510
Aç da olsan, varma ile dileğe,
De: «Köşk’teyim, başım varmış feleğe»,
Çölde kalsan hiç bulamazsan bir sâye,
İrem bağı gibi gölge buldum say.
Aş görünce, atılma hemen çullanıp,
Gerçi aç da olsan, halka bellenip,
Zer döküp, has kulları kullanıp,
Tez ölsen, Nuh yaşına geldim say.
Muhtaçlığın Hakk’tan başka bilmese,
Bu zaman kȃfidir, açlıktan ölmese,
Hintli gibi üstün başın olmasa,
Sultanlık kaftanını aldım say.
Suya, yele hükmü geçen Süleyman,
Bak, onlardan ne nam kaldı, ne nışan,
Teşne kalıp, yerin olsa çölistan,
Derya içinde İskender oldum say.
Yoldaş olsan dile düşmez mȗr ile,
Yer bulmayan, ile yatsan mȃr ile,
Yirmi altı kere, yüz bin er ile,
Karun serverini ele aldım say.
Mahtumkulu, çeksen cefa, cebir, bil
Hudaya hoş gelir, şükür sabır bil,
Kıl gibi kızıl teni kabir bil,
Kızıl dilin söyler iken öldüm say.
