| SIR GİDER
Çok nȃmerde mal vermişsin, ey dünya,
Gözü gökte, kaygısı yok, sır gider.
Hani aklın, ateş içre yan, dünya,
Ne mertler var, yoksullukta hor gider.
Az ömrünü sürsen türlü işrette,
Sonra canın kalır uzun hasrette,
Ahmaklar bu yerde kalır gaflette,
Ȃkıl olan öz gamını yer gider.
Ne doğru gelene mihrin indirdin,
Gelmeyene ne bir selam gönderdin,
Hiç farkı yok sende merdin, nȃ-merdin,
Aslan öter, tilki geçer, şir gider.
Fayda dileyip bu dünya şehrinden,
Canın verip de kurudu kahrından,
Dünya mȃrdır, bu yılanın zehrinden,
Tüy dökülür, kanat kopar, per gider.
Dünya zendir, çok oynaşlı, eri bir,
Bir öpüşle etle kan soruverir,
Ölüm için şah u geda hepsi bir,
Burda herkes mülkünü kor gider.
Ademoğlu yalancının yalanın,
Gerçek sanır eğri bakıp gülenin,
Gam çekme, ey dünya, her kim alanın
Borç malındır, dönüp de verir gider.
489
Mahtumkulu, güçlü ile dalaşma,
Hayrı koyup, şer işlere bulaşma,
Yahşi yaman sözüm çoktur, kalkışma,
Niçin, herkes bildiğini der gider.
Dostları ilə paylaş: | 
