O‘zbekiston tarixi (IV asrdan XV asr boshlarigacha)

Ulug‘bek
ka qarshi kurashga undaydi. Shunday 
qilib, 
Abdullatif
o‘z otasiga qarshi ochiqdan ochiq dushmanlik 
yo‘liga o‘tadi.
Ulug‘bek fojiasi.
 
Davlatning yaxlitligini saqlab qolmoq 
uchun 
Ulug‘bek
da o‘zining isyonkor va makkor o‘g‘liga qarshi 
yurish qilishdan boshqa iloji qolmaydi. Ammo mamlakatda 
siyo 
siy vaziyat keskinlashib, 
Ulug‘bek
ning ahvolini yanada 
mushkullashtiradi.
Hirotdan Samarqandga qaytar ekan, 
Ulug‘bek
old tomondan 
Dashti Qipchoq ko‘chmanchilarining hujumiga duchor bo‘ladi. 
Abulxayrxon
boshchiligidagi ko‘chmanchilar o‘shanda Tosh-
kent, Shohruxiya, Samarqand va Buxoro tevaragidagi qish-
loqlarni talab, podshoh va yirik mansabdorlarning shahar 
atrofidagi chorbog‘lari va ko‘shklarini vayron qiladilar. Ikki 
taraf dan kelgan dushmanlar bilan bo‘lgan to‘qnashuvlar oqi-
batida 
Ulug‘bek
qo‘shini qattiq shikast topib, zaiflashib qoladi. 
Shu vaqtda Samarqandda vaqtinchalik noib qilib qoldirilgan 
Ulug‘bek
ning kichik o‘g‘li 
Abdulaziz
ga qarshi Samarqand 
amirlarining noroziligi kuchayib, 
Ulug‘bek
uni bartaraf qilishga 
majbur bo‘ladi.
Otasining qiyin ahvolda qolganini kuzatib turgan 
Abdullatif
qulay fursatdan foydalanib, bosh ko‘taradi va Amudaryodan ke-
chib o‘tib, Termiz, Shahrisabz va Xuzorni osongina zabt etadi. 
So‘ng 
ra Samarqandga qarab yo‘l oladi. 
1449-yil oktabr
da 
Damashq qishlog‘i 
yaqinida qattiq jang bo‘ladi va bu jangda 
Ulug‘bek
yengiladi, Samarqand amiri 
Mironshoh Qavchin 
shahar darvozalarini berkittirib