Elektron raqamli imzo Elektron hujjatlarni tarmoq orqali almashishda ularni ishlash va saqlash xarajatlari kamayadi,
qidirish tezlashadi. Ammo, elektron hujjat muallifini va hujjatning o‘zini autentifikatsiyalash, ya’ni
muallifning haqiqiyligini va olingan elektron hujjatda o‘zgarishlarning yo‘qligini aniqlash
muammosi paydo bo‘ladi.
Elektron hujjatlarni auyentifikatsiyalashdan maqsad ularni mumkin bo‘lgan jinoyatkorona
harakatlardan himoyalashdir. Bunday harakatlarga quyidagilar kiradi:
- faol ushlab qolish - tarmoqqa ulangan buzg‘unchi hujjatlarni (fayllarni) ushlab qoladi va
o‘zgartiradi. - maskarad – abonent S hujjatlarni abonent V ga abonent A nomidan yuboradi;
- renegatlik — abonent A abonent V ga xabar yuborgan bo‘lsada, yubormaganman deydi;
- almashtirish — abonent V hujjatni o‘zgartiradi, yoki yangisini shakillantiradi va uni abonent
A dan olganman deydi;
- takrorlash - abonent A abonent V ga yuborgan hujjatni abonent S takrorlaydi.
Raqamli imzo ishlashi bo‘yicha oddiy qo‘lyozma imzoga o‘xshash bo‘lib, quyidagi
afzalliklarga ega:
- imzo chekilgan matn imzo qo‘ygan shaxsga tegishli ekanligini tasdiqlaydi;
- bu shaxsga imzo chekilgan matnga bog‘liq majburiyatlaridan tonish imkoniyatini bermaydi;
- imzo chekilgan matn yaxlitligini kafolatlaydi.
Elektron raqamli imzo tizimi ikkita asosiy muolajani amalga oshiradi:
- raqamli imzoni shakllantirish muolajasi;
- raqamli imzoni tekshirish muolajasi.
Elektron raqamli imzoni shakllantirish sxemasi 21.1-rasm. Raqamli imzoni shakllantirish muolajasi .
Ushbu muolajani tayyorlash bosqichida xabar jo‘natuvchi abonent A ikkita kalitni
generatsiyalaydi: mahfiy kalit k
A
. va ochiq kalit K
A
. Ochiq kalit K
A
uning jufti bo‘lgan maxfiy kaliti
100
k
A
dan hisoblash orqali olinadi. Ochiq kalit K
A
tarmoqning boshqa abonentlariga imzoni tekshirishda
foydalanish uchun tarqatiladi.