tərcümə edib bitirmişdi
667
. Bundan başqa mövlana Zəhirəddin Ərdəbili farsca
‚Qəzəvati-sultan Səlim‛ adlı kitabın da müəllifi idi. Bu kitabda Yavuz I Səlimin Misirə
hərbi səfəri (1517) barədə dəyərli məlumtalar olmalıdır. Çünki mövlana Zəhirəddin
Ərdəbili bu yürüşdə sultan I Səlimlə birlikdə iştirak etmişdi
668
. İbnü’l-İmad, Zəhirəddin
Ərdəbilinin xütbələrində imamiyyə məzhəbinə meyl etdiyini və səhabənin xütbə vaxtı
mədh edilməsinin vacib olmadığını bildirməklə Səfəvilərin təbliğatını apardığını qeyd
edir. O, həmçinin Zəhirəddin Ərdəbilinin Əhməd paşa ilə Səfəvilər arasında əlaqələrin
qurulması üçün vasitəçilik etdiyini yazır. Bu fəaliyyəti Zəhirəddin Ərdəbilinin h. 930-cu
ilin rəbiəlaxir ayının 15-i (20 fevral 1524) Qahirədə boynu vurularaq edam edilməsinə
səbəb olmuşdu
669
.
Burada bəzi məsələlərə aydınlıq gətirməyə ehtiyac var. Yuxarıda adı çəkilən Əhməd
paşa mənşəcə gürcü olan yüksək rütbəli Osmanlı bürokratı, sonralar ‚xain‛ ləqəbi ilə
məşhur olan Əhməd paşadır. Əhməd paşa bəzi yüksək rütbəli saray bürokratları ilə
birlikdə sultan Yavuz I Səlimin son, sultan Qanuni I Süleymanın isə ilk vəziriəzəmi olan
Piri Mehmed paşanın əleyhinə aparılan kampaniyanı idarə edənlərdən biri idi. Saray
intriqaları nəticəsində Piri Mehmed paşa könüllü istefaya getmişdi. Uzun müddət
Rumeli bəylərbəyi olmuş
670
Əhməd paşa bu vaxt ikinci vəzir idi, lakin vəziriəzəm olmaq
həvəsində idi. Bunun üçün əlindən gələn hər şeyi etmişdi, lakin sultan I Süleyman
gözlənilmədən özünün xüsusi işlər rəisi olan İbrahim paşanı vəziriəzəm təyin etdi.
Əhməd paşa bu hadisədən sonra təkidlə boş olan Misir vilayəti canişinliyinə təyin
olunmasını istədi. Bəd xasiyyəti və məkirliliyi ilə hamını bezdirən Əhməd paşanın bu
vəzifəyə təyin olunması və saraydan uzaqlaşmasına heç kim etiraz etməmişdi. Tarixçi
İbrahim Peçevinin sözü ilə desək ‚cümlə divan əhli əlindən, dilindən aciz və nalan
olmuşlar idi‛
671
. Hadisələrin sonrakı inkişafı onu göstərir ki, Əhməd paşa İstanbuldan
mümkün qədər uzağa, Misir vilayətinə getmək istəməklə əvvəlcədən edəcəyi qiyamı
planlaşdırmışdı. O, 1523-cü ilin avqust ayında Qahirəyə çatıb vəzifəsinin icrasına
başlamışdı. Misir bu tarixdən cəmi 6 il əvvəl, 1517-ci ildə Osmanlı imperatorluğunun
667
NƏFİSİ, yenə orada; NİŞANCI Mehmed paşa, Hadisat, s. 192, İstanbul 1983.
668
NƏFİSİ, yenə orada.
669
İBNü’l-İMAD, Şəzəratü’z-Zəhəb, C. VIII, s. 99.
670
NİŞINCI, Hadisat, s. 229.
671
İbrahim PEÇEVİ, Tarixi-Peçevi, C. I, s. 80, İstanbul 1281.
əlinə keçmişdi. Burada hələ də əvvəlki dövlətin tərəfdarları var idi. Əhməd paşa
tezliklə buradakı köhnə Məmlüklü əmirləri ilə yaxın əlaqə qurdu və 1524-cü ilin yanvar
ayında qiyam qaldıraraq özünü Misir sultanı elan etdi. Lakin onun səltənəti uzun
çəkmədi. Onun özünə vəzir təyin etdiyi Osmanlı ordusunun sabiq zabiti Mehmed bəy
Qazizadə İstanbuldan aldığı təlimata əsasən Əhməd paşaya qarşı hərbi çevriliş həyata
keçirdi. Əhməd paşa qaçmış, lakin bir müddət sonra yaxalanıb 1524-cü ilin avqust
ayında edam edilmişdi. İbrahim Peçevi ‚Qanuni sultan Süleymanın hakimiyyəti
dövründəki şeyxlər və alimlər‛ başlığı altında üstün biliyi və bacarıqlarını sadalayaraq
Mövlana Zəhirəddin Ərdəbili haqqında da məlumat verir və onun xain Əhməd paşa ilə
birlikdə edam edildiyini qeyd edir
672
. Taşköprüzadə də öz əsərində alimi mədh edərək
üstün bilik və bacarıqlarını sadalamışdır
673
. Nişancı Mehmed paşa da onun Qazizadə
Əcəm adı ilə tanındığını, şe’r və münşəat sahəsində ustad oludğunu bildirmişdir
674
.
İbrahim Peçevi, Taşköprüzadə və Nişancı Mehmed paşa kimi rəsmi Osmanlı
tarixçilərinin heç biri Zəhirəddin Ərdəbilinin məzhəb və əqidə baxımından hər hansı
bir dəyişikliyə uğradığını qeyd etmir və onun sırf siyasi məsələdən ötrü edam
edildiyini yazırlar. Ehtimal ki, Zəhirəddin Ərdəbili Osmanlı dövlətinin şərqdəki ən
böyük rəqibi olan Səfəvilərin Əhməd paşaya yardımını təmin etməyə çalışmışdı.
İbrahim Peçevi (öl. 1650) ilə İbnü’l-İmad (öl. 1679) demək olar ki, eyni dövrdə
yaşamışdılar. Lakin İbrahim Peçevinin uzun müddət Osmanlı sarayında mailiyyə
məmuru işlədiyini nəzərə alaraq onun hadislərədən daha dəqiq və ətraflı xəbərdar ola
biləcəyini düşünmək olar.
Şeyx Üveys ibn Muhəmməd Lətifi Ərdəbili
Yuxarıda haqqında bəhs etdiyimiz mövlana Zəhirəddin Əbdülkəbir Ərdəbilinin atası
idi. O, şafii məzhəbinə mənsub fəqih idi. Ağqoyunlular dövründə 5 il Ərdəbil şəhərinin
qazisi olmuşdu. Şeyx Üveys Ərdəbili həm də bacarıqlı həkim və istedadlı şair idi. O,
Ərdəbildəki mədrəsələrdə dərs vermişdi. Şeyx Üveys Ərdəbili tibbə dair ‚Risalə dər
672
PEÇEVİ, Tarixi-Peçevi, C. I, s. 50.
673
TAŞKÖPRÜZADƏ, Şəqaiqü’n-Numaniyyə, s. 281, Beyrut 1985.
674
NİŞINCI, Hadisat, s. 229.
İlmi-Tibb‛ adlı risalənin müəllifi idi
675
. Ölüm tarixi məlum deyil. Təqribən XV-XVI
əsrlərdə yaşamışdır.
Şərəfəddin Musa ibn Əhməd Ərdəbili
Şafi’i məzhəbinə mənsub fəqih idi. O, Ərihada
676
məskunlaşıb uzun müddət bu şəhərdə
yaşadığı üçün daha çox şeyx Musa əl-Ərihavi kimi tanınmışdı. Şərəfəddin Musa
Ərdəbili alim, zahid, fəzilət sahibi insan idi. O, h. 916-cı ilin zilhiccə ayında (mart 1511)
Hələbdə vəfat etmiş və orada dəfn edilmişdi
677
.
Şeyx Nurəddin Əbu Muhəmməd Fərəc ibn Muhəmməd İbn Əhməd ibn Əbü’l-Fərəc
Ərdəbili
Şafi’i məzhəbinə mənsub fəqih və mütəkəllim idi. Təbriz mədrəsələrindən birində təhsil
almış, Zəməxşərinin çoxcildli ‚Kəşşaf‛ adlı Qur’an təfsirini oxumuşdu. Təbrizdə şeyx
Fəxrəddin Əhməd ibn Həsən əl-Carbərdinin tələbəsi olmuşdu. Təhsilini başa vurandan
sonra Dəməşqə getmişdi. Dəməşqdə Zahiriyyə və Baraniyyə mədrəsələrdən dərs
vermişdi. Daha sonra bu şəhərdəki Nasiriyyə, Caruxiyyə və Cəvaniyyə mədrəsələrində
də tədrislə məşğul olmuşdu. Qayınatası şeyx Nəcməddin ibn Şəhhamın ölümündən
sonra əl-Qəsr xanəgahnın şeyxliyi də ona tapşırılmışdı
678
. Elmi tədqiqatla da məşğul
olan alim, qazi Nasirəddin Abdullah Bəyzavinin ‚Minhəcü’l-Vüsul‛ və Muhyəddin
Yəhya Nəvəvinin ‚Minhəcü’l-Fiqhi‛ adlı əsərinə şərh yazımşdı. Onun qazi Bəyzavinin
əsərinə yazdığı şərh ‚Həqaiqü’l-Üsul fi Şərhu Minhəcü’l-Vüsul‛
679
, Nəvəvinin əsərinə
yazdığı şərh isə ‚Şərhu Qit’əti min Minhəcü’t-Talibin‛ adlanırdı
680
. O, himmət və fəzilət
sahibi insan idi. Bütün namazlarını məsciddə, camaatla qılardı. Alim, yoluxduğu taun
xəstəliyi
681
səbəbiylə, h. 749-cu ilin cəmadiəlaxir ayının 13-cü günü (8 sentyabr 1348),
675
TƏRBİYƏT, Danişməndan, s. 340; Charles Ambrose STOREY, Persian Literature, A Bio-Bibliographical Survey, C. II/2,
s. 228-229, London 1971.
676
Əriha-İordaniyada, paytaxt Əmmandan 60 km cənubda, Ölü dənizdən 22 km şərqdə yerləşən şəhər.
677
İBNü’l-İMAD, Şəzəratü’z-Zəhəb, C. VIII, s. 40.
678
İBN KƏSİR, Bidayə və’n-Nihayə, C. XIV, s. 248; NUEYMİ, Daris fi Tarixi’l-Mədaris, C. I, s. 172.
679
BAĞDADLI, İzahü’l-Məknun, C. I, s. 169.
680
KƏHHALƏ, Mu’cəmü’l-Müəllifin, C. II, s. 618.
681
1348-ci ilin yay və payız aylarında bütün orta şərq regionunu bürüyən şiddətli taun epidemiyası yayılmış,
təqribən 10 milyondan çox insan bu epidemiya səbəbiylə ölmüşdü. Həmin dövr üçün bu böyük rəqəm idi. İbn Kəsir
Dostları ilə paylaş: |