“Koroğlu”nun şeir dili
127
deyirsə, Koroğlu da “Qırat” barədə “At igidin qardaşıdır”
– deyir; hər ikisinin silahı sirli-sehirlidir: Beyrəyin yayı,
Koroğlunun qılıncı... Bu cür oxşarlıqlardan
geniş şəkildə
bəhs etmişik (bax: Əzizxan Tanrıverdi. “Dədə Qorqud
kitabı”nın obrazlar aləmi. Bakı, 2013, səh.165-169).
“Hey Dirsə xan! Oğlana bəglik verdil // Təxt vergil,
- ərdəmlidir!...” Müdriklər müdriki Dədə Qorqudun dilin-
dən verilmiş bu misraların “Koroğlu”da yeni formada
təzahürünü gördükdə türkün poetik təfəkkürünə, xüsusən
də genetik yaddaşına heyran olmaya bilmirsən::”...Qoç
igidə xanlıq, bəylik verilsin // Bu meydanda ağa nədir,
paşa nə?!”
“Kitab”da oxla bağlı işlədilmiş çoxsaylı ifadələrdən
ikisinə diqqət yetirək: “Sadağında səksən oqın vergil
maηa!”; “Məgər göyginin yüziginə nişan atarlardı. Beyrək
oqla yüzügi urdı, paraladı..,” Müqayisə və qarşılaşdırmalar
onu
deməyə əsas verir ki, “sadağında səksən oq” ifadəsi
“Koroğlu”dakı şeirlərdə, əsasən, eynilə təkrarlanıb:
“...Siyirə qılıncı, çəkə qalxanı //
Səksən oxu sadağından
boşanı”. “Kitab”dan gətirdiyimiz ikinci nümunə isə
“Koroğlu”da nisbətən dəyişikliyə uğramış vəziyyətdədir:
“...
Üzük halqasından qırx ox keçirtdim // Tərpənən
görmədim bir yana səni”.
“Kitab”dakı bir sıra müraciət formaları “Kor-
oğlu”nun şeir dili üçün də xarakterikdir. “Kitab”da:
ana.
“Hey, ana! Ərəbi atlar olan yerdə // Bir qulunı olmazmı
olur?”;
canım ana. “Ağ birçəklü, izzətlü, canım ana!;
oğul. “Qara başım qurban olsun, oğul, saηa!”
canım oğul.
“Qalın Oğuz imrəncisi, canım oğul!”;
baba. “Baba, mən
yerimdən turmadın ol turmış ola!”;
qardaş. “Ağzıη içün
öləyim, qardaş!”... “Koroğlu”da:
ana. “Ana, südün halal
Язизхан Танрыверди
128
elə!
Rüsxət ver, mən gedər oldum”;
canım ana. “Canım
ana, gözüm ana // Rüsxət ver, mən gedər oldum..,”;
oğul.
“Sənə qurban özüm, oğul // Allaha tapşırdım səni!”;
canım oğul. “Canım oğul, gözüm oğul”;
ata. “Ata, bunlar
nə xan deyil, nə paşa // Bu qılıqda söydar olmaz, ay
olmaz...”;
qardaş. “Çənlidən xəbər gətirdim // Qardaş,
dur gedək, dur gedək!...” Hər iki abidənin dilində ana,
canım ana, oğul, canım oğul, baba (ata), qardaş və s. kimi
söz və ifadələrdən bir müraciət forması kimi istifadənin
intensivliyi müşahidə olunur ki, bu da,
bir tərəfdən, “Dədə
Qorqud” eposunun “Koroğlu”ya təsiri ilə, digər tərəfdən,
genetik yaddaşla bağlıdır.
“
Kitab”dakı “Çalub-kəsər qılıcı müxənnətlər
çalınca, çalmasa yeg” deyimi ilə “Koroğlu”dakı “Müxən-
nətün ürəgində zat olmaz”; “Müxənnətlər bu dünyada
qalmaya” misraları eyni semantik şaxədə birləşir. Yaxud
“Koroğlu”dakı “Eyvaz sənə oğul olmaz, ay olmaz” misrası
“Kitab”dakı “Yad oğlı saqlamaqla oğul olmaz” deyimi ilə
səsləşir. Problemə atalar sözləri kontekstində yanaşdıqda
bəlli olur ki, “Kitab”ın “müqəddimə” hissəsində işlənmiş
“Kül təpəcik olmaz”, “Ölən
adam dirilməz, çıxan can gerü
gəlməz” və s. kimi atalar sözlərinin forma və semanti-
kasına uyğun olan misralar “Koroğlu”nun şeir dilində
kifayət qədərdir. Bu cəhət aşağıdakı bənddə daha qabarıq
görünür:
Bənnasız hörgü olmaz,
Təbibsiz xəstə dirilməz,
Baxaram heç yan görünməz,
Ərəb atı mən istərəm.
“Koroğlu”nun şeir dili
129
Göründüyü kimi, deyim səciyyəli “Bənnasız hörgü
olmaz”, “Təbibsiz xəstə dirilməz” misraları birbaşa
“Kitab”ın “müqəddimə” hissəsindəki deyimlərlə bağlanır.
Qeyd etdiyimiz kimi “Koroğlu”nun şeir
dilində bu tip
misralar üstün mövqedə görünür. Burada deyim səciyyəli
misralardan ibarət bir bəndi təqdim etməklə kifayətlənmək
olar:
Qəmli könül dəmə gəlməz,
Dərdi olan ağlar, gülməz
Qorxaqlar ər qədri bilməz,
Ağlama, Nigar, ağlama.
Bu misraların hər biri (sonuncu
misra istisna
olunmaqla) “Kitab”la səsləşən bitkin ifadələr, deyimlər
kimi çıxış edir.
“Kitab” və “Koroğlu”nun şeir dili üçün xarakterik
olan digər vahidləri isə iki istiqamətdə qruplaşdırmaq olar.
“Kitab”dakı ifadələrin “Koroğlu”da nisbətən başqa
formada işlənməsi və ya oxşar ifadələr; “Kitab”dakı
ifadələrin “Koroğlu”da eynilə işlənməsi. Bu tip ifadələrin
ümumi mənzərəsi daha aydın görünsün, - deyə onları
cədvəllər daxilində qarşılaşdırmaqla təqdim edirik:
Язизхан Танрыверди
130
I cədvəl (oxşar ifadələr)
“Kitab”da
“Koroğlu”da
1. “aldayuban ər tutmaq”
(igidi aldatmaq). “Aldayu-
ban ər tutmaq övrət işidir”
2. “at ağızlu”. “At ağızlu
Uruz qoca çapar yetdi”
(“Kitab”da Qazan xanın
dayısı “Aruz”un adı həm
də “Uruz” şəklində yazı-
lıb).
3. ad qazanmaq. “Baş kə-
sübdir, qan dökipdir//
Çöndi alubdır, ad qaza-
nubdır”.
4. “bığın əηsəsindən yedi
yerdə dügmək” (bığını bo-
yunu dalında
yeddi dəfə
düyünləmək).“...bığın əη-
səsindən yedi yerdə dü-
gən,ərənlər əvrəni...Qara-
günə çapar yetdi”
5.Çətirli otaq. “Çətirli
otaqmı dilərsən?”
6. Dəli Domrul, Dəli
Qarçar
7. Dəmür Tonlu Mamaq
1. al dil ilə tutmaq. “Hansı
düşmanları atdan atandı?-
//Koroğlunu al dil ilə tutan-
dı”.
2. qurd ağızlı. “Qurd ağızlı
qoçaq oğlan gərəkdi”.
3. nam qazanmaq (ad qazan-
maq). “Baş kəsilir, axtarma-
lar çəkilir//Qoç igid qazanır
namı meydanda”.
4.“bığlarını dalından bur-
maq”. ”Koroğlu önündə mər-
dana duran//Bənövşə bığların
dalından buran”.
5. çadır otaq. “Ala sivan,
çadır otaq quranlar”.
6.
Dəli Həsən
7. dəmirdonlu. “Bəylərimizə
dəmirdonlu deyərlər...”