İLÂHÎ Nİzam ve kâİnat
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
İLÂHÎ NİZAM VE KÂİNAT 92 İşte ilâhî nizamın kâinattaki icaplarını yerine getiren, bu icap- lar içinde kâinatın ahengini kuran ve onu kucaklayan bu tesirler vahdetidir ki bütün hareketleri ve durumları meydana getirir ve ruhların kâinatla münasebetini ve tekâmül akışının zaruretini izah eder. * * * Madde kombinezonlarının muhtelif değişmelerinin ve üst de- ğerler almalarının, maddelerin inkişafında ne kadar büyük rol- ler aldığını izah ettik. Ruhun kâinatla irtibatının yegâne gayesi tekâmül olduğuna göre, ruha hizmet eden varlığın bu değişme- lerden istifade etmesi ve bunun için de sayısız madde kombine- zonlarıyla karşılaşması zarurî olur. Madde kombinezonlarının sayısız kürelerde, sayısız şekilleri ve dereceleri vardır. Bir küre- nin, bilhassa arz küresi gibi madde teşekkülâtı en zengin olan kürenin imkânlarından başka, gene sayısız diğer kürelerin mad- de kombinezonlarına ait imkân zenginlikleri ruhların tekâmül- lerine yarayan bol materyallerdir. Fakat bir varlığın bu materyal bolluğundan lâyıkı ile istifade edebilmesi için birbirinden çok farklı ve dereceleri çok değişik olan bu sayısız kombinezonlarda yaşadıktan sonra onları değiştirmesi ve üst kısımlara geçebilme- si, kendi bulunduğu alt merhalede kullandığı madde kombine- zonlarını bırakması iktiza eder ve illâ yukarı kombinezonlara ulaşamaz ve basit durumunda kalır. Hâlbuki onun esasen, bu madde kombinezonlarında tatbikat görmesinin gayesi daima yukarılara ulaşmak ve böylece hizmet ettiği ruhun maddelerle olan tekâmül safhalarının ikmalini sağlamaktır. O hâlde bir var- lık, ihtiyacına göre evvelâ bir kürenin maddelerinden kurulmuş bedenle sıkı irtibata geçecek, kendi süptil vibrasyonları ile onun her zerresine hâkim olacak ve onu, mensubu bulunduğu ruhun ihtiyaçlarına göre kullanarak bu sayede o küredeki kaba madde kombinezonlarından ve bu kombinezonlarla diğer bedenler ara- sındaki münasebetlerden doğacak hâdise vibrasyonlarını idraki kanalı ile ruha gönderecektir ki onun bedenle olan bu irtibatını insanların enkarnasyon diye isimlendirdiklerini evvelce söyle- miştik. BEDRİ RUHSELMAN 93 Varlığın, bedende işi bittikten sonra artık orada kalmasına lü- zum ve ihtiyaç yoktur. Zira bu, kendi tekâmülü aleyhine olur. Binaenaleyh işi bitince varlık, bedeni terk edecek ve başka mad- de kombinezonları imkânları içine girecektir. İşte bir varlık, bir bedenin bütün imkânlarından faydalandıktan sonra ondan daha üstün başka bir madde mudilesi şartları içinde de tatbikatlara gi- rişmek zaruretindedir. Fakat bu hâlin tahakkuk edebilmesi için onun, ilk madde mudileleri şartlarından ayrılması, bedenini terk etmesi lâzımdır ki buna da insanlar dezenkarnasyon veya ölüm demektedirler. * * * Ölüm; ilâhî nizamın ahengi altında, muayyen bir andaki de- ğer farklanmasının miktarî bir ifadesidir. Yâni bir dünya bedeni, dünya hayatı boyunca hizmet ettiği ruha, kendisinden beklenen hizmeti lüzumu derecesinde gördükten sonra artık onun o ruha vâsıtalık yapmak gayesi ortadan kalkmış olur. Bunun neticesinde de o bedendeki değerlerin azalması icap eder. Zira ilâhî nizamda lüzumu kalmayan bütün vetirelerin tasfiyesi zarurîdir. İşte bu zaruretle, kendisinin canlanmasına sebep olan varlık karşısında, bütün fonksiyonlarını ikmal edip artık işe yaramaz hâle gelmiş dünya bedenine yukarıdan inen tesirler, yâni değerler kesilir. Bu tesirlerin kesilmesiyle onun kombinezonlarındaki hareketlerin bir kısmı silinmeye başlar. Bu sırada aşağıdan gelen tesirlerin de müdahalesiyle o beden artık eski şeklini ve hâlini muhafaza ede- mez. Parçalanmaya ve dağılmaya başlar ki bu hâlin kalitatif ola- rak görünüşü ölümdür. Ve bu da beyindeki hüceyre varlıklarının bedenlerini terk etmeye başlamasıyla gerçekleşir. Zira beyindeki hüceyrelerin bedenlerini terk edişleri, bu hüceyrelere hâkim olan varlığın bedenle olan alâkasını kesmesi demektir. Dünya hayatı boyunca bu bedenden istifade etmiş olan var- lık; müteakip inkişaf ve tekâmül safhalarına devam edebilmek için daha üst tesirlerin değer ve mekanizmaları sayesinde, daha müsait kombinezonlarla beslenmeye ve zenginleştirilmeye muh- taçtır. İLÂHÎ NİZAM VE KÂİNAT 94 Bir dünyadaki bedenlenmeler serisinde, varlığın ölümleri ve doğumları tevali ede ede nihayet o dünyadaki işi biter. Bu su- retle orada ebediyen terk edilmesi icap eden bedene ait üst tesir- lerin miktarı son defa olarak azaltılırken, diğer taraftan ve aynı zamanda kazanılması lâzım gelen başka bir âlemin bedenine ait tesir miktarları ve değerleri çoğaltılır. Demek ki ruhun tekâmü- lüne hizmet eden varlık dünyadaki son ölümüyle o vasattan ay- rılacak ve imkânları çok bol ve şümullü bir üst vasata geçecektir. Şu hâlde nasıl, bir ruhun tekâmülü için kâinattaki onun süptil maddî vâsıtasının, yâni varlığının kaba bir kürede doğuşu bir icap ve zaruret ise ruhun müteakip tekâmülüne hizmet edebil- mesi için bu süptil varlığın işine yaramayacak hâle gelmiş olan kaba vasatları terk ederek muhtaç olduğu daha üst vasatlara geç- mesi de o kadar kuvvetli bir icabın zarureti olur. * * * Bir insanın ölümünü intaç eden bütün şekiller ve hâller, has- talıklar, felçler, cinayetler, kazalar, tabiat hâdiseleri sadece bu icap zaruretlerini, o varlığın müteakip inkişaf ve tekâmülüne en uygun gelecek tarzda yerine getirmek içindir. Bu hakikati öğren- dikten sonra artık ölümü ve ölüme sebep olan hâlleri birer felâ- ket telâkki etmenin hiçbir mânâsı kalmaz. Buradaki bütün dâva, ölüm denilen, bu alt vasattan üst vasata intikal sırasında insanın alt vasatta iken, yâni dünyada iken kendisinden beklenen işleri lâyıkıyla bitirmiş olması ve muvaffakiyetle hayatını geçirirken kendisine yegâne rehberlik eden vicdanının yüksek realitelerin- den ayrılmamış bulunması lâzımdır. Böyle yaptıkça hem o yük- sek realitelere uymakla doğru yolu kaybetmemiş olur, hem de vicdanının bu suretle daha ileri inkişaflarını temin ederek onun kudretlenen rehberliğinden o nisbette çok faydalanmış bulunur. O hâlde dünyada vicdan, tekâmül yolunda insanların en kudret- li dayanağı ve kurtarıcısıdır. Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|