İLÂHÎ Nİzam ve kâİnat
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
İLÂHÎ NİZAM VE KÂİNAT 68 buradan gelen vibrasyonlara -dünyaya zararlı olmadıkları müd- detçe- dokunmazlar. Fakat bu vibrasyonların dozları muayyen hadleri aşarak dünyayı mutazarrır edebilecek bir hâle geldikleri andan itibaren atmosferdeki bu mekanizma otomatik olarak ça- lışmaya başlar ve o zararlı ve belki de öldürücü radyasyonları zararsız hâle getirinceye kadar çalışır, onların dozlarını normal seviyeye indirince faaliyetini durdurur. Meselâ böyle bir meka- nizma atmosferde olmasaydı dünyada husule getirilen radyoak- tiviteler birçok ölümlere sebep olabilirdi. Bu nevi süzgeç mekanizmaları ile diğerleri hemen hemen her cisim, her madde için mevcuttur. İşte tesirlerin aşağılara inerken değerlerinin azalması da aşağıdakilerin selâmeti için bir nevi süzgeç mekanizması olur. Alt maddeden üst maddeye çıkarken de tesirlerin mudilleş- mesi şundan ileri gelir: Aşağıdan gelen tesirler yukarıya çıkar- ken oranın bünyesi icabı olarak, daha geniş bir tesirler alanıyla karşılaşırlar. Oradaki tesirlerle sempatize olarak onlardan değer almak suretiyle kendi bünyelerini genişletirler ve böylece daha mudilleşmiş bir hâle girerler. Şu hâlde bir tesir aşağılara indikçe her uğradığı merhalede değerlerinden bir kısmını bıraka bıraka zayıflayarak iner ve kay- bolur. Yukarı çıkarken de her merhaleden yeni değerler alarak çoğala çoğala yükselir. Bu hâl hem tesirlerin maddeler arasında yürürken yaptıkları fonksiyonlarının zarurî bir neticesidir, hem de aşağılara indikçe uğradıkları merhalelerde kendilerine sem- patizan birer vasat bulmalarına imkân kazandırıcı bir icaptır. Eğer bu süzgeçler ve bu mekanizmalar olmasaydı tekâmül icaplarına göre lüzumlu değişmeleri yapmak için varlık ve mad- de kombinezonlarına inen tesirlerle o maddeler arasında çeşitli kaynaşmazlıklar olur ve bu tesirler fayda vereceği yerde çoğu kere zararlı olabilirdi. Bütün bu tesir ayarlanma mekanizmaları da gene, yüksek icapları taşıyan üstün tesirlerin kontrolleri altın- da bulunmaktadır. * * * BEDRİ RUHSELMAN 69 Tesirler, kâinat dışı hakikatlerin maddeye inikâs etmiş du- rumlarıdır. Maddenin gösterdiği reaksiyonları da kâinat dışına aksettiren gene bu tesirlerdir. Tesirler bir maddeyi tahrik ettik- ten sonra o maddenin hareketleriyle diğer maddelerin ve o diğer maddelerin hareketleriyle de daha diğer maddelerin hareketle- rini mucip olmak suretiyle müselsel tesirler zincirini meydana getirirler ki bu da bir nevi otomatizma olur. Kâinatta böyle oto- matizmalarla yürütülen bir sürü iş vardır. Fakat böyle müselsel otomatik faaliyetler de gene ancak yukarıdan gelen vazifeli var- lıkların tesirlerinin kontrolleri altında cereyan eder. Şimdiye kadar ana hatlarıyla bahsettiğimiz tesirler, sonsuz varyeteleriyle çeşitli madde kombinezonları hâlinde, madde bünyelerine girerler ve maddeler arasındaki sayısız alışverişle- ri temin ederler. Bütün bu tesirler, kâinatı baştanbaşa ve hiçbir insan idrakinin kavrayamayacağı karışık bir şebeke hâlinde sa- rarlar. Bunların her zerresine aslî prensibin yüksek icapları hâ- kimdir. Bütün bu tesirler sayısız varyetelerine rağmen, ilâhî ni- zamın büyük ahengi içinde kâinatın en ince maddelerinde tecelli etmiş bir tek kudret hâlinde fonksiyonlarını yaparlar. Kâinatın ilk zerresinden bütününe varıncaya kadar insanların maddî, ma- nevî, cismanî, ruhanî diye vasıflandırmış oldukları her şey, an- cak yüksek prensiplerin icaplarını taşıyan bu tesirlerin nizam ve tertipleri dahilinde yürüyebilir. Bu noktayı bütün teferruatıyla sezebilenler için kâinatta tesirlerden azade hiçbir akış ve oluşun mümkün olamayacağını idrak etmek kabil olur. * * * Tesirlerin akışı hakkında bu umumî bilgiyi verdikten sonra onların kâinat cüzüleri arasında vâki olan fonksiyonlanmaların- dan, bu fonksiyonlanmaların tahakkuku yollarından ve nihayet asıl hedeflerinde husule getirdikleri neticelerinden de bahset- mek lâzım geliyor. Zira kâinatta mâşerî tekâmül hayatının esas bünyesini teşkil eden organizasyon sistemlerinin daha iyi sezi- lebilmesi için bu mevzuun bilgisinde biraz daha ileri gitmeliyiz. Tesirleşme mekanizmasıyla, organizasyon sistemleri birbirini ta- İLÂHÎ NİZAM VE KÂİNAT 70 mamlamaktadırlar. Binaenaleyh tesirleri mücerret olarak değil, organizasyon sistemleriyle ve bu sistemleri kuran mekanizma- larla birlikte izah etmek lâzım gelir. * * * Kâinat baştanbaşa bir organizasyondur. Fakat bu büyük or- ganizasyon içinde bir organlık-organizatörlük durumu ile te- barüz eden organizasyon şekilleri, kâinatın ancak muayyen bir safhasından başlayıp muayyen bir safhasına kadar devam eder. Bunların üst ve altlarındaki organlaşma durumları, insan idraki dışında kalan yüksek prensiplerin nizam ve tertiplerine ait ka- nun ve kaideler dahilinde vuku bulur. Bununla beraber bunların hiçbirisi büyük kâinat organizasyonunun dışında değildir. İnsanların sezebilecekleri kısımlardaki kâinat organizasyon- ları organ-organizatör münasebetleri içinde cereyan eder. Bir organizasyon, kendisinden bir üst olan organizasyonun orga- nizatörlüğü altında çalışır. Burada organizatör mevkiinde bulu- nan üst organizasyon alt organizasyona ışık tutar. Bu ışık da ona gene bir üst organizasyondan gelmiştir. Bu hâl tâ ünite’ye kadar uzanır. Böylece, ünite’den bütün kâinata tutulan bir projektör, hiyerarşik olarak vazife plânının en alt kademelerine kadar sıra- lanmış vazife organizasyonlarını yukarıdan aşağıya doğru kate- der. Bu sırada her organizasyon bir üstündekinden aldığı ışıkla, kendi vazifelerini görürken bir alttaki organizasyonun da vazi- fe görümündeki ihtiyaçlarına göre o ışığı alttaki organizasyona gönderir. Ünite’den gelen direktiflerle bütün vazife plânının saf- ha ve kademelerindeki organizasyonlar, kendilerine düşen va- zifeleri kendi şümulleri dahilinde ve yukarıdan gelen direktifin ışığı altında ifa ederler. * * * Yüksek prensiplerin çizmiş olduğu tekâmül yolunda, her or- ganizmanın muayyen birtakım vazifeleri vardır. O organizma- nın bütün elemanları el ele verip -kendi kudret ve liyakatleri derecelerine göre- bu vazifeleri yapmakla mükelleftirler. Hiçbir Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|