Microsoft Word Zahid ikinci kitab
Yüklə 2,17 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Milli Kitabxana
Milli Kitabxana
99
—Deyəsən axı siz bikarsınız hə? Mən indiki cavanlara lap məəttəl qalmışam! Kirpi kolun dibində görünməz oldu. Dovşan isə adı yadına düşdüyünə görə lap sevinirdi. Oxuya-oxuya çıxıb getdi.
Milli Kitabxana
100
Əminə Dilbaziyə ithaf edirəm
ynağan qızın əhvalatını eşitmisən? Yox! Onda qoy danışım: bu qızın işi-peşəsi oynamaq idi. Səhər yerindən durandan yatana qədər oynayırdı. Bir də gördün ki, anası deyir: —Əminə, qaç bir stəkan su gətir. Əlbəttə, Əminə o saat su gətirməyə gedirdi. Amma heç bilirsən necə gedirdi? Aydın məsələdir ki, oynaya-oynaya. Əgər su gətirməyə gedəndə "Qaytağı" oynayırdısa, su stəkanı ilə geri qayıdanda "Uzundərəyə" keçirdi. Axı suyu dağıda bilərdi. Eh, məktəbə gedəndə bir onu görəydiniz. Pilləkənləri düşəndə ən yüngül bir havanın ritminə uyğun oynayırdı. Ondan soruşurdular: —Sən musiqisiz necə oynayırsan? —Necə yəni musiqisiz? Məgər siz musiqinin səsini eşitmirsiniz? Bir az diqqətlə qulaq asın. Onda o saat eşidə- cəksiniz. Adamlar nə qədər diqqətlə qulaq asırdılarsa heç bir musiqi-zad eşitmirdilər. Amma bu qızın oynamağı evdə birdən elə bir həngamə qoparırdı ki... Bir də görürdün ki, Əminə sabahkı dərslərini hazırlayır. Əlləri yazır, ayaqları oynayır. Ana qışqırırdı: —Sən dərs yazırsan, yoxsa oynayırsan? —Həm yazıram, həm də oynayıram. —Siz bir buna baxın. Harda görünübdü ki, dərs yaza- yaza oynayasan? Ata işə qarışırdı:
Milli Kitabxana
101
—Mən sabah bu barədə müəllimə xəbər verəcəyəm. Əminə deyirdi: —Zəhmət çəkmə ata! Müəllim özü bu barədə sizinlə danışmaq istəyir. Axı mən dərs danışanda da oynayıram. —Demək belə. — Ata hirslənirdi. — Mən də elə bilirdim ki, çox ağıllı qızım var.
istəyirsən vurma cədvəlini əzbər deyim. —Yaxşı, bu saat yoxlarıq — deyə ata vurma cədvəlini soruşmağa başlayırdı. Əminə suallara düz cavab verirdi. Amma cavab verəndə hökmən rəqs edirdi. —Olmaz ki, heç olmasa atanla danışanda oynama- yasan?
—Atacan, onda heç olmasa qoy ayaqlarımı tərpədim. Axı, bunun sizə heç bir ziyanı yoxdur. —Necə yəni ziyanı yoxdur? — Ana əsəbiliklə söhbətə qarışdı. Oynağan qız məktəbi qurtardı. Hətta institutu da bitirdi. Amma oynamağından bir dəqiqə də qalmadı. Bir gün onu gəlin köçürdülər. Ana gecə-gündüz arzu edirdi ki, heç, olmasa gəlin gedəndə oynamasın. Axı görərlər. Oğlan evi elə bilər ki, qız gəlin getməyinə lap çox sevinir. Düzü, ata da, ana da, hamı bu işə sevinirdi. Amma Şərq ölkələrində belə adət var ki, gərək qız evi sevincini gizlədə bilsin. Qızın isə sevincini gərək heç görən olmayaydı. Bax, buna görə də toy gecəsinə lap bir ay qalmış ana hər gün bu barədə qızı ilə söhbət edirdi. Oynağan qız bütün iradəsini toplayıb özünü həmin günə hazırlamışdı. —Ürəyimə ən qəmli fikirlər gətirəcəyəm, — deyirdi. — Onda yəqin oynamaram. Bir gün "Vağzalı" çalına-çalına oynağan qızı gəlin köçürdülər. O da özünü toplayıb xeyli oynamadı. Sonra birdən gördülər ki, budu ha, gəlin bir oynayır ki, gəl görəsən. Hamı
Milli Kitabxana
102
onun gözəl rəqsinə baxırdı. Ata ilə ana utandıqlarından bilmədilər ki, harda gizlənsinlər. Oynağan qız beləcə gəlin köçdü. Bu görünməmiş əhvalat dildən-dilə düşdü. Əgər sən bu əhvalatların doğru olub-olmadığını bilmək istəsən oynağan qızın özü ilə söhbət edə bilərsən. O sənə düzünü deyəcək. Amma cavab verəndə mütləq bir neçə rəqs edəcək. Axı o dünyanın ən gözəl rəqqaslarından biridir. Hər axşam konserti olur. Evlərinə o qədər müxbir gəlir ki, konsertə hazırlaşmağa vaxt qalmır. Buna görə də həm qonaqlarını qarşılayır, həm də məşq edir. Bu da sənə oynağan qızın əhvalatı.
Milli Kitabxana
103
YALANÇI SÖZLƏR
əlkə bu əhvalat sizə qətiyyən inandırıcı görünmə- yəcək. Ancaq mən özüm də Yaşarın yerinə and içə bilərəm ki, həyatda belə şeylər olur. Yaşar bu yalançı sözlərlə bacara bilmirdi, elə ağzını açıb sözün düzünü demək istəyirdi ki, yalançı söz onun dilinin ucundan həqiqi sözlərin hərəsinə bir yumruq, bir dirsək və axırda da təpik ilişdirib keçirdi hamıdan qabağa. Bu yalançı söz Yaşarın ağzından elə çıxırdı ki, adam onun yalan olduğuna qətiyyən inanmırdı. Yaşar bir dəfə məktəbdən qaçıb zooparka getmişdi. Əslində insafla desək zooparkdan aldığın ləzzəti məktəbdən almırsan axı. Hə, o zooparkda fillərin uzun xortumuna, kərtənkələlərin rəngbərəng belinə doyunca tamaşa edib evə qayıdanda anası onu qarşıladı: —Ay bala, dərs çoxdan qurtarıb. Bəs sən hardasan? Bax bu zaman həmin o yalançı söz Yaşarın lap dilinin ucunda dayanıb bu saat ağzından çıxmağa hazır olan sözü necə itələdisə Yaşar iki dəfə udqunmalı oldu. Sonra yalançı söz güllənin ağzından çıxan mərmi kimi düz ananın üzünə çırpıldı.
Sonra başqa yalançı sözlər ilhama gəldilər. Onlar necə sürətlə sıçradılarsa yazıq arvad üzünü yana çəkməli oldu: —Axırıncı dərsimiz zoologiya idi. Fillərin burnuna, kərtənkələlərin bellərinə baxırdıq. Yalançı sözlər ananın üzünə dəyəndə Yaşara elə gəldi ki, anası bibər yedi. Çünki yazıq arvadın sifəti əyildi. Yaşar
Yüklə 2,17 Mb. Dostları ilə paylaş:
|