
O zərif simlərə söz yaza-yaza
Obalar dolaşıb, oymaqlar aşdın,
Sonsuz üfüqlərə hər gün yol açdın.
* * *
Yaxşı yadımdadır, bir yaz gecəsi
Bir toy məclisində sən oxuyurdun.
Dinib-danışdıqca sazının səsi,
Ortada qışqırıb bir xal da vurdun,
O toy məclisində sən oxuyurdun...
Axşamdan bir uzun nağıl başladın,
Qurtardı söhbətin gecə yarısı.
Köhlən igidləri çox alqışladın,
Məclisin gəlini, qızı, qarısı
Üzünə boylanıb baxdılar mat-mat,
Bir deyən olmadı: "Yoruldun, get yat"...
________________________Milli Kitabxana________________________
134
O gəzdiyin dağların qoynuna gün doğalı,
Bir ömürlük sitəmdən insan azad olalı,
Sənin də rəngində, bax
Günəş doğmadan qabaq
Bir qızartı parladı;
Onun - həyatdır adı...
Öz alnının tərindən,
Sinənin dəftərindən
Söz qoşursan qəhrəman insanların adına,
Yaşmağını götürüb iclas açan qadına;
Qışda, yazda və yayda
Hər həftədə, hər ayda
Bizim kolxoz kəndlərinin konsertinə gedirsən,
Ş
abaş deyib qışqıran toyları tərk edirsən,
Sən bu yeni dünyadan baxıb ilham alırsan,
Olub keçən hər şeyi öz sazında çalırsan;
Bəzən də radioda dalğalandıqca səsin,
Bilirəm ki, yaşamaq, çalışmaqdır həvəsin.
Mən demirəm büsbütün dəyişmişdir varlığın,
Canından çıxmamışdır köhnə tamahkarlığın.
* * *
Sən yenə vaxt tapıb hey soxulursan
Kirli çayçıların küncünə sən;
Hər gələn yolçuya həmdəm olursan.
O tərlan könlünün, şahin vüqarı
Beş quruş uğrunda, bəzən alçalır,
Özün də bilmirsən əlin nə çalır.
Bazar başlarında soğan satanlar,
Oğrular, əyrilər, o şarlatanlar
Toplanıb başına: "sağ ol!" - deyirlər.
Nuhun gəmisindən qalma şeirlər,
Onlara dad verir xurmalar kimi,
Soyuq məzarlarda həyat var kimi...
________________________Milli Kitabxana________________________
135
* * *
Sən ey varlığında sənət yaşayan,
O sarı simlərin ustası yoldaş!
Ə
gər mənliyini sevməsə insan,
Onun bu dünyada mənası bir daş...
Bəlkə də bir tozdur... onu küləklər
stədiyi səmtə alıb sürüklər.
Ölüb gedənlərin yasını burax,
Anla ki, hər zaman axır bu həyat
Daşqın sular kimi, gəncliyə bir bax!
Fikrində, hissində inqilab yarat,
Anla ki, hər zaman axır bu həyat!
1932
________________________Milli Kitabxana________________________
136
YOLDAŞ KOMANDAN
Bu gün dünya boyu bir axın var ki,
nsanlar ayrılmış iki cəbhəyə.
Avropa, meydanın o qədər dar ki,
Ömrün tükənəcək "vay" deyə-deyə
Bilirik, tülküdən daha qurnazsan
*
.
Dilində "qardaşlıq", əlində silah;
Yüz barışdırıcı kitab da yazsan,
Tutqun üfüqlərdə açılmaz sabah.
Bəsdir aldatdığın tarix boyunca
ş
ləyib, yorulub ac yatanları;
Yalan vədləri gördük doyunca,
Gördük o gizlindən ox atanları...
Sübutmu? Kitayın bu günkü halı,
Yerindən danışan bədənsiz başlar...
Qayalar qoynunda qəlbi yaralı,
Zəhərdən gicəlib gülən qardaşlar...
Biz az döyüşmədik, qoca dünyada,
Qorxub çəkinmədik isti qanlardan.
Atımız ölüncə, getdik piyada,
Çıxdıq o qarışıq imtahanlardan.
Sibir düzlərində, Türkmən çölündə
Açıldı qolların dəmir bağları.
Nevada, Volqada, Baykal gölündə,
Sahillər boyunca qovduq ağları.
Ş
erim olacaqdır iti süngülər
Sinəmi səngərə verdiyim zaman.
O gün cəbhədəki hər qızıl əsgər
Səsləyəcək məni - "Yoldaş komandan!"
1932
*
Hiyləgər
________________________Milli Kitabxana________________________
137
XAVƏR ÜÇÜN
Karanlıklar çökürkən pəncərəmdə hər axşam,
Parlar, gülər ruhimə gözlərində yanan şam.
O şam ki, bir günəşdən daha parlak işıldar.
Onda şair qəlbinin başqa bir arzusu var...
Həyat, ölüm, səadət,
Göz yaşları, fəlakət.
Bütün bunlar canlanır xəyalımın önündə,
Və ömrümün bəxtiyar olacağı bir gündə.
Mən sənə bağlıyam bax!
Səni görməzdən qabaq.
Bu dünyada başımdan nələr keçdi, gözəlim,
Gəl unutdur dərdimi, gəl bərabər gözəlim.
yrənmişəm həyatın başı soyuqluğundan,
Yorğunam sevdiciyim nəşə, kef yoxluğundan
Gəl avla könlümü sən, inanmışam sözünə,
Bəzən sadə və yoxsul görünsəm də gözünə.
Bəni əfv et eşq üçün, bütün bunlar düzələr,
ki gəncin payına yalnız səadət gələr.
1932, fevral
Dostları ilə paylaş: |