28
yurttaşlara benimsetilmesi temel amaç olmuştur. Milliyetçilik bu yönüyle Osman-
lı’yı geride bırakarak milli bir devlet olmanın uygulamasını Türk Tarih Tezi ve
Güneş Dil Teorisi ile bulmuştur (Tazegül 114). 1928 dil devriminin ardından başla-
tılan Vatandaş Türkçe Konuş kampanyaları ulus devlet oluşumunun önemli yöntem-
lerinden biri olmuştur (Özden 50). Yine bu kapsamda 17 Ekim 1932’de bir bildiri
yayınlanarak Türk yazı dilindeki yabancı sözcüklerin atılacağı, aydınların dili ile
halk dili arasındaki korukluğun giderileceği belirtilmiştir. Halk Ağzından Söz Der-
leme Yönetmeliği hazırlanarak her yanda Derleme Ocakları kurulmuş iki yıl içinde
130. 000 fiş toplanmıştır (Ergün 162). Kemalist çerçeve içinde yeni bir tarihsel kurgu
üzerinde yeni bir toplumsal benlik oluşturma amacı ile hareket eden bürokratik
kadroların bu amaçla başvurdukları ilk metot Anadolu Türklüğüne vurgu yapan yeni
bir söylem olmuştur. Bu söylem Osmanlı ve İslam temasını yıkan yeni bir milli ben-
lik yaratma amacına yönelik bir çalışma olmuştur. Ağaoğlu, bu Türk Tarihini Ana
Hatları projesi çerçevesinde yaptığı bir çalışma ile Etrüsk ve Roma Tarihi ile Türk
Tarihi arasında bağlantılar kurmaya çalışmıştır (Özcan 189-190). Ancak bu çalışma-
larda ortaya konanlar ve Kemalistlerce öne sürülenlere bakıldığı zaman Türklülük
idealinin bütün kültür farklılıklarını aynılaştırmak veya özdeşleştirmek amacında
değil unutulmuş bir kimliği yeniden ön plana çıkarma amacı güdülmüştür (Türk-
doğan 71). Birinci Türk Tarih Kongresinde alınan kararlara göre Türk Tarihinin Orta
Asya kökenli olduğu ve Türklerin beyaz ve ari insanlardan oluştuğu Türkçenin bütün
dillerin anası olduğu gibi abartılı ve gerçek dışı söylemler ifade edilmiştir (Ergün
157). Nitekim durum Atatürk tarafından şu şekilde ifade edilmiştir: “Kafasını ve
vicdanını, en son terakki şuleleriyle güneşlendirmeye karar vermiş olan, bugünün
Türk çocukları, biliyor ve bildirecektir ki, onlar dört yüz çadırlı bir aşiretten değil,
on binlerce yıllık ari, medeni, yüksek bir ırktan geleni yüksek kabiliyetli bir millettir.
” (Söylev ve Demeçler 308).
Milliyetçilik ideolojisi, Cumhuriyet ile beraber yeniden anlamlandırılarak ye-
ni bir toplum inşasında birleştirici bir bağ oluşturmuştur (Beriş 90). Osmanlı Devleti
zamanında dini terminolojide kullanılan millet kavramı daha sonra dil, kültür ve ülkü
birliği olarak Kemalist ideolojinin İslam dininden farklı bir yapı içinde ulus devlet
yapımı sürecinde kullanılmaya çalışıldığını göstermiştir (Uzun 179). Milliyetçilik,
modernizmin en güçlü ifadesi olarak laikliğin bir bileşimi halini almıştır (Karpat,
Osmanlı’dan Günümüze Elitler 260). Keza Kurtuluş Savaşı’nın mücadele edilmesi
gereken ana simgesi olarak gösterilen “gavur” imajı, Batılı reformların uygulanması
sürecinde halka bir karşı imge olarak verilemezdi. Nihayet bu reformların yansıtıl-
ması ve toplumca kabulü için bulunan yeni metafor Türk milliyetçiliğiydi (İnsel 80).
Bu kapsamda kazanılan zaferler ve kahramanlık öyküleri ile ortak geçmişi ve ko-
lektif hafızayı doldurarak ulus olma süreci pekiştirilmeye çalışılmıştır (Akdoğan 37).
SONUÇ
Osmanlı Devleti’nin gerileme süreci ile başlayan modernleşme ve daha ziyade
Batılılaşma çabaları devletin kurtuluş sürecine olumlu bir katkıda bulunmasa da,
seçkinler nazarında imparatorluğun yeni bir kimlik kazanması konusunda önemli bir
29
süreç olmuştur. İmparatorluğu oluşturan unsurların kendi rotalarını kendilerinin çiz-
mek istemesi yönündeki kararı Türk kimliğinin yeniden hatırlanması sürecinde
önemli bir etken olmuştur.
Cumhuriyet Türkiye’si İttihat ve Terakki döneminde ön plana çıkan Türk kim-
liğini Bağımsızlık Savaşı’nın kazanılması ile farklı bir vechede yeniden ala alma
kararı almıştır. Buna göre Kurtuluş Savaşı boyunca savaşın kazanılması için ön plana
atılan Türk kimliği ve bu kapsamda Türk milliyetçiliği, savaş sonrası yeni Türki-
ye’nin yapılanması için homojen bir ulus yaratımı ve yeni devlete yeni millet lazım
retoriği ile yeniden ele alınmıştır. Eskiyi yıkarak yeni bir yapılanma çerçevesinde
Kemalist söylem kapsamında toplumun iki önemli bağı din ve milliyetçilik teme-
linden hareket edilmiştir. Süreç sert ve katı bir zihniyetle ilerletilerek sonraki dönem-
lere sirayet edecek bir bürokratik zihniyeti temelini oluşturmuştur.
KAYNAKÇA
AKBABA, Burcu, Ulus Devlet Anlayışı Bağlamında Türkiye’de Ordu Siyaset İlişkisi,
Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü
Kamu Yönetimi Anabilim dalı, Konya, 2006.
AKDOĞAN, Nuran Savaşkan, “Modern Ulus Devlet Olma Yolunda Harf İnkılâbı ve
Uygulanması”, Amme İdaresi Dergisi, Cilt: 43, Sayı: 3, 3 Eylül (2010): 33-59.
ARAT, Emin, Kemalizm Yurtta Sulh-Cihanda Sulh, Ayyıldız Matbaası, Ankara, 196: 246.
Atatürk’ün Söylev Ve Demeçleri I-III, Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, Türk
Tarih Kurumu Basımevi, Ankara, 1997.
Atatürkçülük Atatürk’ün Görüş ve Direktifleri, Birinci Kitap, Milli Eğitim Bakanlığı
Yayınları, İstanbul, 1997.
AYKUT, Şeref, Kamȃlizm, Muallim Ahmet Halit Kitap Evi, İstanbul, 1936.
BAYDUR, Mithat, “Demokrasi ve Modernleşme Sürecinde, Devletin-Sivil Topluma Baskın
Gelmesi ve Kemalizm”, Yeni Türkiye 98/23-24, Özel Sayı I.
BERİŞ, Hamit Emrah, Tek Parti Döneminde Devletçilik, Liberte Yayınları, Ankara, 2009.
ÇAHA, Ömer, “Cumhuriyet Türkiye’sinin İlk Yıllarında Sivil Toplum”, İslami
Araştırmalar, Cilt: 8, Sayı: 2, (1995): 95-115.
DEMİR, Şeyhmus-SESLİ, Mutlu-YILMAZ, Veysel, “Türk Modernleşmesi: “Eleştirel Bir
Bakış”, Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, Sayı: 2, (2008): 77-90.
ERGÜN, Mustafa, Atatürk Devri Türk Eğitimi, Ocak Yayınları, Ankara, 1997.
ERİŞ, Metin, “Cumhuriyet, Kuruluştan İdeolojik Saplantıya…”, Yeni Türkiye Cumhuriyet
Özel Sayısı I, Sayı: 23-24, (1998): 631-648.
GENÇ, Ernur, “Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Kimlik, Misyon ve Vizyon Bağlamında Türk
Aydını”, Akademik İncelemeler, Cilt: 2, Sayı: 1, (2007): 134-174.
GİRİTLİ, İsmet, “KemalizminSosyo-Ekonomik Yönü”, Atatürk Devrimleri I. Milletlerarası
Sempozyumu Bildirileri (10-14 Aralık 1973, İstanbul), Sermet Matbaası, İstanbul,
1975.
GÖLE, Nilüfer (b), “Türkiye’de Laiklik ve İslamiyet: Elitlerin ve Karşıt Elitlerin Oluşumu”,
Yeni Türkiye Cumhuriyet Özel Sayısı III, Sayı: 23-24, (1998): 1601-1610.
HEPER, Metin, Türkiye’de Devlet Geleneği, Doğu Batı, 2006.
İNAN, Afet, Medeni Bilgiler ve Atatürk’ün El Yazıları, Türk Tarih Kurumu Basımevi,
Ankara, 1988.
İNSEL, Ahmet, Türkiye Toplumunun Bunalımı, Birikim Yayınları, İstanbul, 2001.
İREM, Nazım, “Jakobenizm-Cumhuriyetçilik Açmazında Kemalist Radikalizm”, Journal of