5. Muxtariyyətlərin hüdudunu təyin etmək daxili Əsas
Qanunlarını tərtib etmək istər məhəlli, istərsə də milli
muxtariyyətlərin öz məclisi-müəssisanlarında həll olunmalıdır.
6. Cümhuriyyət heyətinə daxil olan muxtariyyətlər öz
aralarında müştərək gördükləri məqsəd və tələblər üzərində
əqdi-ittifaq edə bilməlidirlər.
7. Cümlə muxtariyyətli əyalətlər mərkəzi hökumətə ancaq
vətən müdafiəsi, məsquqat (pul kəsmə), gömrük, xarici siyasət,
dəmir yolu, poçt, teleqraf və s. bu kimi işlərlə mərbut olmalıdır.
8. Muxtariyyətli əyalətlər idari, mali, təşrii, mədəni və ədli
kimi daxili məsələlərdə müstəqil olmalıdırlar.
9. Rusiya cümhuriyyətinin ümumi işlərini idarə etmək
üçün bütün muxtariyyətlərin nümayəndələrindən ibarət bir
konqres təşkil olunmalıdır.
10. Hər bir muxtariyyətin mərkəzində qanun qoymaq
vəzifəsi daşıyan bir məclisi-məbusan və qoyulacaq qanunları
icra etmək vəzifəsi daşıyan bir Şurayi-vükəla (nazirlər şurası)
təşkil olunmalıdır.
11. Hər bir muxtariyyətli əyalət məhəlli işlərdə geniş
imtiyazlara malik vilayət, qəza və nahiyələrə bölünməlidir.
Partiyanın yeni proqramında həmçinin milli mənəvi
dəyərlər və milli dövlət quruculuğu haqqında müddəalar da öz
əksini tapmışdır.
Bolşeviklərin 25 oktyabr inqilabından sonra “Müsavat”
partiyası bir müddət bu inqilabı dəstəkləmiş və bolşevik
hakimiyyətini müvəqqəti hökumətdən daha mütərəqqi hesab
etmişdir. Partiyanın 7 noyabr qətnaməsində mövcud siyasi
duruma belə münasibət bildirilmişdir: “Müvəqqəti hökumətin
bütün fəaliyyəti, xüsusiylə onun müharibəni uzatmağa
yönəldilmiş xarici siyasəti, Rusiya xalqlarının milli tələblərinə
münasibətdə tutduğu mövqe demokratiya üçün kifayət deyildi,
bu, hökumətin süqutu ilə başa çatdı. ....siyasi sabitliyin
qorunmasında bütün məsuliyyət hakimiyyətin üzərinə düşür.
...hakimiyyətin yalnız müəyyən bir partiyanın əlinə keçməsi
demokratiyanı inqilabın özü üçün büsbütün təhlükəli edə bilər,
nəticədə isə əksinqilabın güclənməsi və qələbəsi labüdləşər.
Məhz bu ümumi mövqedən çıxış edərək, “Müsavat” partiyası
hesab edir ki, hakimiyyət demokratik, yekcins olmalı, inqilabi
demokratiyanın nümayəndələrindən yaradılmalıdır” (1.46,
s.151).
Müsavatı bolşeviklərlə yaxınlaşdıran amillərdən biri
müsavatın iqtisadi məsələlərdə (xüsusən də torpaq mə-
sələsində) əsasən solçu mövqedə olması ilə yanaşı, bu siyasi
qüvvələrin müharibəyə münasibətdə eyni mövqedə olması, ən
əsası isə o dövrdə bolşeviklərin millətlərə öz müqəddəratını
təyin etmə və hətta ayrılma hüququnu vəd edən yeganə partiya
olması idi. Lakin hadisələrin sonrakı inkişafı əslində bolşevik
hakimiyyətinin antitürk, şovinist və imperialist siyasət
yeritdiyini üzə çıxartdı.
8-12 noyabr, 1917-ci ildə Bakıda “Müsavat”ın rəhbərliyi
ilə Qafqaz Müsəlmanları Milli Komitəsinin Konfransı
keçirilir. Konfransda Azərbaycanda muxtariyyətin yaradılması
üçün Milli Təşəbbüs Məclisinin yaradılması qərara alınır.
Məclisin fəaliyyəti nəticəsində hətta ilkin silahlı qüvvələr də
yaradılır. Belə ki, dekabrın 14-də general Levandovskinin
imzası ilə Qafqaz cəbhəsinin bir polku Azərbaycan ordusuna
verilir.
26-28 noyabr, 1917–ci ildə Ümumrusiya Müəssisələr
Məclisinə Zaqafqaziya üzrə keçirilən seçkilərdə Müsavat 26 %
səslə Menşeviklərdən (28 %) sonra ikinci yerə çıxır. İnqilaba
nail olmuş bolşeviklər seçkilərin nəticələrini tanımır və Müəs-
sisələr Məclisini buraxır. Bundan sonra məclisin Zaqafqaziya
üzrə üzvləri Zaqafqaziya Seymini yaradırlar. Seymin ilk
yığıncağı 23 fevral, 1918-ci ildə keçirilir. Seymdə seçkinin
nəticələrinə əsasən menşeviklər-33, “Müsavat”-30, daşnaklar-
27, Müsəlman Sosialist bloku-7, Eserlər-5, “Hümmət”-4,
“İttihad”-3 yerə sahib olur. Beləliklə seymin 109 üzvündən 44-
ü müsəlman fraksiyasından olan üzvlər olur (1.46, s.154-155).
Azərbaycanda milli qüvvələrin böyük nüfuzunu görən
bolşeviklər S.Şaumyanın başçılığı ilə dinc türk-müsəlman
əhalisinə qarşı martın 30-31-də kütləvi qırğın törədir. On
minlərlə türk-müsəlman əhalisi qətlə yetirilir. Qırğında rus
qoşunları ilə yanaşı daşnak silahlıları da fəal iştirak etmişlər.
Bu qırğına bolşeviklər tərəfindən “sinfi mübarizə”, “vətəndaş
müharibəsi” donu geyindirilmişdir.
Aprelin 25-də S.Şaumyanın başçılığı ilə əksəriyyəti
ermənilər olmaqla Bakı Xalq Komissarları Soveti (BXKS)
yaradılır. Bakı bolşeviklərin hakimiyyəti altına keçir.
Aprelin 22-də Seym özünü müstəqil dövlət elan edir.
Lakin seym daxilində olan fikir ayrılıqları (əsasən xarici
siyasətlə bağlı) seymin dağılmasını qaçılmaz edir. Seymin
mayın 26-da keçirilən son iclasında gürcü fraksiyası seymdən
çıxdığını elan edir. Bu qərardan sonra seym buraxılır. Mayın
27-də
Azərbaycan
fraksiyasının
üzvləri
tərəfindən
M.Ə.Rəsulzadənin sədrliyi ilə Milli Şura yaradılır. Milli
Şuranın F.Xoyskinin sədrliyi ilə 9 nəfərlik icraiyyə komitəsi
seçilir. Mayın 28-də şura 6 bənddən ibarət “İstiqlal
bəyannaməsi”ni qəbul edir (1.46, s.171):
1. Bu gündən etibarən Azərbaycan xalqı hakimiyyət
haqqına malik olduğu kimi Cənub-Şərqi Zaqafqaziyadan ibarət
Azərbaycan tam hüquqlu müstəqil dövlətdir.
2. Müstəqil Azərbaycan dövlətinin şəkli-idarəsi xalq
cümhuriyyəti olaraq müəyyən edilir.
3. Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti (AXC) bütün xalqlar və
xüsusən də qonşu xalqlar və dövlətlərlə dostluq münasibətləri
yaratmağa çalışacaq.
4. AXC millət, məzhəb, sinif, məslək və cins fərqi
gözləmədən ərazisində yaşayan bütün vətəndaşlarına tam
vətəndaşlıq və siyasi hüquqlar verir.
5. AXC ərazisi daxilində yaşayan bütün xalqlara sərbəst
inkişafları üçün geniş imkan yaradır.
6. Müəssisələr məclisi toplanana qədər Azərbaycanın
idarəçiliyi Milli Şuraya və onun qarşısında məsul olan
Müvəqqəti hökumətə məxsusdur.
Dostları ilə paylaş: |