İLÂHÎ Nİzam ve kâİnat
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
İLÂHÎ NİZAM VE KÂİNAT 86 rini, yâni beyin hüceyrelerini kurarlar. Varlık, kurulmuş olan bu beyin vâsıtasıyla asabî sistemin diğer kısımlarını kurar. Bu da olduktan sonra asabî sistem vâsıtasıyla bedenin diğer bütün te- şekkülâtını meydana getirir. Bedeni kurarken annenin maddele- rinden istifade edilir. Yâni teşekkül etmekte olan ceninin beden materyalleri, annesinin bedenini teşkil eden maddelerden alınır. İnsanın bedenine hâkim olan varlık, doğrudan doğruya, beyin hüceyrelerine ait yüz binlerce varlığın manyetik alanlarından müteşekkil manyetik alanlar sentezi üzerine müessir ve hâkim- dir. Yâni beden beyin hüceyreleri tarafından idare edilir. Ancak bu idare, bedenin varlığı olan ve bir ruha ait bulunan enerjiler topluluğunun, insan varlığının hâkimiyeti altındadır. Rüşeymin ilk devrelerinde beyin hüceyreleri topluluğuna ancak lüzumu kadar tesir gönderilir. Varlık, evvelce bahsetmiş olduğumuz, kendisine mahsus idrakî temerküz noktasını terk edip, heyeti umumiyesiyle bedenin içine dağılmaz. Enerjiler veya tesirler mudilesi hâlinde o idrakî temerküz noktasında top- lanmış hâlde bulunan durumunu daima muhafaza ederek ancak lüzumu kadar miktardaki tesirlerinden bir kısmını beyin hücey- relerinin manyetik alanına gönderir, bir kısım tesirleriyle ona bağlanır. Rüşeymin inkişafı, ceninin tekâmülü ve nihayet insa- nın doğumu anlarında ihtiyaca göre onun, beyin hüceyrelerinin manyetik alanına göndereceği ve bağlayacağı tesirlerin miktarı da artar. Ve insanın doğduğu sırada tesirlerinin mühim kısmı ona bağlanmış bulunur. Dünya anlayışına göre, idrakî noktada mevcut olan bu enerjiler mudilesinin sekizde yedisi bedene bağ- lanmış olup ancak küçük bir kısmı yarı serbest hâlde o idrakî noktada kalmıştır. İşte insanların enkarnasyon dedikleri şey bu- dur. Görülüyor ki burada varlık ne bedenin içine girmiştir, ne de bütünü ile bedenin organlarına dağılmıştır. O, tekmil beden hayatı boyunca bütünlüğünü, izah ettiğimiz idrakî temerküz noktasında muhafaza eder. Büyük bir kısmını beyin hüceyrele- rinin manyetik alanlar sentezine gönderir ve bağlar. Unutulma- sın ki bütün bunlarda gene yüksek tesirlerin yardımları vardır. Bu beyin hüceyrelerine bağlanmış olan tesir sahalarına insanlar -mahiyetini iyice bilmeksizin, sadece müşahedelerine göre- şuur BEDRİ RUHSELMAN 87 demişlerdir. Fakat varlığın serbest kalan, beyin hüceyrelerine bağlanmamış kısımları o insanın muhitindekilerce ve kendisince meçhul kaldığından ona ait insanlar açık bilgiler elde edememiş- lerdir. * * * Yalnız şu var ki insanı idare eden varlık bir bütündür. Her ne kadar kendi enerjilerinin küçük bir kısmını beyin hüceyresinin manyetik alanı dışında bırakmış ise de gene bütünlüğü ve tekâ- mülü icabı olarak bu kısım da bedenden tamamen ayrılmış de- ğil, onunla sıkı bir münasebet hâlindedir. Binaenaleyh serbestliği tam değildir. Esasen bu iki kısmın arasındaki sıkı münasebetler sayesindedir ki o varlık dünyada bedene bağlı kısımlarının; tekâ- mülü istihdaf eden faaliyetlerinden faydalanır ve böylece beden- lenmenin zarureti yerini bulmuş olur. * * * Varlığın beden dışı durumu insanların şuurlarına direkt ola- rak çarpmaz. Zira insan ancak, varlığın kendisine göndermiş ol- duğu tesirlerin bir kısmıyla şuurlanır ve kendisini yarım yama- lak idrak etmeye çalışır. Kendisine gelmeyen kısımlarına ait bâzı müphem sezgileri bulunmakla beraber, bunlar hakkında açık bir idrake sahip değildir. İşte insanların bazan derin bir iç muraka- besi yoluyla sezebildikleri iç varlıkları, öz benlikleri, öz varlıkları dedikleri şeyler, bedeninin dışındaki hakikî varlığının nisbeten serbest durumlarıdır. Buna nisbeten diyoruz çünkü o ne kadar serbest olsa gene tekâmülüne ait dünyadaki vazifelerinin zarure- tiyle bedenin bütün durumlarını takip etmek, o durumların icap- larını yerine getirmek mecburiyetindedir. Bu onun vazifesidir. Bedenin ölümüyle, bağlı olan kısımları bedenden çözülmedikten sonra, serbest kalan kısmını da tam serbestliğiyle kullanamaz. Zira endirekt olarak, yâni bağlı olan kısımlarıyla, bedenin za- ruretlerinden kendisini tamamıyla azade kılamaz. Bedene bağlı olan taraflarıyla bedenden aldığı intibaların -o ana mahsus tekâ- mül zaruretlerine göre- hazmedilmesi, neticelendirilerek ruha İLÂHÎ NİZAM VE KÂİNAT 88 aksettirilmesi gibi onu, bedeni üzerindeki faaliyetleriyle daima meşgul edecek mecburî iştigal sahaları vardır. * * * Tekâmülün icaplarından olarak varlık, kendisinde mevcut kıymetlerin ve müktesebatın pek cüzi kısımlarını ara sıra beyne aksettirir. İşte insanlar varlıklarının bu serbest taraflarından, be- yinlerine akseden bu tesirlere -gene mahiyetlerini pek anlamak- sızın- dikkat etmişler ve onları şuuraltı diye ifadelendirmişlerdir. Şu hâlde insandaki şuur; varlığın bedene, daha doğrusu beyin hüceyrelerinin teşkil etmiş olduğu manyetik alanlar sentezine doğrudan doğruya olan bağlantısı ile akseden kısımlarının teza- hürüdür. Bir de varlığın -dediğimiz gibi- beden dışındaki idrakî bir temerküz noktasında kalıp beynin manyetik alanına bağlan- mamış kısımlarına ait şuur ötesi sahası vardır ki bunu da iki kı- sımda mütalâa etmek lâzım gelir. Bunlardan birisi şuuraltıdır. Bu saha, varlığın geçmiş hayatlarına ait intibalarını ihtiva eden kısımlardır. Şuurüstü dediğimiz ikinci kısım ise varlığın, serbest kalan tarafının devamlı olarak ruhundan ve diğer varlıklardan aldığı tesirleri ihtiva etmektedir. İşte şuurla şuurüstü münase- betleri neticesinde; insanların ruhî plândan diğer varlıklardan aldıkları tesirlerle şuurları arasında münasebetler ve alışverişler kurulur, beyin, aldığı ruhî tesirlerle şuurüstüne bağlanır. Yâni şuurüstü kanaldan kendisine ruhanî plâna ait intibalar gelir. * * * Şu hâlde tesirleri, asıl merkez olan şuur sahasından alarak kullanılmak üzere lüzumlu yerlere sevk eden sayısız asabî mer- kezler vardır ki bunlar esas fonksiyonları bakımından birer mer- kez değil, birer istasyondur. Ve organizmaya dağılan tesirler ayrı ayrı fonksiyonlar görse dahi bunların kaynakları birdir ve daima birbirleriyle münasebetleri mevcuttur. Şuur ötesinden gelen te- sirler, varlığın beyin hüceyrelerinin manyetik kanalına doğru- dan doğruya bağlı bulunan sahaya inerler. Oradan da tekâmü- lün icaplarına göre, bedenin yaşaması için lüzumlu olan yerlerde kullanılmak üzere asabî istasyonlara gönderilirler. Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|