Microsoft Word yeddi g\366z?l nizami

nigar: - Fitn  yatızdıran ulu  hriyar! S n m ni hicril  öldür nims n, E qil   

dirildib güldür nims n. D rdind n ölür m, yoxdu m nd  can, D rd uca da ı da  

yıxarmı , inan. H yatım qurbandı s nin yolunda, Az qala getmi dim e qin yolunda.  

Gurun dırna ını qula ına  ah Oxla tik n zaman, n  ç kdim, Allah! N inki bu  

yerl r, h l  göyl r d   lini öpdül r, inan, o d md . M n t rif etm dim  

hün rinizi, Qovdum b dn z ri, qovdum iblisi. B z n puça çıxır xo a g l nl r, Onu  

bir baxı la k sir b dn z r. F q t göy  jd ri gönd rdi töhm t, M h bb t yerin   

gördüm  dav t. Bu sözl r B hramı tutdu, n  tutdu. Ah ç kdi, canını di in  tutdu!  

Dedi: - Düz deyirs n, ey  ziz insan, Yer d , göy d  bilir - s n v falısan. Bu  

q d r m h bb t göst rib d  s n, H l  axırda bir üzr ist yirs n? S nin gövh rin   

min-min af rin, N  q d r pak imi  zatın, cövh rin. Bel  bir gövh ri da   

parçalardı, Bizim s rh ng onu qorumasaydı. Ça ırdı s rh ngi,  ad etdi onu, Öpdü  

gözl rind n, qucdu boynunu. Böyükl r  layiq h diyy  verdi, Birc  dürr yerin   

x zin  verdi. Ona ba ı ladı Rey diyarını, Neç  n fis-n fis yadigarını.  h r   

t l sdi, m clis yapma a,  k r s p l yib  adlıq tapma a. Möbidl r ça ırdı,  

k sildi k bin, Öz halalı oldu ay üzlü g lin. Ona min naz satdı i r t d mind ,  

Zaman da, rüzgar da öz al mind . Ç N XAQANININ QO UN Ç KM S  V  

B HRAMIN  

Q L B S  El  ki, B hramın tacı parladı, Balıqdan Ayad k ucaldı adı.  

Adlı-sanlıları tapdı  öhr ti, Böyük ür kl rin artdı qüvv ti. Öpdü künc-bucaqda  

sarıqulaqlar, Qara suya batdı bo  balqabaqlar. Orda Nersi adlı bir qoca vardı,  

Aqil, uzaqgör n bir v fadardı. B hramın qarda ı, h m d  ada ı Qocanın f hm il   

doluydu ba ı. Gizli yox, a kardı bu dolu m d n, N sli Dara  ahın ulu n slind n.  

ah uzaq olmazdı bir an da ondan, Öz mü avirind n, öz yolda ından. Qocanın üç  

o lu, üç n ri vardı, Üç n rin üç al m hün ri vardı. Gözünd  qoymayıb kamı,  

muradı, Böyüy  vermi di Z rav nd adı. Möbidl r möbidi seç tikib  ah onu, Yüz qat  

artırmı dı  r nüfuzunu. T dbiri, z kası b lk  d niz, çay, Ona abidlikd   

tapılmazdı tay. Ortancıl dövl tin müdrik mü rifi, Yollardan bac almaq -  anı,  

r fi. Görüb q l minin ox düzlüyünü,  ah ona vermi di  c m mülkünü. Üçüncü -  

B hramın yaxın naibi, Qo un ba çısıydı, ümmandı q lbi. Ölk ni onlara tap ırmı dı  

ah, Onlar öz i ind n, ölk d n agah. V falı m murlar öz xidm tind ,  ah da öz  

kefind ,  lind  bad . Bir yandan bo alan, bir yandan dolan D yirman kimidir  

bizim hökmran. Aldı bu x b ri k rki kimil r, Onu yonmaq üçün itil ndil r.  

Dedil r: "- Bir baxın s rxo  B hrama, Dini z r  satır, qılıncı cama.  r t ,  

ülf t  olub alud , Onu bada verir içdiyi bad ". H r  bir t r fd n tamahlanır ki,  

Keçirsin  lin   ahlı ı, mülkü. Çind n yola dü dü o xanlar xanı,  ahlı ı tutmaqdı  

hdi, gümanı. Qızmı   jdaha t k yürüdü xaqan, Ardında üç yüz min möhk m oxatan.  

Mav raünn hri tuta bildil r,  ahın naibl ri üzgün, d rb d r. Yad Ceyhun çayını  

keçdi bil anda, Qiyam t qopardı düz Xorasanda. Türkün basqınından olunca agah,  

Etibar etm di ordusuna  ah. Çoxu n rm -nazik, a ciy r, yassar, Döyü  qaydasını  

yadır amı lar. Qo un ba çıları p rak nd , bo ,  aha s daq td  bir çoxu naxo .  

Gizli m ktub yazıb h r biri Çin , Elçi yollamı dı yad s ng rin . Malına, mülkün   

çar  g z nl r  aha qar ı qara kinl  s f rb r. "- Ey Xaqan, biz s ni sev n  

qullarıq, Ayaq tozlarınıq, s n  qurbanıq. S ns n al m  ahı, s n  h sr tik,  

B hramdan  ah olmaz, g l, t xtini tik!  st s n, ba ına qılınc endir k. Tutub  

qolb nd ed k, s n  gönd r k". Bu gizli m ktubu oxudu casus,  aha x b r verdi: -  

---

fsus, min  fsus!  ah üzdü  lini iranlılardan, Yurdu naibl r  tap ırdı  lan.  

Qaçıb gizl ndi ki, güc yı aq az-maz, Küt lmi  silahla döyü m k olmaz! X b r  

yayıldı ki,  ah taxtan enib, Ordudan, ölk d n qaçıb gizl nib. Xaqan ordusuna  

h rif deyildi, Odur ki, önünd n qaçdı, ç kildi. Bu xeyir m ktubu Xaqana çatdı:  

" ah taxtından dü dü, tacını atdı. O tac, k m r dü dü s nin baxtına, T l s, g l  

yiy l n yeni taxtına!" Xaqan bu x b ri e id n kimi Bildi ki, B hramın sovu ub  

d mi. Qılınc oynatmaqdan  l ç kdi o da, Mey içib, könlünü tap ırdı ruda. Dü m n  

d rdi ç kmir,  rab içirdi, Özün  g r ksiz bir don biçirdi. Bir vaxt dü m nind   

b y nm diyi  i özü gördü, dost tutdu meyi. B hram gec -gündüz  ikarla m

ul,  

cil qasidl ri i  üstünd  qul. X b r verdil r ki, Çin s rk rd si Kef ç kir,  

içm kdir i i-pe si.  ahdan arxayındır, d m v  xatirc m, Bu x b r  ah üçün bütöv  

bir al m! N yi qalmı ? Vur-tut üç yüz atlısı! N  q m, üç yüz atlı - ordular  

xası! Döyü d  h r biri qo undan baha, Suda n h ng idi, yerd   jdaha. Düz üç yüz  

dan li nar kimiydil r, Bir s fd  hamısı yekdil, s f rb r.  ah dü m n önünd   

hoqqabaz oldu, Möhr ni gizl tdi, möhr baz oldu. Od uman dü m n  tüstü verdi o,  

Qoy yatsın, gözünd  dov an yuxusu. Oxunu h d f  s rrast tu ladı, Çünki tanıyardı  

qanlı c lladı. Q fild n ba ladı gec  basqına, Toz qalxdı göyl rin yeddi qatına.  

Toz sutunu qara, gec  qapqara, Döndü dü m n üçün qara  ahmara. Çıraqsız gec d   

ba -ayaq qara, Qar a qanadı t k s hra, da  qara. Yüz min s rxo  z nci sanki  

s f rb r,  ll rind  qılınc, yürü ürdül r. Adamlar yürü n z ncid nxoflu, Tapa  

bilmirdil r çı ırı, yolu. Qara ip k geymi  göyün q lbi nur, Qır il  suvanmı   

qızıl küpüdür. Xam  nb rl  dolu x lv t bir gec , Döyü  giri di B hram gör nec !  

At çapdı,  lind  qılınc, niz , ox, Çinli c surlara heç bir aman yox! Nec   

atırdısa, d rhal vuruldu, Ox, oxa keç nd n xilas olurdu. Da ı, sal qayanı de n  

oxundan Göz yumur  b di yatırdı dü man. Yaralının çoxu görmürdü oxu, Ox var, b s  

yaralı? B lk  bir yuxu. Çoxları deyirdi heyr tl , halsız: - Yaralı oxsuzdur, ox  

yaralısız! Gör neç  f rs ngi süzüb keçir ox,  ahın meydanına yaxın dü n yox!  

Dolanır dörd yanı boz bulud sayaq, Da ı düz el yir, düzü d  bir da . Qırdı, m hv  

el di gör n  q d r can, Torpaq x mir kimi yum aldı qandan. Kim  d yirdis   im k  

peykanı, O saat a zından çıxardı canı.  f q qılıncını sıyıran zaman Gördü qan  

te tidir bütün asiman. Qılınc olan yerd  qan dü m zdi, de? Qılıncdır dolduran  

qanla bu te ti! Bu d rya qanların sahibi hanı? Qan seli aparır k ll ni, canı.  

Qılınclar ki, bunca qan töküb yer , Ödünü qysurdu s mada Zöhr . Girov qoyulmu du  

niz  qılınca, Neç   jdahanı tiksin uc-uca. Sıçrayan  ahmara dönmü dü oxlar,  

Bils n, n  d h tdi sıçrayan  ahmar. B hram  ah meydanın t n ortasında, Tükü d   

bölürdü atdı ı cida. Atlının ba ına qılınc vuranda, Xiyar t k bölürdü onu bir  

anda. Birc  z rb sil  üçü ölürdü, Dü m ni belind n iki bölürdü. Qılıncı -  

ildırım, oxu - z hrmar, Qaçmasın, neyl sin yazıq ya ılar? Türkl r bu nag han  

türk h ml sind n, Yol k s n z rb d n nicat arark n, Ayaq itil di, qılınc  

küt ldi, Qaynar  ah qılıncı da ı da d ldi. Duru  g tirm di türk ordusu, yox!  

Qaçanlar da qaça bilm di az-çox. Gördü qalib g lir,  ah s fi yardı, Hey qılınc  

i l dir, hey ox atırdı. Sanki o, qasır a, ya ı buluddu, Darmada ın oldu böyük  

bir ordu. Z f r  ça ırdı qo unu: - Vur! Vur! Ruzigar da budur da budur. Yaraq  

yad ba rını, haydı, c ld ged k, Onu yerli-dibli tarimar ed k! Gör çiyin-çiyin   

ç ril r neynir:  ll rind   m ir, altlarında  ir! Qumdan, torpaqdan çox q vi bir  

ordu H tta öz z rbind n h lak olurdu. Da ıldı sa  cinah, qopdu sol cinah, S fin  

---