Odur, gəlir.
Seçilmiş əsərləri
98
Rəfiqə
(Şahinə).
— Qoyun desin, çox maraqlıdır.
Adil—O, maskasız olanda müşahidə eləmişdim ki, gözlə-
nilməz bir hadisə, yaxud böyük bir adam haqqında danışanda
əvvəlcə şəhadət barmağını hadisənin, adamın qarasına uzadır,
sonra
(gülür)
bu hadisəni, adamı xəyalən barmağına ilişdirib
çəkir və barmaqla birlikdə dişləyir
(gülüşürlər).
Biz rəqsi qur-
taranda mən bu dovşana
(maskaya işarə ilə)
papirosun barmağı
şüalandırması haqqında danışdım. hətta mən xırdaca bir kəşf də
elədim. Bu sabiq dovşan mənə qarşı laqeyd deyildir.
(Adil
danışdıqça Lələ və Qubad onlara tərəf addımlayırlar).
Qubad—Yaxşı, Adil müəllim
(Lələni göstərir),
mənim
müdirim haqqında fikriniz nədir?
Adil
(Diqqətlə Lələyə baxır)
—Gözlərindəki qorxu xoşu-
ma gəlmir. Bu ifadə başqa ifadələri örtmüşdür.
(Adil Qubada
baxır).
Sizin gözlərinizdən biclik leysan kimi yağır.
(Qubad
ürəkdən gülür, Adil Şahinə baxır).
Şahin—Hə, mənim haqqımda nə deyə bilərsən?
Adil
(adi vəziyyətdə)
—Mənə elə gəlir ki, xoşbəxtlik
bədəninin hər yerindən pırtlayıb çıxır.
Şahin—Nə demək istəyirsən?
Adil—Bəs bundan sonra neyləyəcəksən?
(hamı fikrə get-
miş Şahinə baxır).
Şahin—Sən ki, hər şeyi bilirsən.
(Adilin saçını
qarışdırır). Eh...
Lələ
(şübhə içində)
—Adil müəllim, mənim haqqımda elə
niyə dediniz?
Adil (
adi vəziyyətdə)
—Gözlərinizdən soruşun.
Koridor. Qubad və Lələ
Qubad (
Lələyə)
—Demək düşünürsən ki, hər şeyi bilən
haqqında yazılanlar düzdür?
Lələ
(heyrət içində)
—Demək sən də... pay atonna... Nə
bildin, ə?
Seçilmiş əsərləri
99
Qubad
(ciddi)
—Bundan sonra belə olacaq da. Hamı bir-
birinin nə demək istədiyini deməmnşdən biləcək. Daha danış-
maq lazım olmayacaq.
Qubad—Yaxşı, bu şənlikdə biz də bir şey vuraq, yoxsa
yox?
Lələ
Dostları ilə paylaş: