5
mülkiyyətin mühafizəsi ilə bağlı olan ictimai münasibətlər təşkil edir. Obyektiv cəhətdən ictimai
qaydanı kobud surətdə pozan, cəmiyyətə açıqca hörmətsizlik ifadə edən, vətəndaşlar üzərində zor tətbiq
olunması ilə və ya belə zorun tətbiq edilməsi hədəsi ilə, habelə özgənin əmlakının məhv edilməsi, yaxud
zədələnməsi ilə müşayiət edilən qərəzli hərəkətlərin törədilməsində ifadə olunur. Şərh olunan cinayət
formal tərkibli olduğu üçün CM-nin 221-ci maddəsində qeyd olunan hərəkətlər törədildiyi andan başa
çatmış hesab olunur. Göründüyü kimi, Ə.Həmidov ictimai qaydanı kobud surətdə pozan, cəmiyyətə
açıqca hörmətsizlik ifadə edən və vətəndaş üzərində zor tətbiq olunması ilə müşayiət edilən hərəkətlər
etməklə şüşə parçasını silah qismində istifadə edərək Aqil Məmmədovun sağlamlığına dərəcəsi təyin
edilməyən xəsarət yetirməklə xüsusilə qərəzli xuliqanlıq hərəkətləri etmişdir. Bütün bunlar,
təqsirləndirilən şəxs Ə.Həmidovun törətmiş olduğu cinayət əməlinin xarakteri və ictimai təhlükəlilik
dərəcəsi, onun şəxsiyyəti ona təyin edilmiş cəzanın çəkilməsini şərtləndirən amillərdir. Azərbaycan
Respublikası CM-nin 70.1-ci maddəsinə əsasən, müəyyən müddətə azadlıqdan məhrum etmə növündə
cəza təyin edən məhkəmə, məhkumun cəza çəkmədən islah olunmasını mümkün sayırsa, həmin cəzanın
şərti olaraq tətbiq edilməsi haqqında qərar çıxara bilər. Həmin Məcəllənin 70.2-ci maddəsinin tələbinə
əsasən, məhkəmə şərti məhkum etmə təyin edərkən törədilmiş cinayətin xarakterini, ictimai təhlükəlilik
dərəcəsini, məhkumun şəxsiyyətini, habelə cəzanı yüngülləşdirən və ağırlaşdıran halları nəzərə
almalıdır. Məhkəmə isə yuxarıda qeyd edilənlərlə yanaşı qanunda nəzərdə tutulmamış halları əsassız
olaraq cəzanı yüngülləşdirən hallar kimi nəzərə almaqla əsassız və qanunsuz nəticəyə gəlmişdir. Belə
ki, Azərbaycan Respublikası CPM-nin 139.0.5-ci maddəsinə əsasən cəzanı yüngülləşdirən hallar yalnız
sübutlara əsasən müəyyən edilir. Məhkəmə təqsirləndirilən şəxslər Məmmədov Ceyhun Məhəmməd
oğlu, Məmmədov Aqil Məhəmməd oğlu və Həmidov Əfqan Əli oğlunun hər birinin himayəsində
azyaşlı uşaqlarının olmasını və zərərçəkmiş şəxsin onlardan heç bir tələb və şikayəti olmamasını
Azərbaycan Respublikası CM-nin 59.1-ci maddəsinə əsasən onların cəzalarını yüngülləşdirən hallar
kimi nəzərə almışdır. İş materiallarından görünür ki, iş üzrə zərər çəkmiş şəxs Qurbanov Vüsal Hikmət
oğlu təqsirləndirilən şəxs Aqil Məmmədova elan olunmuş ittiham üzrə zərər çəkmiş şəxsdir. Məhkəmə
zərərçəkmiş şəxsin onlardan heç bir tələb və şikayəti olmamasını təqsirləndirilən şəxsin hər üçünün, o
cümlədən Ə.Həmidov və C.Məmmədovun cəzasını yüngülləşdirən hal kimi nəzərə almaqda haqlı
olmamışdır. Bundan əlavə iş materiallarından görünür ki məhkəmə 59.1-ci maddəsinə istinad edərək
zərərçəkmiş şəxsin təqsirləndirilən şəxslərən heç bir tələb və şikayəti olmamasını cəzanı yüngülləşdirən
hal kimi nəzərə almışdır. Azərbaycan Respublikası CM-nin 59.1.10-cu maddəsinə əsasən, cinayətin
törədilməsindən bilavasitə sonra zərərçəkmiş şəxsə tibbi və ya digər yardım göstərilməsi, cinayət
nəticəsində dəymiş maddi və mənəvi zərərin könüllü olaraq ödənilməsi və ya aradan qaldırılması,
zərərçəkmiş şəxslə razılıq əldə etməyə cəhd edilməsi, zərərçəkmiş şəxsə dəymiş zərərin azaldılmasına
yönəldilmiş digər hərəkətlərin edilməsi cəzanı yüngülləşdirən haldır. Göründüyü kimi, Cinayət
Məcəlləsində cəzanı yüngülləşdirən hal kimi konkret olaraq cinayətin törədilməsindən bilavasitə sonra
zərərçəkmiş şəxsə tibbi və ya digər yardım göstərilməsi, cinayət nəticəsində dəymiş maddi və mənəvi
zərərin könüllü olaraq ödənilməsi və ya aradan qaldırılması, zərərçəkmiş şəxslə razılıq əldə etməyə
cəhd edilməsi, zərərçəkmiş şəxsə dəymiş zərərin azaldılmasına yönəldilmiş digər hərəkətlərin edilməsi
cəzanı yüngülləşdirən hal kim nəzərə alınmışdır. Lakin məhkəmə qanunsuz və əsassız olaraq CM-nin
59.1-ci maddəsinə əsasən zərərçəkmiş şəxsin təqsirlədirilən şəxslərən heç bir tələb və şikayətinin
olmamasını cəzanı yüngülləşdirən hal qismində nəzərə almışdır. Məhkəmə şərti məhkum etmə haqqında
qərar qəbul edərkən təqsirləndirilən şəxs Ə.Həmidovun zərər çəkmiş şəxslə barışmasını cəzanı
yüngülləşdirən hal kimi qəbul edərkən həmçinin nəzərə almamışdır ki, Əfqan Həmidov tərəfindən
törədilən xüsusilə qərəzli xuliqanlıq cinayəti ictimai təhlükəsizlik və ictimai qayda əleyhinə olan cinayət
olmaqla ictimai ittiham qaydasında təqib olunur. Həmin cinayətlərin bilavasitə obyekti ictimai qaydadır.
Əlavə obyekti insan sağlamlığının, şərəf və ləyaqətinin, habelə mülkiyyətin mühafizəsi ilə bağlı olan
ictimai münasibətlərdir. Göründüyü kimi, qanunverici qeyd olunan cinayətlərdə daha çox ictimai
qaydanın qorunmasına önəm vermişdir. Azərbaycan Respublikasi CM-nin 221-ci maddəsi ictimai
təhlükəsizlik və ictimai qayda əleyhinə olan cinayətdir. Konstitusiya Məhkəməsi mövqeyinə görə
ictimai təhlükəsizlik və ictimai qayda əleyhinə olan cinayətlərdə tərəflərin barışmasını cəzanı
yüngülləşdirən hal kimi qəbul edilməsi qanunun tələblərinə uyğunsuzluq təşkil etdiyi halda məhkəmə
CM-nin 59.1-ci maddəsinə istinad edərək təqsirləndirilən şəxsin zərər çəkmiş şəxslə barışmasını cəzanı
6
yüngülləşdirən hal kimi nəzərə almışdır. Bundan əlavə Ə.Həmidov məhkəmə istintaqı nəticəsində tam
sübuta yetirilən, törətmiş olduğu cinayət əməlinə görə özünü təqsirli bilməmiş, davranışı ilə islah
olunma yolunda olduğunu göstərməmiş, belə olan halda məhkəmə tərəfindən əsassız olaraq
Ə.Həmidovun cəza çəkmədən islah olunması mümkün sayılaraq onun barəsində CM-nin 70-ci maddəsi
tətbiq edilməklə təyin edilmiş cəzanın şərti hesab edilməsi həmin maddənin müstəsna əhəmiyyətinin
itirilməsinə səbəb olmuşdur. Sadalananlardan göründüyü kimi, məhkəmə Ə.Həmidov tərəfindən
törədilən cinayət əməlinin ictimai təhlükəlilik dərəcəsinə, xarakterinə, hadisənin baş vermə səbəbi və
şəraitinə, cinayət əməlinin nəticələrinə uyğun olmayan qənaətə gələrək təyin edilmiş cəzanı şərti hesab
etmiş, həmin hissədə hökmü əsaslandırmamış, qeyd olunan hallar və Ə.Həmidovun şəxsiyyəti nəzərə
alınmaqla ona açıq-aydın ədalətsiz cəza təyin etmiş, bu zaman cəza təyin etmə barədə Azərbaycan
Respublikası Cinayət Məcəlləsinin 8, 41 və 58.3-cü maddələrinin tələblərini pozmuş, “Məhkəmələr
tərəfındən cinayət cəzalarının təyin edilməsi təcrübəsi haqqında” Azərbaycan Respublikası Ali
Məhkəməsi Plenumunun Qərarındakı tövsiyələri nəzərə almamışdır. Məhkəmə cinayət törətməkdə
təqsirli bilinən şəxsə CM-nin Ümumi hissəsinin müddəaları nəzərə alınmaqla, Xüsusi hissəsinin
müvafiq maddələrində nəzərdə tutulmuş hədlərdə ədalətli cəza təyin etməlidir. Ədalətli cəzanın təyin
edilməsi ilk öncə cəzanın məqsədinə, yəni sosial ədalətin bərpasına, məhkumun islah edilməsinə və həm
məhkumlar, həm də başqa şəxslər tərəfindən yeni cinayətlərin törədilməsinin qarşısının alınmasına nail
olmaq sahəsində mühüm vasitədir. Lakin məhkəmənin Əfqan Həmidova təyin etdiyi cəza ilə sosial
ədalət bərpa olunmamış, şərti hesab edilməsi ilə əlaqədar islah təsirinin yetərli olmaması səbəbindən
həmin cəza gələcəkdə həm Ə.Həmidov, həm də başqa şəxslər tərəfindən ictimai təhlükəsizlik və ictimai
qayda əleyhinə olan cinayətlərin törədilməsinin qarşısının alınmasına, bir sözlə qeyd olunan cəza
ədalətli olmadığından cəzanın məqsədinin təmin olunmasına xidmət etməmişdir. Bundan əlavə iş
materiallarında görünür ki, məhkəmə Azərbaycan Respublikası CM-nin 67-ci maddəsinə əsasən
hökmlərin məcmusu üzrə Ceyhun Məmmədova cəza təyin edərkən və cəzaçəkmənin əvvəlinin
hesablanmasında səhvə yol vermişdir. Belə ki, Məmmədov Ceyhun Məhəmməd oğlu Lənkəran Ağır
Cinayətlər Məhkəməsinin 19.09.2011-ci il tarixli hökmünə əsasən CM-nin 29,149.1-ci maddəsi ilə
təqsirli bilinib 4 il 6 ay müddətinə azadlıqdan məhrum etmə cəzasına məhkum edilmiş, cəzaçəkməsinin
əvvəli 13 iyul 2011-ci il tarixdən tarixdən hesablanmışdır. Təqsirləndirilən şəxs məntəqə tipli
cəzaçəkmə müəssisəsində olarkən hazırki cinayət əməlini törətmiş, 19 avqust 2015-ci il tarixdə həbsə
alınmışdır. Göründüyü kimi həmin cəzanın 4 ay 24 gün hissəsi çəkilməmiş qalmışdır. Lənkəran Ağır
Cinayətlər Məhkəməsinin 19.09.2011-ci il tarixli hökmü ilə Ceyhun Məmmədova təyin edilmiş 4 il 6 ay
müddətə azadlıqdan məhrum etmə cəzasının çəkilməmiş qalan 4 ay 24 gün hissəsi hazırki 10 fevral
2016-cı il tarixli hökmlə təyin olunmuş cəzaya birləşdirilməli olduğu halda məhkəmə qanunsuz və
əsassız olaraq 3 ay 24 gün hissəsini qismən birləşdirmişdir. Bundan əlavə məhkəmə Ceyhun
Məmmədovun cəzaçəkməsinin əvvəlini onun həbsə alındığı tarixdən, yəni 19.08.2015-ci il tarixdən
hesablamalı olduğu halda həmin hissədə də səhvə yol verərk C.Məmmədovun cəzaçəkməsinin əvvəlini
19.09.2015-ci il tarixdən hesablamışdır. Göründüyü kimi məhkəmə tərəfindən Ceyhun Məmmədova aid
hissədə də cinayət qanunu normaları düzgün tətbiq edilməmişdir. Azərbaycan Respublikası CPM-nın
399.1.4-cü maddəsinə əsasən cinayət qanunun normasının düzgün tətbiq olunmaması birinci instansiya
məhkəməsinin hökm və qərarının ləğv edilməsi və ya dəyişdirilməsi üçün əsasdır. Ona görə də,
Məmmədov Ceyhun Məhəmməd oğlunun Azərbaycan Respublikası CM-nin 126.2.4 və 221.3,
Məmmədov Aqil Məhəmməd oğlu və Həmidov Əfqan Əli oğlunun CM-nin 221.3-cü maddələri ilə
məhkum olunmalarına dair cinayət işi üzrə Lənkəran Ağır Cinayətlər Məhkəməsinin 10 fevral 2016-cı
il tarixli hökmü Ceyhun Məmmədov və Əfqan Həmidova aid hissədə dəyişdirilməli, cinayət qanunu
normaları düzgün tətbiq edilməklə Ə.Həmidov barəsində Azərbaycan Respublikası CM-nin 70-ci
maddəsinin tətbiq edilməsinə dair müddəalar hökmdən xaric edilməlidir. Göstərilənlərə əsasən,
Məmmədov Ceyhun Məhəmməd oğlunun Azərbaycan Respublikası CM-nin 126.2.4 və 221.3,
Məmmədov Aqil Məhəmməd oğlu və Həmidov Əfqan Əli oğlunun CM-nin 221.3-cü maddələri ilə
məhkum olunmalarına dair cinayət işi üzrə Lənkəran Ağır Cinayətlər Məhkəməsinin 10 fevral 2016-cı
il tarixli hökmü Ceyhun Məmmədov və Əfqan Həmidova aid hissədə dəyişdirilməsini, cinayət qanunu
normaları düzgün tətbiq edilməklə Ə.Həmidov barəsində Azərbaycan Respublikası CM-nin 70-ci