İLÂHÎ Nİzam ve kâİnat
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
BEDRİ RUHSELMAN 59 ların kullandıkları insan bedenleri de bu muazzam astronomik âlemin en ileri ve en çok inkişaf etmiş varlıklarından birisidir. Esasen ileride bildireceğimiz gibi, dünyamızın bütün imkânla- rını kullanarak ve oradaki tatbikatlarını bitirerek onu tamamen terk eden bir varlığın aynı zamanda hidrojen âlemini de terk et- miş duruma girmesi bu bilginin canlı delilini teşkil eder. * * * Âlemleri birbiri içine girmiş, birbirinden büyük ve merkez- leri müşterek otuz-kırk küreye benzeterek kâinatın kabaca bir sembolünü yapalım. Bunların en kaba ve iptidaî olanı en ortada bulunan, en küçük küredir ki buna amorf ilk madde safhası de- miştik. Yukarıdaki şema, bahsettiğimiz merkezleri müşterek küre- lerin ilk üç tanesinin maktaını gösteriyor. Burada (a) alanı ilk maddeden hidrojene gelinceye kadar ruhların mekanik tekâmül safhalarına tekabül eden, maddenin ilk inkişaf sahasını gösterir ki bu saha oldukça karanlıktır. (b) sahası, bütün gök cisimleriy- le birlikte hidrojen âlemimizi teşkil eder. (c) safhası ise hidrojen âlemimizin üstünde bulunan ve kademe kademe yükselen son- suz diğer âlemlerin, bizim âlemimize nazaran, ilk kademesidir ki buna da yarı süptil âlem diyoruz. Bundan sonra diğer safhalar birbirinden daha ziyade genişleyerek tevali edecektir. İLÂHÎ NİZAM VE KÂİNAT 60 * * * Böylece varlık; güneş sisteminin bir sürü seyyaresinde, o sey- yarelerin şartlarına ve durumlarına uygun, fakat dünyamızdaki- lere nazaran basit, iptidaî madde mudilelerinde sayısız beden- lenmeler geçire geçire sistemimizin en mütekâmil varlığı olan dünyadaki insan bedenini kurmak liyakatine ulaşır. Ve o andan itibaren daha serbest durum ve şekillerdeki inkişaf vetirelerine başlar. İnsanlık hâlindeki varlığın idraki evvelki safhadakilere nazaran çok artmıştır. İrade hürriyeti; idraki nisbetinde çoğalmış- tır. Bu kudretleriyle mütenasip olarak da mesuliyetin mânâsını yavaş yavaş sezmeye başlamıştır. Bütün bu melekelerin artması ona sevgi ve vicdan denilen yüksek inkişaf mekanizmalarının şuurunu az çok kazandırmıştır. Bu suretle, insanlar mesuliyet sezgilerinin gittikçe kuvvetlenen baskıları altında otomatik veya yarı idrakli olarak insanlık mertebesini nihayetlendirmeye ça- lışırlar ve bunun için insanlık hayatında yüz binlerce görgü ve tecrübe geçirirler, asırlar boyunca yaşarlar. * * * Bir insan, dünyada tek başına kalırsa görgü ve tecrübe sahibi olamaz. Görgü ve tecrübe sahibi olamayınca da ruhun tekâmü- lüne hizmet edemez. İşte bu noktada, madde kâinatındaki çeşitli mâşerî tekâmül plânlarının zarureti açık olarak kendisini göste- rir. Binaenaleyh bedenli varlıklar inkişaf edebilmek için, beden dışında bulunan diğer bedenlerle ve maddelerle karşılıklı alış- verişlerde bulunmak zorundadırlar. Onların bu münasebetlerin- den sayısız hâdise kombinezonu meydana gelir. İşte öz varlıktan ruha akseden bu hâdise kombinezonuna ait idrakler bu safhada- ki varlıkların tekâmülünü temin eder. Demek ki ruh, madde ile iştirak eder. Şuurlu maddeyi, yâni varlığı kurar. Varlık da kendi ruhunun ve yardımcı varlıkların faaliyetleriyle kaba maddelerden kendisine ayrıca bir beden ya- par. Ve bu beden vâsıtasıyla maddelere tesir eder. Kullandığı kaba maddelerle de kendi haricindeki diğer bedenlere tesir et- BEDRİ RUHSELMAN 61 mek suretiyle mâşerî plâna adımını atar. Ve hidrojen âleminin varlık safhasındaki tekâmülü de bu andan itibaren yürümeye başlar. Bu mühim bilginin hiçbir noktasının müphem kalmaması için biraz izahatta bulunacağız. Meselâ, sevgiden, vicdandan fakir, çok geri bir insanın tekâmülü için; düalite prensibi ve değer fark- lanması mekanizması gereğince zıt değerlerle karşılaşması, sev- gi-kin, adalet-zulüm, iyilik-kötülük gibi mefhumlarla yüzyüze gelmesi ve bu suretle otomatik olarak bir kıyas bilgisi kazanması ve muvazenesini bulabilmesi lâzımdır. Bunun için de onun diğer bedenlerle münasebete geçmesi icap eder. Bir insan, elinde bu- lunan bir kırbaçla bir kaya parçasını kırbaçlasın dursun, bundan ne netice alabilir? Hiç. Onun sevgi ve vicdan melekelerini işlete- cek hiçbir zıt değeri, bu kaya parçasını kırbaçlamasından alaca- ğı neticeler temin edemez. O, karşısında bir beden bulamayınca etrafına zulüm ve gadir yapamaz, bunu yapamayınca da düali- te prensibi ve değer farklanması mekanizmasına göre lüzumlu hâdiseleri husule getirecek zıt değerleri kazanamaz ve bunun neticesinde de muhtaç olduğu madde inkişaflarına kavuşamaz, tekâmül edemez. Buna mukabil, eğer o insan bir çocuğu kamçı- larsa işler değişir. O çocuğun veya etrafındakilerin bu kamçı ne- ticesinde gösterecekleri çeşitli reaksiyonlar, zıt unsurlar hâlinde karşısına dikilir ve onu hemen bir kıyas bilgisine götürür. Böyle- ce, birbirini takip eden yüzlerce, binlerce hâdisenin birbiri üzeri- ne eklenmesiyle kıyas bilgilerinin birikmesi, onda en basit hâliy- le, bir iyilik-kötülük mefhumunun doğmasına sebebiyet verir ve vicdan da böylece toplanmaya ve canlanmaya başlar. Bütün bu işler neticesinde husule gelecek hâdiseler idrak kanalıyla ruha akseder ve tekâmülü neticelendirir. Bundan sonra ruhta yeni ve daha ileri ihtiyaçlar belirir. Bu yeni ihtiyaçlar karşısında kalan ruh; bedeninin, etrafıyla yapacağı daha geniş sahadaki temaslar- dan, daha mânâlı reaksiyonlar beklemeye başlar. Onun bu yeni ihtiyacı da gene evvelkinde olduğu gibi derhal bedene akseder ve bedenden cevabı alınır, yâni ruha hizmet eden varlık hemen bedeni vâsıtasıyla etrafındaki kaba maddelere ve bedenlere tesir ederek ruhun bu yeni ihtiyaçları karşısında lüzumlu hâdiselerin Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|