148
148
iran aşıqlarının dastanları
Söz bir olsa dağ oynadar yerindən
El bir olsa zərbi kərən sındırı.
Bu sözlərdan sonra abbası salladılar quyuya abbas dolları
dal-badal doldurdu verdi adamlar heyvanlar sirab olandan
sora bir birlərinə işarə edirlər ki nə iş görək mirza dedı
çəkək quyunun başına çatanda mən qılıncınan birdənə
boynundan vırram baş bədənnən ayrılar abası çəkdilər başa
bir az qalanda mirza qılıncı çəkdı abbas başını bir balaca
tərpəddi qılınc ipi tutdu abbas düşdü aşağı. Bunu gülgəz
gördü əl atdı üzgözün diddi lala qan oldu ay namərdlər o
sizi ölümdən qurtardı sir onu niyə o günə saldız. Sarı Xoca
dedı kecavə yola düzülsün gülgəz dedı yox mən özümü
öldürrəm gərək mən abbasadan xəbərim ola görəm abbas
öldü qaldı sonra gedəm. Gülgəz gəldı quyunun başına
çağırdı abbas , abbas , abbas ama abbasdan bir xəbər
olmadı. Gülgəz əlləriynən yerin daşın qumun öz başına
əliyəndə bu daşlardan biri düşdü quyuda abbasın başına.
Bu zaman abbas belə bildi ki gülgəzdə bunun başına daş
saldı abbasdan bir nalə çıxdı bunu gülgəz eşitdı. Tez özün
verdı quyunun başına kı görüm nəsəsdı abbas quyunun
içindən baxıb belə dedı.
Duman gəl get bu dağlardan
Dağa təzə qar əylənsib.
Nə gözüm bir yarı görsün
Nə gözüm qubar eyləsin.
Haşa sevdicəyim haşa
149
149
iran aşıqlarının dastanları
Eşidilən gəlır başa
Bir yandan özün bas daşa
Bir yandan el car eyləsin.
Qoy abbas quyuda qalsın
Muxənəslər kamın alsın
Nə daşın başımı yarsın
Nə təbib tumar eyləsin.
Abbas ağlar zarı- zarı
Getməz könlünün qubarı
Ilqarından dönən yarı
Xudam ba azar eyləsin.
Sarı xoca əmir verdı kecavə yola düzüldü. Bular getməkdə
olsun amma sizə xəbər verim abbasadan.
Abbasın əzay bədənı sızılayır ah nalası asmana qalxıb
birdən yadina düşdüki ay baba mən nələrı unutmuşam mənı
bu yollara çəkən var axı mənə mövlam demışdı harda
giriftar oldun mənı çağır mən niyə ərənlər sərvərin
çağırmıram dadıma çatsın burda abbas görək kimi yad
edırkı bunu bu dardan qurtara.
Gecə gündüz çağırdığım ərənlər
Gəl yetiş dadıma mevla ha mevla.
Girdabda qalmıyıb sizi sevənlər
Gəl yetiş dadıma mevla ha mevla
Hicran atəşindən belə qəmlərdə
Sinəm şan-şan olub belə nəmlərdə
150
150
iran aşıqlarının dastanları
Sizi sevən qaydı nədı qəmlərdə
Gəl yetiş dadıma mevla ha mevla
Abbasın başına əndı bir duman
Daha sağalmağa eyləməm güman
Zülfüqar sahibi ya şah mərdan
Gəl yetiş dadıma mevla ha mevla.
Bu sözlərı qutaran kimi abbas gördü qulağına bir insanın
varlığını titrədin bir səs gəldı. Abba . dedı bəlı ağa dedı
oğul əluvu ver mənə dedı ağa əllərim yerbəyerdən sınıb
əlım gəlmir. Dedı sən əlu vermənə abbas əlin qovzadı
gördü əlındə -qıçında bir ağrı fılan hiss eləmir . əlini uzadıb
abbas o dəyqə özünü quyunun kənarında gördü. Dedı ağa
mən yorulmuşam mən daha o qızı istəmirəm mənı özundan
ayırma mənə sən lazımsən. Ağası dedı mən elə həmişə
sənun yanunduyam sən sevgilinin dalıyca get bir birizə
çatacaxsız. Burda abbasın gözlərı dolub ammad başın
qovzuyub ağasının üzünə baxmağa utanır. Dedı ağa onda
icazə ver sənə bir neçə sözüm var. Burda abbas nə deyir.
Məhşər əcayibsən talıb həmta
Behiştə malıksən saqi kovsər.
Natiq quransan sahibi dəftər
Vəkil kainat kəlamun aşkar.
Adinla bu yer – göy tutubdu qərar
Aləmlər xəlq olun küllü hərnə var
151
151
iran aşıqlarının dastanları
Sənə bağışladı bir pərvərdiqar
Fatimə zülfüqar düldül qənbər.
Yüz yirmimin nəbidən peyğəmbər ola
Haq yolunda dedı lövla kı lövla
Bir ismin yasindi bir ismin taha
Bir ismin qulkəfa , bir ismin heydər.
Abbas bu sözləri kim bilər allah
Qumbəz xizrada zikr iləllah
Betil müqəddəsdə vallah-billah
Gəlmiyim aləmə zat pür hünər.
Oğul mənən nəistirsən ? sənə naha nə olub de dur yoluva
davam et. Abbas dedı ağa dərdim çoxdu dir dayan dərdimi
sənə deyim. Burda daha abbas nə dedı.
Ağa mənən xəbər alma
Mənım dərdim bidərmandı.
əgər sən təbib olmasan
mənim halım pərişandı.
Işlərimiz olub bica
Yatamıram günez gecə
Qul abddulla sarı xaca
Apardı yarı amandı.
əldən gedıb gülgəz həmdəm
dərd əlındən çəkirəm qəm
152
152
iran aşıqlarının dastanları
bir ismin şah qəşəm şəm
bir ismin şir yəzdandı.
Abbasam qəhrə dolmuşam
Çox saralıb, çox solmuşam
Mənki girdabda qalmışam
Dünya başıma tufandı.
Bu sğzlər qutaran kimi ağa dedı oğul bir neçə gündü bu
quyuda qalıbsan gülgəzində kecavəsi az qalıb isfahanın
dərvazasına istısən olardan tez çatasan isfahana? Dedı ağa
olar? Dedı gözeve yum əluvu ver mənə sən bir salavat
çövür. Abbas bir salavat çövürdü dedı abbas gözuvu aç bir
bax sağa gör nə görürsən? Abbas gözlərini açdı sağa
çövrüldü dedı ağa bura yazılıb isfahanin dərvazası. Dedı
bax bir aya gülgəzin kecavəsi gələcək. Abbas
sevincəyindən qayıtdı ki ağasının ayaxlarında öpsün
dönəndə gördü heç kim yoxdu.
Abbas narahat olduku mən ağanın əllərin niyə opmədim.
Götürüb burda öz özün necə danlıyır.
Kor olaydin a gğzlərım
Mənım ağam hara getdi.
Altı gündə gəhvarədə
əjddər bölən hara getdı.
Zülfüqarı çaldı daşa
Bir cüt bulaq çıxdı qoşa
əjdahanı başdan başa
Dostları ilə paylaş: |