________________________Milli Kitabxana________________________
232
SAB R N ŞƏRƏF NƏ
Xəyalım bu gecə varaq-varaqdır.
Dilsiz əsrləri o yaracaqdır.
Gözümə bir qara keçmiş görünür,
Bir qara keçmış ki, bizdən uzaqdır.
O keçmiş – gecədir, buludu lay-lay,
Yaslı gəlin kimi pərişandır ay;
Orda təbiət də qara geyinmiş,
Sonalar dərdlidir, yorğun axır çay.
Orda parçalanır, didilir vətən,
Tez düşür insanın saçlarına dən...
Orda haqq bağıran qəhrəmanların
Bir qılıncla gedir başı bədəndən.
Boy atır sünbülün, gülün möhnəti,
Sönür baxışların ilk məhəbbəti.
Hər kiçik laylada "dərdim var" deyir
Elin şirin dili, şirin söhbəti.
Solğun dodaqları ah, aman gəzir,
Ölümlər qapını çox yaman gəzir...
Böyük bir şairin dalğın xəyalı
Vətən çölrini pərişan gəzir...
Sabir, o günləri gətirmə yada.
Dünya unutmamış səni dünyada...
Sinənə çarpdıqca kinli dalğalar
Bir qoca dağ kimi durdun dəryada.
Sən ey azadlığın səhər ruzgarı,
Sınmadı qəlbinin tərlan vüqarı.
Ə
srlər dolaşıq gəlib keçsə də,
Tarix, unutmayır mərd oğulları.
________________________Milli Kitabxana________________________
233
Uzalı getdisə dünyadan əlin,
Artıq çiçəkləndi arzun, əməlin,
nsanın haqqını özünə verdik,
Hər duyan ürəkdə qalxdı heykəlin.
Oyanmış bu günəş, bu yer, bu insan,
Artıq nə qamçı var, nə qara zindan,
Nə matəm hıçqırır bülbülün səsi,
O da ilham alır insan ağzından,
Azaddır ellərin çiçəkli yazı,
Bu yaz danışdırır Kürü, Arazı;
Bu böyük günlərə min dastan deyir
Ş
airin lirası, aşiqin sazı.
Bəzəkli yurdumuz çiçək-çiçəkdir,
Hər keçən ömrümüz bir gələcəkdir,
Sənin də varlığın bir günəş kimi
Ə
srlər boyunca sönməyəcəkdir!
1936, 27 dekabr
________________________Milli Kitabxana________________________
234
GÖZÜM YOLLARDA QALMIŞDIR
Gözüm yollarda qalmışdır, xəbər yox Kür qırağından,
Usanmaq bilməyir könlüm yaşılbaşlar sorağından.
O yerlər min xəyal eylər, təbiət şerə layiqdir,
Öpər bülbül səhər tezdən gülün yaqut dodağından.
Çəmənlər, yasəmənlər göz vurub bir cilvə göstərsə,
Durar könlüm çıxar seyrə həyatın qəm otağından...
Qarayazı meşəsində Anadil adlı bir quş var,
Mənim sevdalı qəlbim tək asılmışdır ayağından.
Yolum düşsün Səlahluyə, o qəbrə diz çöküm bir də,
Anam Məhbubi yad ilə, öpüm solğun yanağından.
Aman tale! Nə möhnətmiş onun dərdi, mənim dərdim...
Bahar fəslində ayrıldı qızılgül üz budağından.
Keçər aylar, keçər illər, yaz ey Vurğun, ömür azdır,
Düşər bir gün laçın könlün şeir, sənət marağından.
1936
________________________Milli Kitabxana________________________
235
LƏNKƏRAN ŞE RLƏR
Taleyimdir ilham almaq,
Söhbət açıb, qələm çalmaq
Bizim dünya gözəlindən;
Şə
rbət içdim öz əlindən
Bizim yurdun - ana yurdun Şair!
Sənmi oxuyurdun
Dünən bizə hicran dərdi?..
Yeni tarix nə göstərdi?
Aç gözünü, yaxşı bir bax!
Bu mən, bu sətı gəl yarışaq
Ellər bizə "gəlin!" deyir;
Doğma sənət, doğma şeir
Göstərəcək ölkəmizi
Qoy tanısın dünya bizi!
Mən aşiqəm gözəlliyə,
Muradıma yetəm deyə
Dolaşıram bu torpağı;
Hər budağın bir yarpağı
Hər çiçəyin bir adı var,
nsan adlı ustadı var
Gözəlliyin bu dünyada.
Gah havada, gah dəryada
Mən sürürəm öz gəmimi,
Tapıb könül həmdəmimi,
Durub onunla üz-üzə,
Dənizlərdə üzə-üzə,
Nə yorulur, nə doyuram,
Sahillərə üz qoyuram.
Lənkəran da sahildədir;
Gördüyümü deyim bir-bir
Bu torpağın öz dilində:
Bizim Xəzər sahilində
Uzanmış bir gözəl şəhər,
Yaşıl çalır səhər-səhər.
________________________Milli Kitabxana________________________
236
Hər qapıda kiçik bir bağ,
Evcikləri boydan alçaq,
Fəqət sadə, fəqət təmiz;
Yorulmayır gözlərimiz
Ortüyü ağ pəncərədən;
Çox sevirəm doğrusu mən,
Bu naxışlı örtüləri.
Səhərlərin şehli təri
Aynalardan töküləndə,
Ağlayıram baxıb mən də
Bu yerlərə sevincimdən;
Bir səs gəlir öz içimdən:
Yelkənin dəyməsin daşa,
Sən də yaşa, sən də yaşa!
Ə
tirlidir burda bağlar,
Güzgü kimi yolları var.
Xəyallara dalan çinar,
Sıx kölgələr salan çinar
Düşündürür burda məni.
Xəyalırnın ağ yelkəni
Uzaqlara qanad çalır
Gah ucalır, gah alçalır,
Qara qışdan dərs alalı
Mən də şair tək olalı.
Qoca çinar, qoca çinar!
Kötüyündə nə sirlər var...
Gah Turandan, gah randan
Gah o yandan, gah bu yandan
Ordu çəkib gələnlərin
Bir "dost" kimi gülənlərin
Üstünə sən kölgə saldın,
Sonra yazıq günə qaldın.
Külək vurdu çinarlığı ...
Ə
sib coşan rus çarlığı
Üzərinə ordu çəkdi,
O, başında bostan əkdi...
Dostları ilə paylaş: |