İLÂHÎ Nİzam ve kâİnat



Yüklə 5,01 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə33/102
tarix02.01.2018
ölçüsü5,01 Kb.
#19303
1   ...   29   30   31   32   33   34   35   36   ...   102

BEDRİ RUHSELMAN 
103
 
 
  Varlıklara  ait  inkişaf  mekanizmasının  umumî  olarak  şemasını 
kısaca  verdikten  sonra,  insanlık  hayatında  onun  nasıl  işlediğini, 
nasıl  işlemesi  lâzım  geldiğini  ve  ne  şekilde  inkişaflar  kaydettiği-   
ni izah etmeye başlıyoruz.  
  İnsanlardaki  vicdan  mekanizmasının  inkişafını  takip  ederken 
ekseriya  yapıldığı  gibi  sevgi,  fedakârlık,  nefsaniyet,  vicdan  gibi 
birtakım  durum  ve  melekeleri  muayyen  bir  tertibe  tâbi  tutarak 
sıralamak  doğru  değildir.  Meselâ  evvelâ  fedakârlık  safhası  gelir, 
sonra  onu  mutlaka  bir  sevgi  veya  vicdan  safhası  takip  eder  gibi 
mutlak  bir  sıra  tertip  etmek  yanlıştır.  Sadece,  burada  insanların 
hayatı  boyunca  hem  birbirine  zıt  olan,  hem  de  birbirini  destek-
leyen,  vicdanın  vazifeye  ve  nefsaniyete  müteveccih  unsurları  bir 
bütünün iki zıddı hâlinde karşı karşıya yürüyüp giderler. Demek    
ki  dünyada  vazife  sezgisi  hazırlığını  yapan  vicdan  mekanizması; 
bazan  nefsaniyet,  bazan  vazife  istikametine  yönelmiş  iki  cepheli 
bir bütün hâli arz eder ve yukarıda saydığımız  melekeler müspet       
ve  menfî  taraflarında  bu  bütünün  içinde,  onun  her  kademesine 
uygun  hâllere  ve  ihtiyaçlara  ayarlı  muvazene  durumlarını  alır  ki  
bu  muvazeneyi  sağlayan  zıtlardan  yukarıda  olanı  vazife  plânına, 
aşağıda  olanı  nefsaniyete  yönelmiştir.  Meselâ,  diğerkâmlık  duy-
gusu  vazife  plânına  daha  yaklaştırıcı  bir  üst  realite  ise  onun  kar-
şısına  zıt  olarak  dikilen  hodkâmlık  nefsaniyeti  alt  realiteyi  teşkil 
eder.  Fakat  unutulmasın  ki  hakikatte  bunların  ikisi  de  bir  düalite 
içinde,  düalite  prensibinin  icabatıyla  birbirine  zıt  vasıflar  göste-  
ren  aynı  kıymetin  iki  cepheli  tezahüründen  başka  şey  değildir.    
Bu  zıtların  mânâsını;  vicdan  mevzuu  üzerinde  konuştukça  daha   
iyi  anlatmış  olacağız.  Demek  ki  vicdan  hem  müspet,  hem  menfî 
taraflarıyla,  tam  bir  birim  düalite  hâlinde  insanın  idrakini  vazife 
bilgisine  yaklaştıran  kudretli  bir  mekanizmadır.  Bu  mekanizma 
nebat  safhasındaki  insiyakları  hayvan  safhasının  otomatizması- 
na,  hayvan  safhasındaki  otomatizmaları  insan  hayatındaki  vic- 
dan  duygusu  safhasına,  insanlara  ise  vazife  sezgisi  ve  bilgisi  id-
raklerine, yâni vazife plânına hazırlar.  

*     * 
 


İLÂHΠNİZAM VE KÂİNAT 
104
 
 
  İnsanlık  safhasına  gelen  bu  inkişaf  mekanizması,  insanın  az    
çok  tebarüz  eden  idrak  ve  irade  hürriyetine  terk  edilmiştir.  Bu 
suretle  insan,  kullanmakla  mükellef  bulunduğu  idrak  ve  irade 
hürriyetiyle  cehit  ve  gayretlerini  vicdan  düalitesinin  hangi  zıddı-  
na  yöneltirse,  hangi  zıdda  daha  fazla  değer  yüklerse  muvazene     
o  zıddın  lehine  olarak  bozulur.  Zira  bir  madde  kombinezonuna 
yönelmek,  ona  tesir  göndermek  demektir,  gönderilen  tesirler  ise 
birer  değerdir  ve  o  tarafın  lehine  olarak  değer  farklanmasını  mu-            
cip olur.                                        

*     * 
  Şimdi  vicdan  mekanizmasının  işleyiş  tarzı  üzerinde  duraca-   
ğız.  Vicdan  düalitesinin  müspet  dediğimiz  üst  realitesiyle,  izafî 
olarak  menfî  dediğimiz  alt  nefsaniyet  realitesi  herhangi  bir  in-  
kişaf  kademesinde  insanda  muvazene  hâlinde  bulunur.  Yâni 
bunların  ihtiva  ettiği  değerler  aralarındaki  statüyü  muhafaza 
ederler.  Yalnız,  buradaki  muvazene  devamlı  olarak  sabit  kal-   
maz,  her  an  bozulur.  Fakat  -evvelce  söylediğimiz  gibi-  bozulan 
bütün  düalite  muvazeneleri  daima  yeniden  kurulmaya,  muva-  
zene  hâline  gelmeye  mütemayildir.  Düalite  prensibi  mucibince, 
muvazenesi  bozulmuş  zıtlar  aslâ  o  hâlde  kalamazlar.  Hangi  ta-
rafın  fazla  değer  almasıyla  muvazene  bozulmuşsa,  muvazenenin 
tekrar  kurulması  için,  o  zıttan  zayıf  olan  tarafa  bir  değer  akımı 
başlar.  Bu  da  karşı  taraftaki  menfî  olan  zıddın  değer  seviyesi-      
nin  müspet  zıddın  değer  seviyesi  hizasına  kadar  yükselmesini 
mucip  olur.  Bu  suretle  esasen  yüksek  değerler  alarak  seviyesini 
arttırmış  müspet  tarafla  menfî  taraf  arasında  teessüs  eden  yeni 
muvazene  seviyesi  evvelki  seviyeye  nazaran  daha  üstün  bir  du-
ruma girmiş bulunur ki bu da o birim düalitenin bir üst kademe-    
ye  geçmiş  olması,  yâni  vicdan  mekanizmasındaki  idrakin  vazife 
bilgisine  biraz  daha  yaklaşmış  bulunması  demektir.  Buna  mu-  
kabil  menfî  zıdda,  yâni  nefsaniyete  fazla  değer  gönderilirse  iş 
evvelkinin  aynı  olmakla  beraber  istikamet  aksi  tarafa  döner.  Bu 
takdirde  birim  düalite,  yâni  vicdan  bir  kademe  aşağıya  doğru 
kaymaya  başlar.  Ve  vicdanın  aşağılara  kayması  demek  yüksek 
kıymetlerinden kaybetmeye başlaması demektir ki bu gibi ah-  


BEDRİ RUHSELMAN 
105
 
 
vâlde  insanlar  zâhire  bakarak,  vicdan  sesini  boğmak,  körletmiş 
olmak  gibi  tâbirler  kullanırlar.  Nitekim  evvelki  hâlde  de  vicdan 
sesinin kuvvetlenmiş olmasından bahsederler.  
  Fakat  umumî  tekâmül  prensipleri  hiçbir  varlığın  mütemadi-    
yen  aşağılara  doğru  yuvarlanıp  gitmesine  rıza  göstermez.  İş  bu 
hâle  gelirse,  yâni  eğer  o  insan  mütemadiyen  menfî  zıdda  değer-  
ler  göndermek  suretiyle  muvazeneyi  hep  aşağılara  doğru  kaydı-
rarak  idrak  ve  irade  hürriyetini  kötüye  kullanmaktan  kendisini 
kurtaramayacak  duruma  girerse  ona  yardımla  mükellef  olan  va-
zifeli  varlıklar  derhal  gönderdikleri  kuvvetli  tesirlerle  onu  yu-
varlanmaktan  kurtarmak  için  mecburî  bir  otomatizmaya  sevk 
ederler.  Yâni  -aşağı  yukarı  ilk  insan  kademelerinde  olduğu  gibi- 
onun  önüne  birtakım  çekici  veya  itici  ağır  hâdiseleri  sürerek  id-   
rak  ve  iradesinin  matlup  olan  üst  zıdda  otomatikman  yönelmesi-   
ni temin etmeye çalışırlar. Tabiîdir ki az çok zorlayıcı bir karakter 
taşıyan  bu  hâl,  serbest  irade  ile  olduğu  gibi,  pek  kolaylık  içinde 
cereyan  etmez.  Bilâkis  burada  otomatizmanın  zaruretlerinden 
olarak  ortaya  sürülecek  sayısız  hâdisenin  ekseriya  ıstıraplı  ve  sı-
kıcı  olan  mahiyetleri  o  insanın  iradesini  yola  sokuncaya  kadar   
ona  birçok  zahmetler,  azaplar,  hattâ  icap  ediyorsa  işkenceler  ve 
ölümler  hazırlar.  Tâ  ki  onun,  kendi  serbest  hâliyle  kullanamadı-   
ğı  iradesi  matlup  olan  zıt  tarafa  yönelebilecek  kudreti  kazanmış 
olsun.  

*     * 
  Şimdi,  vicdanın  vazifeye  ve  nefsaniyete  müteveccih  olan  zıt 
unsurlarına  geçelim.  Herhangi  bir  kademedeki  vicdan  mekaniz-
masında,  birbirine  zıt  görünen  iki  unsur  bir  insanı,  vazife  plâ-    
nının  bilgilerine  hazırlayıcı  mahiyette,  aşağıdan  yukarıya  doğru 
sıralanmış  ve  ihtiyaçların  zaruret  ve  icaplarına  göre  tertiplenmiş 
realiteler  zincirinin  o  kademeye  mahsus  birbirine  kenetli  bulu-    
nan  alt  ve  üst  iki  halkasıdır.  Alttaki  halkayı  teşkil  eden  realiteye 
nefsaniyete,  üsttekine  de  vazifeye  yönelmiş  diyoruz.  Bu  zincir, 
aşağıdan  yukarı,  geçmişten  geleceğe  doğru  uzandığına  göre  alt-   
ta olan nefsaniyete derken yaşanmış realiteyi, üst zıddı teşkil  
 


Yüklə 5,01 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   29   30   31   32   33   34   35   36   ...   102




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə