35
35
iran aşıqlarının dastanları
üstündə mənim gözlərimi çıxartdin. Indi elə o atların
gücünə səndən qısas almağa gəlmişəm əlindən gələni
əsirgəsən səndən əskig adam yoxdu. Bu sözləri eşidən
həsənxan qəzəblənin istədi əli kişinin üstünə yönəlsin
rovşən qılıncını çıxardıb qıratı sürdü həsənxanın üstünə
qılıncı elə həsənxanın boynyndan əndirdi ki o dəyqə baş
bədəndən ayrılıb yerdə dığrlandı. Bu səs bu küy aləmi
bürüdü ki rovşən həsənxanı öldürüb. Həsənxanın qoşunu
yeridə rovşənin üstünə ama rovşən heç özünə almadı ki heç
bu həsənxanın qoşununun qarşısında bir igitlik göstərdiki
qoşun tamam pərəm-pərəmə düşmüşdü bir yandan qır at
biryandan dür at bir yandan rovşən özü rıləncıyla
şeşpəriylə qoşunun dəstəsini əldən-ayaxdan saldı qırdı
dağıtdı. Bu zaman ikinci dəstə gəld
Bir azdan üçüncü, dördüncü, beşinci dəstələr yetişdilər
bütün gələn qoşunlar rovşənə hucum elədilər . bu dəstələrin
hücümündən agah olan əli kişi dedi oğul bu qədər qoşuna
sən tək cavab verə bilməzsən axırda səni öldürərlə gəl
buların ləlindən qutarmağa yol tap ama rovşən düşmənin
qabağından qaçamağı özünə ar bilirdi. Rovşən lüv
qılıncınan qoşuna hucum elədi . başlar qırdı qollar kəsdi
bədənlər yerə saldı mərd- mərdana meydanda dayandı.çox
igitlik göstərdi. Axırda gördü atasının sözünə baxmalıdı bu
dəfə bir tərfənd işlətdi ki qoşun özünü bir balaca arxaya
çəkib bu zaman rovşən atasıni götürüb öz məkanlarina
gəldilər. Buzaman rovşən qır atın başını çövürdü gördü bir
dəstə atli heti- ha yetirdədi. Bunu rovşən atasına dedi. Atası
dedi oğul atlarının başını çövür təzə sulanmış şuma və
şoxuma. Rovşən elə elədi belə olanda buları yetirən bir
dəstə gəhət atlılat bu sulu şoxumda batıb qaldılar. Bir az
36
36
iran aşıqlarının dastanları
getmişdilər rovşən dedi ata bir dəstə Qara atli çata- çatdadı.
Qoca əlikişi dedi oğul atları çövür Qara tikanliğa rovşən
elə elədi bu atlılarda bu Qara tikanlıxdan can qurtara
bilmədilər, ama ata-bala burdanda qurtarıb getdilər, bir az
getmişdilər rovşən dedi ata bir dəstə ağ atlı gəlir.qoca əli
kişi dedi oğul bularıda sal sıldırım daşlığa . rovşən bularıdə
saldı sıldırım daşlığa bularda burda batıb qaldılar. Və
amma rovşənən atası əli kiş çox rahatcılığınan gəlib
çatdılar çənli belə.
HƏMİD ƏHMƏDZADƏ
həməd əhmədzadə « tilim
xanlı» 1332 –də Urmu
şəhrində dünyaya gəlib ,
füq lısans rüznamə nəgarı ,
lısans ədəbiyat farsı , o
durdıaşına dulan zaman ,
xanüadə si ilə birlikdə ,
Təbriz şəhrinə köçdü , otuz
ıl Təbriz şəhrində qalandan
sonra Kərəc şəhrinə gəlməg
məcbüriytində qaldı. o 1357
inci ildə , şah qaçan günü ,
37
37
iran aşıqlarının dastanları
ıranda olın özgür rüznamə ni , Türkü və ana dilində
yaymağa müfq oldu . « ulduz» rüznaməsi o günlərdə
millətin tərəfindən alqışlanıb və 50000 min tıraj ilə ıran
ərazsində yayldı. olduz rüznamə sindən sonra , koroğlu və
dədə qorqud məcəlləsin yaymağında , doktur Hüsen feyzəlı
ilə yaymağı başardı. Həmid Əhmədzadənin yaylmış
əsərlərindən: Təbriz gözə li , Aşıqlar , Seçilmiş Türkü
şerlər , tülkü qucalmış ıdı , uşaq nəğmə ləri , həkkayə lər ,
Əsli ilə Kərəm , Tahir ilə Zöhrə , İbrahım ədhəm Türkü
rəvayətdə , çap altında ki əsərləri: qüşçülü kazım xan , iki
qərn səküt , cənüb həsrət ləri , bayzıd bəsdamı
. Mən burda
Həmid
Əhmədzadənin bir bayraq haqda yazdığı
“Bayrağım” rədifli şerini sizing qulluquza çatdırıram.
məhəbbət kanının səndə özü var,
şəhidlər getəsdə səndə gözü var ,
könüllər mülkünü alan bayrağım.
ay mənim olduzlu aylı bayrağım. ,
doğransa qollarım min bir kərə də ,
sümüyüm kəsilsə qədar ərə də ,
vicüdüm dağılsa dağda dərə də ,
quymaram dağılsın qalan bayrağım ,
ay mənim olduzlu aylı bayrağım. ,
bırzaman zülm ilə bölünmüşük biz ,
illərcə həsrətdən döyünmüşüq biz ,
yənə də bir məllt bilinmişik biz ,
bır damar qanından coşan bayrağım ,
ay mənim olduzlu aylı bayrağım. ,
38
38
iran aşıqlarının dastanları
« tilim»in bürcüdür ocunda canı
qurumaq yadlardan azərbaycanı ,
dili bal pətgi , türkü dür şan y ,
sınırdan , sınıra aşan bayrzağım ,
ay mənim olduzlu nışan bayrağım
R MİRZƏ VƏ
TAHİ
XANIM
ZÖHRƏ
MİD ƏHMƏDZADƏ YAZAN KİTANDAN
Ə
H
AZMIŞAM
Y
r türk
ə
d
ə
q
ə
halında , günümüz
ə
dim zamanlar tarım m
ə
Q
hr
ə
hrinin yaxın larında bir ş
ə
ncil ş
ə
hri sayılan m
ə
ş
ındı ki qarqa
ə
nc
ə
r. g
ə
deyr miş l
ə
nc
ə
g
ə
hr
ə
varaymış ki o ş
in yaxın lığında vaqe olmuşumuş. bu dastan o
din
n
ə
k
tm adlı varlı kişi var ıdı
ə
r h
bi
ə
rd
ə
h
ə
oz verib. o ş
ə
rd
ə
yerl
ə
tm , ocaqı kür v
ə
r. tacır h
ə
tm deyr mişl
ə
tacır h
ə
ki o kişi y
n aşdı ki ona ,
ə
dd
ə
tmin mal dülti oqdr h
ə
sünsüz ıdı. tacır h
ltanı oldu. tacır ,
ə
rin s
ə
olduğu yerl
ə
qbi verildi v
ə
ltanlıq l
ə
s
ı daşıyar miş. o bir
dünyanın dürd bir yanına , tacır mal
trafında yerlşn ,
ə
hrinin
ə
briz ş
ə
oz malını , t
ə
d
ə
dün
hrmanlı obasında bir başqa
ə
apardı. q
ə
hrin
ə
hrmanlı ş
ə
q
tm kimi daymn dünyanın obaş bu
ə
tacır var ıdı , oda tacır h
Dostları ilə paylaş: |