Microsoft Word Suleyman Rustam -3 cild doc
Yüklə 2,71 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- İKİNCİ PƏRDƏ
_____________Milli Kitabxana________________ 181 X o r Gülür həyat, gülür bahar, Gözəl Durna, dur oyna! Aşıq Murad, mizrabını Sən də saza vur oyna! Yaşıl geyib bizim dağlar, Çiçəklənib bu bağlar. Çalın, gülün şadlıq edin, Ələ düşməz bu çağlar. D u r s u n. Hamısını Kərim dayıya deyəcəyəm. Q ə m ə r. Hamımız bilirik, atası biləndə nə olar. Bizim yerdə sevgi azaddır. D u r s u n. Azaddır, azaddır. Onu bilin ki, Durna mənim olacaq, vəssəlam! Q ə m ə r. Onu boynunun ardını görəndə görərsən. D u r s u n. Sən də mənim üstümə kişilənirsən? (Ona tərəf hücum etmək istəyir.) Lalə gəlir, Dursun özünü itirir. Adamların arasında gizlənmək istəyir. L a l ə. Aha... yaxşı əlimə keçmisən... D u r s u n. Sansız təşəkkür! (Dursun iki qızı yaxalayıb zorla onların qoluna girir.) Lalə qayıdıb Dursunu yaxalayır. Kolxozçular oxuya-oxuya gəlir. X o r Mizrabı tellərə vurduqca aşıq Murad Var olsun dünyalar durduqca aşıq Murad! Könlümüz açıldı gözəl səsindən, Həyata can gəldi xoş nəfəsindən! P Ə R D Ə _____________Milli Kitabxana________________ 182 İKİNCİ PƏRDƏ Kərim kişinin evi. Pancərələrdən bağça görünür. Durna otağı səliqəyə salır, gülləri güldanlara qoyur. D u r n a Sevgisiz bir ömrün nə mənası var, Könlümün könlündən təmənnası var, Aç mənə qəlbini, aç varaq-varaq, Səninlə əl-ələ bir dünya quraq, Ömrümün ən gözəl dəqiqələri Sənindir, sənindir, ey vəfalı yar! Qəmər gəlir. Q ə m ə r. Salam Durna, evdə kim var? D u r n a. Təkəm, kimdən çəkinirsən ki. Q ə m ə r. Dedim bəlkə... D u r n a. Bəlkə nə? Q ə m ə r. Heç... bəxtəvərsən, Durna! D u r n a. Sənə baxıb öz-özümə deyirəm ki, kaş mənim gözəl-göyçək bir qardaşım olaydı, Qəməri alaydım ona. Sənə heyfim gəlir. Bilmirəm, kimə qlsmət olacaqsan, kimə. Q ə m ə r. Mənimçin qorxma... Pisinə qismət olmaram. (Kitabları yoxlayır.) Aha, Durna, görürəm qiyabi instituta yaman hazırlaşırsan ha... D u r n a. Sənə zarafat gəlməsin. İşdə qabaqcıl olan gərək imtahanda da qabaqcıl ola. Bir ay sonra Moskvaya yola düşməliyəm. Q ə m ə r. Məndə huşa bax ey. Moskva dedin yadıma düşdü. Təzə xəbərdən xəbərin var? Muştuluğumu verməsən demiyəcəyəm. D u r n a. Bilirəm, bilirəm, o, sabah Moskvaya gedir. Q ə m ə r. Elədir. Həm kənd təsərrüfatı sərgisinə, həm də olimpiadada çıxışa. Bəs sən? Göz dəyməsin, boy-buxun, gözəllik deyirsən səndə, könülləri dindirən məlahətli səs deyirsən səndə... D u r n a. Əvvəla hələ imtahana hazır deyiləm, ikinci də atama görə. Bilirsənmi, atamın könlünü qırmaq istəmirəm. Amma heç bilmirəm, bu ayrılığa necə dözəcəyəm. (Qəzeti göstərir.) Budur, bax... Muraddan _____________Milli Kitabxana________________ 183 yazırlar. Bu onun şəkli, bu da qoşmaları, heç bilirsən nə qəşəng mahnılardır. (Oxuyur.) Ellər yaradıb nə gözəl səni, Şümşaddır sənin əllərin, Durna! Bulud tək tutub ay camalını Sənin o qara tellərin, Durna! Sevdim səni gözəl Durnam, Sevdim səni can Durnam, Sevdim səni maralım. Gəlməz sənsiz bir an qərarım, Durna! Sevdim səni gözəl Durnam, Sevdim səni can Durnam! Q ə m ə r. Doğrudan nə gözəl sözlərdir. Elə hey səndən deyir. Durna sən çox xoşbəxtsən, özünə layiq bir oğlan tapmısan. Özü qəşəng, sözü qəşəng, səsi qəşəng... Kolxozda da birincilərin birincisi. Yaxşı, bir de görək atanla barışdılar, ya yox. D u r n a. Yox, atam onun əlindən yaman acıqlıdır. Deyirki, səndə onunla birgə, mənim kökümə balta çalırsan. Q ə m ə r. Balta niyə? Bu yarışdır. Kim qabaqdadırsa hörmət də, şöhrət də onundur, onun. D u r n a. Əlbəttə, atam əyri yollarla özünə əmək-günü yazdıranlara - əvvəl başdan öz qohumlarına güzəştə getməsəydi, bu kökə düşməzdi. Təqsir özündədir. Mən də, Murad da vaxtında ona xəbərdarlıq elədik. Sözümüzü qulaq ardına vurdu. İndi ayılıb, ancaq gecdir. Lalə təngnəfəs gəlir. L a l ə. Hanı o Kərim dayı? D u r n a. Salam harda qaldı, ay qız?! L a 1 ə (hirsli). Evimizdə. De görüm, hanı Kərim dayı? D u r n a. Neyləyirsən onu? L a l ə. Onunla davam var, davam. D u r n a. Aləm sülhdən danışır, sən dava-dava deyirsən. Yenə nə olub ki? L a l ə. Nə olacaq? Dursun məndən qaçır. Gecə-gündüz dilindən Durna düşmür. _____________Milli Kitabxana________________ 184 D u r n a. Mənim günahım nədir? L a 1 ə. Sən ona meyl göstərməsən, o bu qələti eləməz. Deyir sənin eşqinlə meşədə qırqovulların, turacların nəslini kəsib. Q ə m ə r. O getsin öz nəslinin hayına qalsın. D u r n a. Yalandır, böhtandır. L a l ə. Bəs onda niyə məndən qaçır? Düşüb qalıb barınızın qabağında. Məni bədbəxt eləmə, Durna! (Ağlamsınır.) D u r n a. Bədbəxt niyə olursan, ay qız?! Ağlama, özünü ələ al. Sən niyə onun hər sözünə inanırsan, axı? Q ə m ə r. Gör bır özünü nə günə salmısan ki, Dursun da səndən qaçır. D u r n a. Əslinə baxsan onu ərköyün böyüdüb bu hala salan ata, anasıdır. Eh Lalə, Lalə! Q ə m ə r. Lalə, sən əvvəllər yaman qoçaq qızdın. Ona qoşulanı tamam dəyişmisən. L a l ə. Neyləyim, özümlə deyil, sevirəm axı... D u r n a. Sənə sevmə deyən kimdir. Sevirsənsə özünü elə aparki, ayağa düşməyəsən. Sən niyə, qoy o səni kölgə kimi izləsin. Qoy o sevinsin ki, sən onu sevirsən. L a 1 ə. Əvvəllər elə idi. Amma indi. Q ə m ə r. Sən onun ayağını çayxanalardan, meyxanalardan yığışdıra bilsən, onda sənə deyərik, afərin Lalə, afərin! D u r n a. Onda sevməyinin də bir mənası olar! L a l ə. Yəni deyirsən ki, doğrudan da, Dursunu sevmirsən? D u r n a. Mən öz sözümü bayaq dedim. L a l ə (sevincək). Durna, vallah hər yerdə, həmişə. Demişəm, yenə də deyəcəyəm. Bu mahalda gözəllikdə məndən sonra ikinci yeri sən tutursan. Gəl bir öpüm səni. Toyumuza hələəlbət ikinizi də çağıracağam. Q ə m ə r. Biz də hələəlbət gələrik. L a l ə. Onda mən gedim. (Oxuyur və oynayır.) O mənim öz yarımdır, öz Dursunumdur, Dövlətimdir, varımdır, öz Dursunum. Mən onunam, o mənim öz Dursunum, Siz də gəlin, qol qoyun, birinci eşqimizə, Tuf, tuf, tuf, yaman göz dəyər bizə. Bayırdan Dursunun səsi gəlir. Lalə diksinir. Yüklə 2,71 Kb. Dostları ilə paylaş:
|