Oq so‘yloq qissa g ‘afurG‘ulom nomidagi nashriyot-matbaa ijodiy uyi Toshkent — 2010

bilan bir urib qulatdi va qorda tipirchilay-tipirchilay ko'tarilm oqchi
bo'layotgan joyida tishlab oldi. Tishlari yum shoqqina go'shtga botib
so'ngaklarning qirsillab sinishidan B irko'zning ishtahasi ochildi. Zum
o'tm ay bir nima esiga tushib, tustovuqni ko'tara g'or tom onga yugurdi.
U sharpadak tovush chiqarm ay qirg'oqning past-baland yerlarini
ko'zdan qochirm ay bir chaqirim cha yurgach, yana boyagi ulkan panjalar
iziga ducli keldi. Izlar u ketayotgan yoqqa burilgan edi. Birko'z bu
izlar sohibiga yuzm a-yuz bo'lishga hozirlanib yo'lid a davom etdi.
U irmoqlar keskin burilib oqayotgan yerdagi qoyatosh ortidan boshini
sekin chiqarib qaradi-yu, allanimani ko'rdim i, darhol yerga qapishib oldi.
Bu qorda katta-katta iz qoldirib o'tgan o'sha yirtqich — urg'ochi silovsin
edi. Silovsin ertalab bo'ri jayra oldida qanday yotgan bo'lsa, g'ujanak
bo'lib olgan jayra qarshisida xuddi shunday alpozda yotardi. Agar shu
yergacha Birko'z sassiz, tovush chiqarmay kelgan bo'lsa toshdek qotgan
jayra bilan silovsinni ko'rgach, endi bamisli sharpaga aylandi-qoldi.

---

U tustovuqni yoniga q o ‘yib uzala tushib qorga y otd i-d a , pastak
qoraqarag‘ayning igna barglari oralab hayot-m am ot o'yini — nafas olm ay
yotgan bo'lsalar ham avji kuchga to'lgan va ikkovi o 'zin i m udofaa
qilishga tayyor turgan silovsin bilan jayrani ko'zdan qochirm ay kuzata
b o s h la d i. Bu o 'y in n in g m o h iy a ti s h u n d a n ib o r a t e d ik i, o 'y in
ishtirokchilaridan biri ikkinchisini y em oq ch i, ikkinchisi esa qurbon
b o'lishni istamas edi.
Keksa bo'ri ham bir narsadan um idvor bo'lib yashiringan yeridan
o'yind a ishtirok etardi, darhaqiqat, om adi yurishib qolsa yashash uchun