penisillium, mukor və b. göbələklər törədir. Çörəyin kiflənməsinin qarşısını almaq
üçün o quru və havası yaxşı dəyişilmiş yerdə saxlanılmalıdır. Çörək saxlanan
kameranın temperaturu 8-10C, nisbi rütubəti 70-75% olmalıdır. Keyfiyyətli çörək
məmulatı almaq üçün istifadə olunan xammal və eləcə də maya göbələkləri
mikrobioloji nəzarətdən keçirilməlidir.
15. Taxıl və un məhsullarının gigiyenası
Taxıl və un. Əhalinin qida rasionunun 50%-dən çoxu taxıl məhsullarının
payına düşür. Taxıl məhsulları karbohidratların (50%-ə qədər), bitki zülalının (30-
40%), həmçinin B qrup vitaminlərin və mineral duzların əsas mənbəyidir.
Taxılın və unun keyfiyyətinin aşağı düşməsi, onda mikroorqanizmlərin
(bakteriyaların, mikroskopik göbələklərin) inkişafı, alaq qatışıqlarının olması,
həmçinin anbar zərərvericiləri ilə əlaqədar ola bilər. Saxlanma şəraitinin pozulması
(saxlanma yerində havanın temperaturunun və nəmliyinin artması) taxılda və onun
emal məhsullarında (un, yarma, çörək-bulka məmulatlarında) mikroorqanizmlərin
və onların toksinlərinin intensiv inkişafı üçün əlverişli şərait yaradır.
Bu toksinlərlə yoluxmuş qidanı qəbul etdikdə, qida zəhərlənmələri –
mikotoksikozlar baş verə bilər. İnsan üçün ən çox patogen Fusarium göbələk
cinsinin törətdiyi çovdar mahmızı və sürmə xəstə-liyidir. Çovdar mahmızının
taxılda 0,5% qatışığına yol verilir. Unda sürmənin miqdarı 0,6%-dən yuxarı
olmamalıdır. Mikotoksikozlar Aspergillus, Penicillium mikroskopik göbələk
cinslərinin metabolitləri ilə yoluxmuş, aflatoksinlər və digər zəhərli maddələr
toplanmış taxılı və onun emal məhsullarını istifadə etdikdə də baş verə bilər.
Aflatoksinlərlə çirklənmiş müxtəlif dənli bitkilərin qatışığı olan yemlərlə
heyvanların (hinduşka, cücə, buzov) kütləvi zəhərlənmələri çox qorxuludur.
Qidanın aflatoksinlərlə çirklənməsi insanda müxtəlif formalı zəhərlənmələr
əmələ gətirə bilər.
Dənli bitkiləri sanitar cəhətdən qiymətləndirərkən, qida zəhərlənmələrinə
səbəb olan zəhərli alaq qatışıqlarının miqdarını nəzərə alırlar. Belə qatışıqlara
qaramuq, safoa, vyazel və başqaları aiddir (0,04%-dən çox olmayaraq).
Unda metal qatışıqlarının miqdarı 1kq-a 3mq, metal hissəciklərin ölçüsü
0,3mm, ayrı-ayrı hissəciklərin kütləsi isə 0,4mq-dan çox olmamalıdır. Əgər unda
qum qatışığı aşkar edilibsə, o satışa yaramır. Bütün növ unların nəmliyi 15%-dən
artıq olmamalıdır.
Yarma və dənli paxla. Bütün növ yarmaların keyfiyyəti DÜİST-ün
tələblərinə cavab verməlidir. Onların özünə məxsus dadı və iyi olmalı, həm də
nəmliyi 12,5-15,5%-dən çox olmamalıdır. Yarmalarda da dəndə olduğu kimi alaq
qatışıqları olur. Onun miqdarı nizamlanır. Belə ki yulaf, arpa və buğda yarmasında
zərərli qatışıqların miqdarı 0,05%-dən çox olmamalıdır. Metal qatışıqları 1kq
yarmada 3mq-dan, mineral qatışıqları 0,05%-dən az olmamalıdır. Yulaf
yarmasında qaramuq otu qatışığına yalnız 0,1%-dən çox olmayaraq icazə verilir.
Anbar zərərvericiləri və onların ifrazatı ilə yoluxmuş yarmalardan yem
məqsədi ilə istifadəyə icazə verilmir.
Paxlalıları sanitar cəhətdən qiymətləndirərkən, onlarda zəhərlənməyə səbəb ola
bilən toksiki maddələrin miqdarına diqqət verilməlidir. Lobyanın toksiki maddələri
(fazeolunatin və fazin) yalnız uzun müddət termiki emaldan sonra parçalanır. Ona
görə də lobyadan hazırlanan ikinci xörəkləri və qarnirləri 1-2 saat müddətində
qaynatmaq lazımdır.
Lobyadan olan məmulatların isti emalı zamanı toksiki maddələrin
parçalanması tamamilə təmin olunmadığı üçün, onların sonradan əhaliyə satılması
qadağandır.
16. Çörək-bulka məmulatlarının gigiyenası
Çörək-bulka məmulatları insanın qidalanmasında mühüm yer tutur və
karbohidratlar, bitki zülalı, vitaminlər, mineral maddələrin əsas mənbəyindən biri
hesab edilirlər.
Çörəyin keyfiyyətinin əsas fiziki-kimyəvi göstəricilərinə nəmlik, turşuluq və
məsaməlilik aiddir. Bu göstəricilər dəyişdikdə çörəyin keyfiyyəti də dəyişir. Belə
ki, çörəyin nəmliyi artdığı zaman onun qidalılıq dəyəri, mənimsənilməsi və həzm
olunma səviyyəsi azalır. Çörəkdə yüksək turşuluq mədənin şirə ifrazını artırır,
aşağı məsaməlilik və tum bişirlməməsi isə onun mənimsənilməsini pisləşdirir.
Çörəyi sanitar cəhətdən qiymətləndirərkən müxtəlif səbəblərdən, əsasən
mikroorqanizmlərin inkişafından törədilən qüsur və xəstəliklər nəzərə alınmalıdır.
Mikrobla baş verən xarabolma, çörəyin daşınması və saxlanması zamanı sanitar
qaydalarına
riayət
olunmaması
ilə
əlaqədardır.
Belə
ki,
bu
zaman
mikroorqanizmlərin inkişafı üçün əlverişli şərait yaranır.
Çörəyin qüsurlarına onun kiflənməsi, kartof xəstəliyi və piqment əmələ
gətirən bakteriyaların olması aiddir.
Çörəyin kartof xəstəliyi (yapışqanlıq), onda bakteriyaların inkişafı nəticəsində
baş verir. Bunlar xarici mühitdə geniş yayılır və asanlıqla una düşə bilər. Kartof
xəstəliyinə, əsasən yüksək nəmliyi və az turşuluğu olan buğda çörəyi yoluxur.
Saxlanma zamanı binada yüksək temperatura və pis küləklənmə də buna şərait
yaradır. Bakteriyaların fermentləri zülal və nişastanı hidroliz edir deyə, nəticədə
çörəyin içinin orqanoleptik xassəsi dəyişir: o uzana bilən, yapışqan olur və çirkli-
qəhvəyi rəng alır və xoşa gəlməyən iy qazanır. Kartof xəstəliyinə tutulmuş çörək
qida məqsədi üçün yaranır.
Oxşar saxlanma şəraiti zamanı çörəyin piqment əmələ gətirən bakteriyalarla
da yoluxması mümkündür. Ən çox buğda unu məmulatları yoluxur. Nəticədə,
onların səthində parlaq-qırmızı ləkələr əmələ gəlir. Belə çörək qida məqsədi üçün
istifadə olunmur.
Buğda çörəyi nəm anbar otaqlarında yüksək temperatura (25
0
S həddində)
saxlanan zaman onun səthində yapışqanlı açıq-qırmızı ləkələr əmələ gəlir.
Xarici görünüşdə olan bu dəyişikliklər möcüzəli çöplərin (bac. prodigiosus)
həyat fəaliyyəti nəticəsində baş verir ki, bunlar da parlaq-qırmızı piqment yaradır.
Çörəkdə aşağı turşuluq olduqda bu bakteriyaların inkişafını sürətləndirir.
Çörəyin kiflənməsi isə qaranlıq, havasız, temperatur dəyişiklikləri olan anbar
otaqlarında baş verir ki, bu da onun səthində nəmliyin yüksəlməsi ilə əlaqədar
olaraq kif göbələklərinin inkişafı ilə əlaqədardır.
Dostları ilə paylaş: |