Oq so‘yloq qissa g ‘afurG‘ulom nomidagi nashriyot-matbaa ijodiy uyi Toshkent — 2010

shundoqqina jayraning qarshisida qorga uzala tushib yotdi, jayra esa
tishlarini g'ijirlatar, xirillar va ayanchli tarzda ingrardi. Bir necha
daqiqadan so'ng B irko'z jayraning ignalari shalvirab, butun badani
qaltiray boshlaganini sezdi. So'ng bu qaltiroq darhol bosildi va jayraning
qoziq tishlari so'nggi bor g'ijirladi-da, ignalari tam om ila shalpayib,
tanasi shilq etib tushdi. U boshqa qim ir etmadi.
Birko'z qo'rqa-pisa panjasi bilan jayrani chalqanchasiga yotqizdi.
Hammasi joyida. Jayra jon siz edi. O'ljani sinchiklab tekshirgandan keyin
bo'ri uni tishlab daryo yoqalab sudrab ketdi. U o'tkir ignalarga tegib
ketmaslik uchun boshini bir tom onga burib tortardi. T o'satdan bir nima
esiga tushdi-da, jayrani tashlab tustovuq yoniga qaytib bordi. U zarracha
ikkilanmay tustovuqni yeyishga kirishdi. Apil-tapil yeb b o'lgach , yana
jayraning jasadi tom on yugurdi.
Birko'z keltirgan o'ljasini g'orga sudrab kirganda, urg'ochi bo'ri
o'ljani ko'zdan kechirdi va boshini ko'tarib uning gardanini yalab-
yulqadi. Lekin shu bilan birga o'sha zahoti bolalaridan nariroq turishni
talab qilgandek irillab qo'ydi. To'g'ri, bu safar urg'ochi bo'rining ovozida
g'azabdan ko'ra yolvorish ohangi kuchliroq edi. O 'z zurriyotining
otasidan xavotirlanish hissi asta-sekin yo'qolib borayotgan edi. Birko'z
o'zin i ota bo'ri singari tutar va o'z nafsidan dunyoga kelgan bolalarini
bekordan-bekorga g'ajib tashlash istagidan yiroq edi.

---

Uchinchi bob
KULRANG BO‘R I BOLASI
U ham zotlaridan keskin ajralib turar edi. Ularning juni m alla rangga
m oyil bo'lib ham m alari ona bo'riga tortgan, u esa quyib qo'ygandek
Birko'zning o 'zi edi. Bir qorindan talashib tushgan bo'ri bolalari ichida