www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
Yaylaqdan enirlər. O il doğrudan da ağır qış gəlir,
evdən eşiyə çıxmaq olmur. Usta çobanın sürüsündə quzu
yox idi, çünki vaxtında qoçu ayırmışdı. Sürüsünü bir
təhərliklə yaza çıxardır. O biri çobanın qoyunları
quzuluydu. Quzulu qoyun da deyərlər, xanım qulluğu
istəyər. Ona görə də hamısı tələf olur. İşi belə görənlər
axışıb ağıllı çobanın yanına gəlirlər: -Hardan bildin, qış
ağır gələcək, qoçu qoyunnan ayırdın?! Ağıllı çoban deyir: -
Bulud yumurlandı dedi, su damarlandı dedi, sürü xumar-
landı dedi, dilbilməz anlamadı, dedi, dilbilən anladı, dedi...
***
80-ci illərin sonlarında C.Cabbarlı adına “Azərbaycan-
film” kinostudiyasında çalışırdım. Dağlıq Qarabağda
doğulub böyümüş erməni mənşəəli qadın yazıçı-jurnalist
Qreta Qəhrəmanova da mənimlə işləyirdi... O da
Azərbaycan Yazıçılar İttifaqının üzvü idi. Son vaxtlar, yəni
“Yer üzünə məktubu” yazdığım ərəfələrdə onu bir neçə
kərə xatırlamalı olmuşam. Hər şeydən əvvəl ona görə ki,
bu maraqlı qadın mənim indi ifadə etmək, açmaq
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
istədiyim bəzi milli mətləbləri öz xarakterində daşıyırdı;
azərbaycan dilini bilirdi, amma bildiyini çox böyük
ustalıqla gizlədirdi ki, biz ondan soruşaq: -Azərbaycan
dilini niyə bilmirsən, burda doğulub böyümüsən, burda da
işləyirsən. Ancaq soruşan olmurdu. Onu əhatə edən
xanımlarımızın heç ağllarına gəlməzdi, soruşsunlar.
Mən Qretanı Aşıq Ələskər haqqında yazdığı, səhv
etmirəmsə, “Durna çırağı” adında bir məqaləsiylə
tanımışdım, Anarın redaktorluq etdiyi “Qobustan”
jurnalında nəşr olunmuşdu, gözəl bir yazıydı...Mənim indi
təqdim etdiyim folklor nümunələrinə, - xalq düşüncəsinə,
xalqın yaratdıqlarına yaxın olmayan, onu dərindən hiss
etməyən, sevməyən Aşıq Ələskəri duyub, belə yazı yaza
bilməzdi. Mən o vaxt da indi də bu fikirdəyəm. Amma
Qreta bunu, bizə olan bu sevgini heç vaxt bildirmədi,
bildirməzdi də. Onun hərəkətlərində, davranışlarında, -
bütün bunlar niyə mənim deyil, ifadəsi oxunurdu.
Aramızda belə bir mübahisə oldu...
-Biz bu gün tarixlərə qayıtsaq, mən gedib filosoflara
çıxacam, erməni filosoflarına, sən çobana çıxacaqsan,
bunu yəqin ki, bilirsən, elə deyimi?
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
Doğrusu,mən bir az duruxdum, gözləmədiyim sual
idi:
- hə, dedim, elədi. Sən gedib yalançı tarixçilərə, hay
adlanan bir məzlum xalqı aldadıb avara-qaraçı eləyən
yalançı filosoflara, saxtakar din adamlarına çıxacaqsan,
mən çobana çıxacam, bütün Qafqazın hər qarışına öz
adını verən, Sibirdən Balkanacan, Uzaq Şərqdən Xəzər
qıyılarınacan qalalar yapan, şəhərlər, kəndlər tikən,
dünyanın o başından bu başına “İpək yolu”çəkən öz
dastanlarını yazıb, musiqisini yaradan izi itirmək üçün rus
tədqiqatçılarının işquz-quz-oğuz adını qəsdlə Skif kimi
şifrələyən, yazan sak-oğuz çobanlarına çıxacam, doğ-
rudur. Bilməmiş deyilsən ki, çobanlıq da minilliklər siviliza-
siyasının əsas mərhələlərindən-dönəmlərindən biridir. Hə-
yat məktəblərindən də demək olar. Yurdsuzdan çoban ol-
maz. Çoban yeri-yatağı, Aranı-dağı olanlara lazımdır;
çobanlıq ev, el-oba, -kənd, şəhər, -Vətən bağlarından
biridir ki,bununla yaşadığın ömrə-günə bağlana bilırsən,
həyatını, gedişatını, inkişafını qurursan, Təbiətə qarışıb öz
düşüncəndə yaranan düzənlə, qayda-qanunlarla aradakı
boşluqları doldurub yurd salırsan, quş yuvasını dimdiyində
daşıdığı kimi özünə Vətən tikib böyüdürsən, oğul-uşaq
böyütdüyün kimi. Indi əlimdəki “...məktub” boyu təqdim
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
etdiyim nümunələr də onun yaratdıqlarıdır ki, tarixim,
tarixi faktlarım kimi fəxarətlə başımın üstə qaldırıb qürur
duyuram...
Bugün siz nəyə görə özünüzə yer tapa bilmirsiz, qapı-
qapı düşüb çörək axtarırsız?! Ona görə ki, o mərhələni
yaşamamısız... Elədi, elə deyil?!
Yaylaq dərslikləri...
Belə deyimlər var: “Çobanın bildiyini bilici bilməz.
Çünki o, dilbilməzi danışdırandı.” “Şoban dilbilməzlə dil
tapandı” . Məsəl var: Oğlunu çoban qoy adam olsun, çox
qoyma ki, cüdam olar. Addı-sanlı usta çobanlara sərkər
deyərlər, sürünün sərkəri.
Sərkər çoban dan sökülər-sökülməz:- havada süd
sazağı var, yaxşı ot günüdü-dedi. - Sürünün yönünü çəkdi,
tərpənişindən bildi ki, axşamnan acdı. Çünki ayağa duran
kimi yanını, -arxacı otlamağa başlamışdı. Usta çoban ona
görə də sürüyə acıqlandı: - Arxac ətəyi, arxalıq ətəyidi,
arxac otuyla qarın doymaz, -dedi. - Yürü, yamaca.
Dostları ilə paylaş: |