www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
tarix bir daha yaşanmasın. Çünki tarixin yazılmağında “əl
olduğu” üçün və bir adam yazdığı üçün arada “barmaq
yalanının” olması etimalını qəbul etməliyik... müasir İran
alimi Nasir Pur Pirar son illərdə nəşr etdirdiyi və Güntay
tərəfindən dilimizə çevrilən “On iki əsr sükut” əsərində
yazır ki, Dara Bisutin Qayaüstü yazı lövhəsini sökdürüb
öz adını və qələbələrini ora həkk etdirdi...
Gəlin düşünək... Pozulanlarsa Böüyk Midiya
tarixindən, adlarından, qələbələrindən, uğurlarından başqa
nə olmalıydı...
Ermənilər minillər boyu yazmış olduqları tarixi elə
min illərdi də axtarırlar, min-min illər də keçsə
tapmayacaqlar, çünki onlar tarixi olduğu kimi yox, yalan
yazıblar, öz istədikləri kimi, özlərinə necə lazımdırsa elə
yazıblar, tarixə “barmaq” eləyiblər... Tarixsə daha çox
keçmişdir, şərəfli, ya şərəfsiz olsa da yaşanmış keçmişdir,
gələcək deyil. Yaxşı ki, belədir...yoxsa, gələcəyi istənilən
vaxt dəyişmək mümkün olardı...necə ki, qonşularımız
həmişə buna cəhd ediblər.
Bununla belə, çox təəssüf ki, saxta tarixlərlə iş
görmək, gələcəyi dəyişmək, yer üzünün təbii quruluşuna
saxtalıqlar gətirmək mümkünmüş. Təəssüf ki, yalanlarla,
saxta yazılarla da cəmiyyəti inandırmaq, ən azı
düşüncələrdə istilalar mövcudmuş. Tarixdə belə faktlar
təəssüf ki, çoxdur...
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
Adını çəkdiyim İran alimi Nasir Pur Pirar özünün “On
iki əsr sükut” əsərində tarixin atası sayılan Herodota
şübhəylə yanaşır. Deyir ki, Daranın hakimiyyətindən sonra
farslar Heredotu müxtəlif yollarla ələ aldılar. Ona görə də
Herodot öz “Tarix” əsərində tarixi gerçəklikləri gizlədib
farsları,-onların hakimiyyətlərini, döyüşlərini, adət-
ənənələrini şişirdib tərənnüm etdi.
Halbu ki, Midiya kimi azman bir imperatorluq yenicə
çökmüşdü... Midiya ordusunun sərkərdəsi Qarpaqın
midiya ordusuyla bir yerdə üsyan qaldırmış mehtər
farsların, -atlara baxanların tərəfinə keçməsiylə Astiyaq
məğlub olmuşdu. Tarixdə şah Astiyaqın üsyançılar
tərəfinə keçmiş sərkərdəsinə dediyi sözlər, doğrudan da
bütün dövrlər üçün xarakterikdir. Heredot midiyalılar
haqqında çox qısqançılıqla yazsa da mühüm mətəblərə
toxunub... Astiyaq Qarpaqa deyir:
-Sən bir yox, bir neçə dəfə axmaqsan. Birinci,
axmaqsan ona görə ki, sən öz oğlunun qisasını tək
məndən almalıydın, amma bütün Midiya xalqından aldın.
İkinci, axmaqsan ona görə ki, öz xalqını qul elədin, qulları
başa çıxartdın. Üçüncü, axmaqsan ona görə ki, özün şah
ola biləcəyin halda bir köləni şah etdin, və s...
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
Midiya özünün böyüklüyünün və təmizliyinin
qurbanı oldu. Onu hiylə çökdürdü, hiyləylə də
hakimiyyətə gəldilər.
Mərkəzdən uzaqlara sürgün edilmiş, oralarda Nineva
atlarına baxan farslar elə Midiya ordusunun gücüylə
qonşu dövlətləri də Midiyalı sərkərdə Qarpağın başçılığı
ilə bir-birinin ardınca məğlub etdi.
Bu mənada doğrudur, klassik yaradıcılığımızda elə bir
şey yazılmayıb... Hara baxasan? Nəyə baxasan? Bu haqda
lazımım ola biləcək elə bir şey yoxdur... Çox şükür ki, xalq
var, öz yaratdıqları üstündə bərqərardı, sağlamdı, yenə də
yaratmağındadı.
Xalça bayatıları...
Dilimin andı hana,
Dizimin bəndi hana,
Yaxşı toxun, tez kəsil,
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
Dolanım kəndi hana.
Darağım ay darağım,
Həvək dəstə yarağım,
Can kitabım oxunub
Qalıb bircə varağım.
Cehizim gəvədəndi,
Yunu yüz dəvədəndi,
İlmələr çiçək-çiçək
Kirkitdən, həvədəndi.
Maralın izi hanı,
O qara gözü hanı.
Kirkit, sən buynuzusan
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
Bəs maral özü hanı?
***
Vaxt özünü bir də nəsillərin dəyişməsində göstərir.
Nəsillərin dəyişməsi əslində Vaxtın dəyişməsidir. Belə bir
ifadə işlətmək olar; məsəl var, “qardaşını tanıyırsanmı?
Deyir, yoldaşlıq eləməmişəm”...Bu mənada nəsillər də
Vaxtın yol yoldaşıdı. Vaxt yoldaşlıq etdiyi neçə belə
nəsillərdən keçib gedər, ayaq izlərini, görüşlərini,
baxışlarını, ən əsası, qanunlarını-qaydalarını qoyub gedər,
əgər bir-birini əvəz edən nəsillər öz yaşadıqları tarixi həm
də anlayırlarsa və yaşada bilirlərsə, biz də nəsillərin
yaşadıqları tarixi izləri oxüya biliriksə bu TARİXDİR.
Bu mənada gənc nəslin, yəni cavanların yazılarını, -
şerlərini, nəsr əsərlərini oxumağa başladım, düşüncələrini
izlədim ki, bəlkə mən də öz yazımın yeni havasını ala
bildim...yox, gənclərimizin çoxu hələlik özlərindən başqa
heç kəsi görmürlər, daha doğrusu, görə bilmirlər, çoxu
ayağının ucundadı, səsə-küyə boylanırlar ki, görsünlər
harda nə var. Görmək üçünsə düşünmək lazımdı, bizim
Dostları ilə paylaş: |