Oq so‘yloq qissa g ‘afurG‘ulom nomidagi nashriyot-matbaa ijodiy uyi Toshkent — 2010

ligidan bexabar edi. U yoqqa qanday borilishi haqida-ku gap bo'lishi
mum kin emas. Shuning uchun g'orning og'zi unga to'siq — nur to'sig'i
bo'lib ko'rinar edi. Erkinlikda yashayotganlar uchun quyosh qanday

---

ahamiyatga ega b o ‘lsa, m ana shu to ‘siq uning uchun shunday vazifani
o'tar, ya’ni u yashayotgan olam ni quyoshdek yoritardi. Kulrang bo'richa
chiroqqa talpingan parvonadek shu yorug'likka talpinardi. U erta-kech
o ‘sha yoqqa borish um idi bilan yashardi. U n in g vujudida kun sayin
u yg'onayotgan hayot yorug'lik devori sari boshlardi. U n in g qonid a
oqayotgan hayot — tiriklik tashqi dunyoga eltuvchi yagona yo 'l ham va
u bosib o ‘tishi shart bo'lgan y o ‘l ham m ana shu g ‘or og'zi ekanligini
sezardi. A m m o o 'zi bu haqda h ech nim a bilm asdi. U tashqi olam
mavjudligidan ham bexabar edi.
Bu yoru g'lik d ev orin in g bitta g'alati xususiyati bor edi. O tasi
B irko'zning (bo'ri bolasi uni yorug'likka yaqinroq joyda uxlaydigan va
o'zi yashayotgan olam dan onasiga o'xshab ovqat keltiradiganlardan
biri sifatida tan olardi) o'sha sh affof devor orasidan o'tib ko'zdan g'oyib
bo'lish odati bor edi. Kulrang bo'ri mana shuni sira tushunoim asdi.
Onasi sh affof devor yoniga yaqin yo'latm as, am m o har safar g'orning
boshqa devorlari oldiga borganda nozik tum shug'i allaqanday qattiq
narsaga urilardi. Shunda tum shug'i og'rirdi. Bir necha bor shunday
urinishlardan so'ng devorni iskab tekshirishdan voz kechdi. Pirovardida
sut bilan chaynab yum shatilgan go'sht onasiga xos xususiyat, otasiga
esa birdan g'oyib bo'lish xususiyati xos ekanini anglab yetdi.
O chig'i, bo'ri bolasiga fikrlash yot edi, jilla qursa, odam lardek fikr