57
Kamilliyə doğru Wap.IXLAS.Az
cismani aləmdən qabaq olmasını eşitmisinizsə, onun mə
᾽
nası ruhların əsl və kökünün qabaq olmasıdır, yə
᾽
ni ruh əvvəllər
kamil şəkildə başqa yerdə olmuş və sonra bu dünyaya gətirilərək qəfəsə salınmış şey deyil, bəlkə burada vücuda
gətirilmiş, amma başqa bir aləmdən bu dünyaya saçan nur və şüadır. Bu fikir yə
᾽
ni «tənsüx» fikri hindistanlılar və
Əflatuna məxsusdur. Əflatun yunanlılar arasında belə bir fikrə malik olub ki, insanın ruhu bu dünyadan qabaqkı «musul»
aləmində yaradılıb və sonra bir sıra məsləhətlərə görə bu dünyada zindana salınıb. Buna görə də o, bu zindandan azad
olaraq getməlidir. Amma islam, təbiətə bu nəzərlə baxmır. Əlbəttə bə
᾽
zilərinin çaşqınlığa düçar olmamaları üçün bunu
da deyim ki, mən bütün ariflərin bu qədər səhv etdiklərini demək istəmirəm. Bəli, böyük ariflər bə
᾽
zən heç olmasa öz
söhbətlərində də olsa bu məsələyə diqqət yetiriblər. Onlar nə cəmiyyət və nə də təbiəti tərk etməyiblər. Həmin ariflər
Qur
᾽
anın xarici və batini nişanələri bir-birinin kənarında zikr etməsini və təbiətin də haqqın camalının ayna və nişanəsi
olmasını tamamilə başa düşüblər. Məsələn, Şəbüstəri özünün doğrudan da insanlıq barəsində şah əsəri olan çox-çox ali
və uca şe
᾽
rində bu məsələni gözəl şəkildə aydınlaşdırmışdır.
Əgər biz Qur
᾽
anı bir tərəfə, irfanı isə digər bir tərəfə qoysaq, yə
᾽
ni Qur
᾽
anla irfan məktəbinin təbiətə diqqətini bir-
biri ilə müqayisə etsək görərik ki, bu ilahi kitab batinə diqqət və ona müraciət məsələsini heç bir şəkildə inkar etmədən
təbiətə irfandan çox diqqət yetirib. Buna görə də Qur
᾽
anın təsvir etdiyi kamil insan əql və qəlbə meyl göstərməklə
yanaşı, cəmiyyət və təbiətyönümlüdür. İslam baxımından kamil insanın siması barəsində danışanda imkan olsa bunların
hər birinin nə qədər dəyərə malik olmalarını deyəcəyəm. Hər halda burada bunu deməklə kifayətlənirəm ki, Qur
᾽
anın
dediyi kamil insan əql, qəlb, təbiət və cəmiyyət meyllidir.
Dostları ilə paylaş: