Q ə r a r Azərbaycan Respublikası adından
Yüklə 0,52 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Q Ə R A R A A L D I
- Sədrlik edən: İmza var. Hakimlər: İmzalar var. Əsli ilə düzdür: Sədrlik edən
- Sədrlik edən: Amil Dosiyev Hakimlər
17 Həmin Məcəllənin 2.1-ci maddəsinə əsasən Azərbaycan Respublikasının Cinayət Məcəlləsinin vəzifələri sülhü və bəşəriyyətin təhlükəsizliyini təmin etməkdən, insan və vətəndaş hüquq və azadlıqlarını, mülkiyyəti, iqtisadi fəaliyyəti, ictimai qaydanı və ictimai təhlükəsizliyi, ətraf mühiti, Azərbaycan Respublikasının konstitusiya quruluşunu cinayətkar qəsdlərdən qorumaqdan, habelə cinayətlərin qarşısını almaqdan ibarətdir. Həmin Məcəllənin 8.1-ci maddəsinin tələblərinə görə cinayəti törətmiş şəxs haqqında tətbiq edilən cəza və ya cinayət-hüquqi xarakterli tədbirlər ədalətli olmalıdır, yəni cinayətin xarakterinə və ictimai təhlükəlilik dərəcəsinə, onun törədilməsi hallarına və cinayəti törətməkdə təqsirli bilinən şəxsin şəxsiyyətinə uyğun olmalıdır. Həmin Məcəllənin 41.2-ci maddəsinin məzmununa görə, cəza sosial ədalətin bərpası, məhkumun islah edilməsi və həm məhkumlar, həm də başqa şəxslər tərəfindən yeni cinayətlərin törədilməsinin qarşısını almaq məqsədi ilə tətbiq edilir. Həmin Məcəllənin 65.2-ci maddəsinə əsasən, residivə görə cəzanın müddəti törədilmiş cinayətə görə bu Məcəllənin Xüsusi hissəsinin müvafiq maddəsində müəyyən edilmiş daha ciddi cəza növünün son həddinin yarısından, təhlükəli residivə görə üçdə ikisindən, xüsusilə təhlükəli residivə görə isə dörddə üçündən az ola bilməz. Həmin Məcəllənin 70.1-ci maddəsinə görə, islah işləri, hərbi xidmət üzrə məhdudlaşdırma, intizam xarakterli hərbi hissədə saxlama və ya müəyyən müddətə azadlıqdan məhrum etmə növündə cəza təyin edən məhkəmə, məhkumun cəza çəkmədən islah olunmasını mümkün sayırsa, həmin cəzanın şərti olaraq tətbiq edilməsi haqqında qərar çıxara bilər. Həmin Məcəllənin 70.2-ci maddəsinə əsasən, məhkəmə şərti məhkum etmə təyin edərkən törədilmiş cinayətin xarakterini, ictimai təhlükəlilik dərəcəsini, məhkumun şəxsiyyətini, habelə cəzanı yüngülləşdirən və ağırlaşdıran halları nəzərə alır. «Məhkəmələr tərəfindən cinayət cəzalarının təyin edilməsi təcrübəsi haqqında» Azərbaycan Respublikası Ali Məhkəməsi Plenumunun 25 iyun 2003-cü il tarixli 4 saylı Qərarının 1-ci maddəsinə görə məhkəmələrə izah edilmişdir ki, hər bir konkret halda təqsirləndirilən şəxslərə cəzaların təyin edilməsinə fərdi yanaşılmalı,cinayət qanununun vəzifələri və cəzanın məqsədindən bəhs edən CM-in 2 və 41-ci maddələrinin müddəalarının həyata keçirilməsini sözsüz təmin etməlidirlər. Cinayət qanununun ədalət prinsipindən bəhs edən CM-nin 8-ci maddəsinə görə cinayət törətmiş şəxs haqqında tətbiq edilən cəza cinayətin xarakterinə və ictimai təhlükəlilik dərəcəsinə, onun törədilməsi şəraitinə, təqsirkarın şəxsiyyətinə uyğun olmalıdır. Həmin Qərarın 2-ci bəndində göstərilir ki, cəzaların tətbiqi məsələsi müzakirə edilərkən cəzanın növü və miqdarının seçilməsinin mühüm əhəmiyyəti vardır. Cəza birinci növbədə təqsirləndirilən şəxsin islah olunmasına xidmət etməlidir. «Məhkəmə hökmü haqqında» Azərbaycan Respublikası Ali Məhkəməsi Plenumunun 27 dekabr 1996-cı il tarixli 4 №-li Qərarının 13-cü bəndində qeyd olunur ki, məhkəmələr cəza təyini zamanı təqsirkara həm yüngüllük, həm də ağırlıq baxımından açıq-aşkar ədalətsiz cəza təyin edilməsi hallarına yol verməməlidirlər...Məhkəmə cəza təyin edərkən törədilmiş cinayətin xarakterini və ictimai təhlükəlilik dərəcəsini, təqsirkarın şəxsiyyətini, məsuliyyətini yüngülləşdirən və ağırlaşdıran halları nəzərə almalıdır. Məhkəmə tərəfindən cəza tədbiri seçilərkən hökmdə cinayətin xarakteri və ictimai təhlükəlilik dərəcəsini, habelə təqsirkarın şəxsiyyətini göstərən hansı konkret halların nəzərə alındığı göstərilməlidir. Avropa İnsan Hüquqları Məhkəməsi özünün bir çox qərarlarında (Delcourt Belçikaya qarşı iş üzrə 17 yanvar 1970-ci il tarixli qərar; Piersack Belçikaya qarşı iş üzrə 01 oktyabr 1982-ci il tarixli qərar; De Cubber Belçikaya qarşı iş üzrə 26 oktyabr 1984-cü il tarixli qərar) ədalətin bərpasını belə ifadə etmişdir: «Ədalət mühakiməsinin həyata keçirilməsi ilə bərabər, ədalətin bərqərar edildiyi də aydın görünməlidir». Bundan başqa «Azərbaycan Respublikasının bəzi qanunvericilik aktlarına əlavələr və dəyişikliklər edilməsi barədə» 11 iyun 2004-cü il tarixli 688-İİQD saylı Azərbaycan Respublikası Qanununun 3-cü hissəsinin 9-cu bəndinin və 4-cü hissəsinin 7-ci bəndinin Azərbaycan Respublikası Konstitusiyasının 130-cu maddəsinin 9-cu hissəsinə uyğunluğunun yoxlanılmasına dair» Azərbaycan Respublikası Konstitusiya Məhkəməsi Plenumunun 25 yanvar 2005-ci il tarixli Qərarının izahına əsasən, «istənilən
18 məhkəmə aktının qanuni və əsaslı hesab edilməsi üçün mütləq şərtlərdən biri onun ədalətli olmasıdır, çünki ədalət mühakiməsinin həyata keçirilməsi ilə bərabər, ədalətin bərqərar edildiyi də aydın görünməlidir». Azərbaycan Respublikası CM-nin 126.2.4-cü maddəsinin sanksiyalarında altı ildən on bir ilədək müddətə, Azərbaycan Respublikası CM-nin 221.3-cü maddəsinin sanksiyasında isə üç ildən yeddi ilədək müddətə azadlıqdan məhrum etmə cəzası nəzərdə tutulmuşdur. Birinci instansiya məhkəməsinin hökmündən görünür ki, Məmmədov Ceyhun Məhəmməd oğlu Azərbaycan Respublikası CM-nin 126.2.4 və 221.3-cü maddələri ilə nəzərdə tutulmuş cinayət əməlini törətməkdə təqsirli bilinərək, CM- nin 126.2.4-cü maddəsi ilə 8 (səkkiz) il müddətə azadlıqdan məhrum etmə cəzasına və CM-nin 221.3-cü maddəsi ilə 5 (beş) il 6 (altı) ay müddətə azadlıqdan məhrum etmə cəzasına məhkum edilmiş, Azərbaycan Respublikası CM-nin 66.3-cü maddəsinin tələbinə əsasən təyin edilmiş cəzaları qismən toplamaq yolu ilə ona cinayətlərin məcmusu üzrə 9 (doqquz) il müddətə azadlıqdan məhrum etmə cəzası təyin edilmiş, Azərbaycan Respublikası CM-nin 67.1-ci maddəsinə əsasən Ceyhun Məmmədova Lənkəran Ağır Cinayətlər Məhkəməsinin əvvəlki hökmü üzrə təyin edilmiş 4 il 6 ay müddətə azadlıqdan məhrum etmə cəzasının çəkilməmiş qalan 3 ay 24 gün hissəsi hazırki hökm üzrə təyin edilmiş cəzaya qismən birləşdirilməklə ona qəti olaraq 9 (doqquz) il 2 (iki) ay müddətə azadlıqdan məhrum etmə cəzası təyin edilmiş, cəzasını ciddi rejimli cəzaçəkmə müəsisəsində çəkməklə cəzaçəkmə müddətinin əvvəli 19 sentyabr 2015-ci il tarixdən hesablanmış, Məmmədov Aqil Məhəmməd oğlu Azərbaycan Respublikası CM-nin 221.3-cü maddəsində nəzərdə tutulan cinayət əməlini törətməkdə təqsirli bilinərək 4 (dörd) il 6 (altı) ay müddətə azadlıqdan məhrum etmə cəzasına məhkum edilmiş, cəzasını ciddi rejimli cəzaçəkmə müəsisəsində çəkməklə cəza çəkmə müddətinin əvvəli 10 fevral 2015-ci il tarixdən hesablanmış, Həmidov Əfqan Əli oğlu Azərbaycan Respublikası CM-nin 221.3-cü maddəsi ilə nəzərdə tutulan cinayət əməlini törətməkdə təqsirli bilinərək 3 (üç) il 6 (altı) ay müddətə azadlıqdan məhrum etmə cəzasına məhkum edilmiş, barəsində Azərbaycan Respublikası CM-nin 70-ci maddəsi tətbiq edilməklə ona təyin olunmuş 3 il 6 ay müddətə azadlıqdan məhrum etmə cəzası 2 (iki) il sınaq müddəti müəyyən edilməklə şərti olaraq tətbiq edilmişdir. Yəni C.M.Məmmədova birinci instansiya məhkəməsi tərəfindən təqsirli bilindiyi Azərbaycan Respublikası CM-nin 126.2.4 və 221.3-cü maddələrinin, A.M.Məmmədova və Ə.Ə.Həmidova isə CM-nin 221.3-cü maddəsinin sanksiyası həddində Azərbaycan Respublikası CM-nin 41.2-ci maddəsinin tələblərinə uyğun qanuni və ədalətli cəza təyin edilmişdir. Odur ki, məhkəmə kollegiyası məhkum edilmiş şəxs Məmmədov Aqil Məhəmməd oğlu, onun müdafiəçisi Musazadə Elşən Möhrab oğlu, məhkum edilmiş şəxs Məmmədov Ceyhun Məhəmməd oğlunun müdafiəçisi Əzimov Əbdülhəsən Əliş oğlu tərəfindən ayrı-ayrılıqda verilmiş apellyasiya şikayətlərinin dəlillərini qeyri-məqbul hesab edir. Məhkəmə kollegiyası eyni zamanda qeyd etməyi zəruri hesab edir ki, birinci instansiya məhkəməsi təqsirləndirilən şəxs Həmidov Əfqan Əli oğlu Azərbaycan Respublikası CM-nin 221.3-cü maddəsi ilə təyin edilmiş 3 (üç) il 6 (altı) ay müddətə azadlıqdan məhrum etmə cəzasını Azərbaycan Respublikası CM-nin 70-ci maddəsinə əsasən şərti olaraq tətbiq etməkdə haqlı olmuşdur. Belə ki, yuxarıda göstərilən yüngülləşdirici halların məcmusu, habelə baş vermiş hadisə nəticəsində ən çox ona zərər dəyməsi (üz sinirinin və tüpürcək vəzisinin zədələnməsi ilə müşayiət olunan sifətin sol yarısının kəsilmiş yarası, habelə sifətdə kəskin nəzərə çarpan asimmetiriya və mimika pozğunluğu ilə müşayiət edilən izi silinməz xəsarətlər alması) məhz Əfqan Həmidovun barəsində Azərbaycan Respublikası CM- nin 70-ci maddəsinin tətbiq edilməsi üçün əsas olmuşdur. Odur ki, məhkəmə kollegiyası dövlət ittihamçısı Məmmədov Anar Ələsgər oğlunun apellyasiya protestinin “Ə.Həmidovun barəsində Azərbaycan Respublikası CM-nin 70-ci maddəsinin tətbiq edilməsinə dair müddəalar hökmdən xaric edilməlidir” hissəsini məqbul hesab etmir və apellyasiya protestinin həmin hissəsinin təmin edilməsi üçün hər hansı bir əsas görmür. Beləliklə, məhkəmə kollegiyası hesab edir ki, hazırkı iş üzrə birinci instansiya məhkəməsi Azərbaycan Respublikası CM-nin və Azərbaycan Respublikası CPM-nin normalarının tələblərini nəzərə almaqla işin faktiki halları ilə bağlı düzgün hüquqi nəticəyə gəlmiş, Azərbaycan Respublikası CM-nin, Azərbaycan Respublikası CPM-nin, Azərbaycan Respublikası Ali Məhkəməsi Plenumunun «Məhkəmə hökmü haqqında» 27 dekabr 1996-cı il tarixli 4 №-li, «Məhkəmələr tərəfindən cinayət cəzalarının təyin edilməsi təcrübəsi haqqında» 25 iyun 2003-cü il tarixli 4 №-li, «Xuliqanlıq işləri üzrə məhkəmə
19 təcrübəsi haqqında» 23 mart 2004-cü il tarixli 01 №-li, Azərbaycan Respublikası Konstitusiya Məhkəməsi Plenumunun «Azərbaycan Respublikasının bəzi qanunvericilik aktlarına əlavələr və dəyişikliklər edilməsi barədə» 11 iyun 2004-cü il tarixli 688-İİQD saylı Azərbaycan Respublikası Qanununun 3-cü hissəsinin 9-cu bəndinin və 4-cü hissəsinin 7-ci bəndinin Azərbaycan Respublikası Konstitusiyasının 130-cu maddəsinin 9-cu hissəsinə uyğunluğunun yoxlanılmasına dair» 25 yanvar 2005-ci il tarixli və “B.Yusifovanın şikayəti üzrə Azərbaycan Respublikası Ali Məhkəməsinin Cinayət işləri və inzibati hüquqpozmalara dair işlər üzrə məhkəmə kollegiyasının 2005-ci il 07 mart tarixli Qərarının Azərbaycan Respublikasının Konstitusiyasına və qanunlarına uyğunluğunun yoxlanılmasına dair” 17 fevral 2006-cı il tarixli qərarlarının yuxarıda sadalanan normalarının tələblərini, eləcə də Avropa İnsan Hüquqları Məhkəməsinin yuxarıda göstərilən presedentlərini nəzərə almaqla məhkum edilmiş şəxsə ədalətli cəza təyin etmişdir. Lakin birinci instansiya məhkəməsinin hökmündən görünür ki, Məmmədov Ceyhun Məhəmməd oğluna hökmlərin məcmusu üzrə cəza təyin edərkən məhkəmə səhvə yol vermişdir. Belə ki, məhkəmənin hökmündən görünür ki, Ceyhun Məmmədova Azərbaycan Respublikası CM-nin 67.1-ci maddəsinə əsasən Lənkəran Ağır Cinayətlər Məhkəməsinin 19.09.2011-ci il tarixli hökmü ilə CM-nin 29,149.1-ci maddəsi ilə təyin edilmiş 4 il 6 ay müddətinə azadlıqdan məhrum etmə cəzasının çəkilməmiş qalan 3 ay 24 gün hissəsi həmin hökm üzrə təyin edilmiş cəzaya qismən birləşdirilməklə ona hökmlərin məcmusu üzrə qəti olaraq 9 (doqquz) il 2 (iki) ay müddətə azadlıqdan məhrum etmə cəzası təyin edilmişdir. Lakin iş materiallarından görünür ki, Ceyhun Məmmədov Lənkəran Ağır Cinayətlər Məhkəməsinin 19.09.2011-ci il tarixli hökmünə əsasən CM-nin 29,149.1-ci maddəsi ilə təqsirli bilinib 4 il 6 ay müddətinə azadlıqdan məhrum etmə cəzasına məhkum edilmiş, cəzaçəkməsinin əvvəli 13 iyul 2011-ci il tarixdən hesablanmışdır. Ceyhun Məmmədov məntəqə tipli cəzaçəkmə müəssisəsində olarkən hazırki cinayət əməlini törətmiş, 19 avqust 2015-ci il tarixdə həbsə alınmışdır. Göründüyü kimi həmin cəzanın 4 ay 24 gün hissəsi çəkilməmiş qalmışdır. Lənkəran Ağır Cinayətlər Məhkəməsinin 19.09.2011-ci il tarixli hökmü ilə Ceyhun Məmmədova təyin edilmiş 4 il 6 ay müddətə azadlıqdan məhrum etmə cəzasının çəkilməmiş qalan 4 ay 24 gün hissəsi hazırkı 10 fevral 2016-cı il tarixli hökmlə təyin olunmuş cəzaya birləşdirilməli olduğu halda məhkəmə qanunsuz və əsassız olaraq 3 ay 24 gün hissəsini qismən birləşdirmişdir. Bundan əlavə məhkəmə Ceyhun Məmmədovun cəzaçəkməsinin əvvəlini onun həbsə alındığı tarixdən, yəni 19.08.2015-ci il tarixdən hesablamalı olduğu halda, həmin hissədə də səhvə yol verərək C.Məmmədovun cəzaçəkməsinin əvvəlini 19.09.2015-ci il tarixdən hesablamışdır. Azərbaycan Respublikası CM-nin 67.1-ci maddəsində göstərilir ki, hökmlərin məcmusu üzrə cəza təyin edilərkən, məhkəmə yeni hökm üzrə təyin edilmiş cəzaya əvvəlki hökm üzrə təyin edilmiş cəzanın çəkilməmiş hissəsini tamamilə və ya qismən birləşdirir. Ona görə də məhkəmə kollegiyası həmin hissədə apellyasiya protestinin dəlillərini məqbul hesab edir və həmin əsasla apellyasiya protestini qismən təmin etməklə birinci instansiya məhkəməsinin hökmünün dəyişdirilməsi qənaətinə gəlir.
Bununla da məhkəmə kollegiyası iş üzrə toplanmış və birinci instansiya məhkəməsinin məhkəmə iclasında tədqiq edilmiş sübutları bir daha təhlil edib, həm onlara, həm də yuxarıda qeyd edilən hallara, həmçinin apellyasiya şikayətləri və apellyasiya protesti üzrə apellyasiya instansiyasında aparılmış qismən məhkəmə istintaqının nəticələrinə əsaslanıb, eyni zamanda onlara obyektiv hüquqi qiymət verərək Məmmədov Ceyhun Məhəmməd oğlunun Azərbaycan Respublikası CM-nin 126.2.4, 221.3-cü maddələri, Məmmədov Aqil Məhəmməd oğlunun və Həmidov Əfqan Əli oğlunun Azərbaycan Respublikası CM-nin 221.3-cü maddəsi ilə məhkum edilmələri barədə Lənkəran Ağır Cinayətlər Məhkəməsinin 10 fevral 2016-cı il tarixli, 1(089)-40/2016 nömrəli hökmünü ləğv edərək iş üzrə yeni hökm çıxarmağı, yaxud həmin hökmü ləğv edərək cinayət işi üzrə icraata xitam verilməsi barədə qərar qəbul etməyi, yaxud Məmmədov Ceyhun Məhəmməd oğlunun törətdiyi cinayət əməllərini Azərbaycan Respublikası CM-nin 126.2.4, 221.3-cü maddələrindən, Məmmədov Aqil Məhəmməd oğlunun əməlini isə Azərbaycan Respublikası CM-nin
221.3-cü maddəsindən həmin Məcəllənin digər maddəsinə(maddələrinə) tövsif etməyi, yaxud da C.M.Məmmədova və A.M.Məmmədova təyin edilmiş cəzaları yüngülləşdirməklə və (və ya) Ə.Ə.Həmidova təyin edilmiş cəzanı ağırlaşdırmaqla həmin hökmü dəyişdirməyi məqsədəmüvafiq hesab etmir. Odur ki, məhkəmə kollegiyası Məmmədov Ceyhun Məhəmməd oğlunun Azərbaycan Respublikası CM-nin 126.2.4, 221.3-cü maddələri, Məmmədov Aqil
20 Məhəmməd oğlunun Azərbaycan Respublikası CM-nin 221.3-cü maddəsi ilə məhkum edilmələri barədə Lənkəran Ağır Cinayətlər Məhkəməsinin 10 fevral 2016-cı il tarixli, 1(089)-40/2016 nömrəli hökmündən məhkum edilmiş şəxs Məmmədov Aqil Məhəmməd oğlu, onun müdafiəçisi Musazadə Elşən Möhrab oğlu, məhkum edilmiş şəxs Məmmədov Ceyhun Məhəmməd oğlunun müdafiəçisi Əzimov Əbdülhəsən Əliş oğlu tərəfindən ayrı-ayrılıqda verilmiş apellyasiya şikayətlərinin təmin edilməməsini, lakin dövlət ittihamçısının apellyasiya protestinin qismən təmin edilməsini və hökmün həmin apellyasiya protestinə və Azərbaycan Respublikası CPM-nin 397-ci maddəsinə əsasən əvvəlki hökm üzrə təyin edilmiş və çəkilməmiş qalan cəzanın yeni hökm üzrə təyin edilmiş cəzaya qismən birləşdirilməklə qəti cəza təyin edilməsi və cəza çəkilməsinin əvvəlinin müəyyənləşdirilməsi hissəsində dəyişdirilməsini məqsədəuyğun sayır. Azərbaycan Respublikası CPM-nin 398.1.4-cü maddəsinə əsasən, apellyasiya şikayətinin və ya apellyasiya protestinin baxışı nəticəsində apellyasiya instansiyası məhkəməsi birinci instansiya məhkəməsinin hökm və ya qərarının dəyişdirilməsi barədə qərar qəbul etməyə haqlıdır. Həmin Məcəllənin 399.3-cü maddəsinə görə, işin bütün hallarının araşdırılması nəticəsində çıxarılmış və mahiyyətcə düzgün olan birinci instansiya məhkəməsinin hökm və ya qərarı yalnız bu Məcəllənin tələblərinin pozulması səbəbindən formal mülahizələrə əsaslanaraq ləğv edilə bilməz.
Şərh olunanlara əsasən və Azərbaycan Respublikası CPM-nin 397-399, 403, 407-410 və 412-ci maddələrini rəhbər tutaraq Şirvan Apellyasiya Məhkəməsinin Cinayət Kollegiyası
Məmmədov Ceyhun Məhəmməd oğlunun Azərbaycan Respublikası CM-nin 126.2.4, 221.3-cü maddələri, Məmmədov Aqil Məhəmməd oğlunun və Həmidov Əfqan Əli oğlunun Azərbaycan Respublikası CM-nin 221.3-cü maddəsi ilə məhkum edilmələri barədə Lənkəran Ağır Cinayətlər Məhkəməsinin 10 fevral 2016-cı il tarixli, 1(089)-40/2016 nömrəli hökmündən məhkum edilmiş şəxs Məmmədov Aqil Məhəmməd oğlu, onun müdafiəçisi Musazadə Elşən Möhrab oğlu, məhkum edilmiş şəxs Məmmədov Ceyhun Məhəmməd oğlunun müdafiəçisi Əzimov Əbdülhəsən Əliş oğlu tərəfindən ayrı-ayrılıqda verilmiş apellyasiya şikayətləri təmin edilməsin. Lənkəran Ağır Cinayətlər Məhkəməsinin 10 fevral 2016-cı il tarixli, 1(089)-40/2016 nömrəli hökmündən dövlət ittihamçısı Məmmədov Anar Ələsgər oğlu tərəfindən verilmiş apellyasiya protesti qismən təmin edilsin. Lənkəran Ağır Cinayətlər Məhkəməsinin 10 fevral 2016-cı il tarixli, 1(089)-40/2016 nömrəli hökmü dövlət ittihamçısı Məmmədov Anar Ələsgər oğlunun apellyasiya protestinə əsasən dəyişdirilsin. Azərbaycan Respublikası CM-nin 67.1-ci maddəsinə əsasən, Lənkəran Ağır Cinayətlər Məhkəməsinin 19.09.2011-ci il tarixli hökmü ilə Məmmədov Ceyhun Məhəmməd oğluna təyin edilmiş 04 (dörd) il 06 (altı) ay müddətə azadlıqdan məhrum etmə cəzasının çəkilməmiş qalan 04 (dörd) ay 24 (iyirmi dörd) gün hissəsi hazırkı hökmlə təyin edilmiş cəzaya qismən birləşdirilməklə ona hökmlərin məcmusu üzrə qəti olaraq 09 (doqquz) il 02 (iki) ay müddətə azadlıqdan məhrum etmə cəzası təyin edilsin. Məmmədov Ceyhun Məhəmməd oğlunun cəza çəkməsinin əvvəli 19 avqust 2015-ci il tarixdən hesablansın. Lənkəran Ağır Cinayətlər Məhkəməsinin 10 fevral 2016-cı il tarixli, 1(089)-40/2016 nömrəli hökmü dövlət ittihamçısı Məmmədov Anar Ələsgər oğlunun apellyasiya protestinə əsasən qalan hissədə dəyişdirilməsin. Qərar elan edildiyi andan dərhal sonra qanuni qüvvəyə minir. Qərardan Azərbaycan Respublikasının Cinayət-Prosessual Məcəlləsinin 410-cu maddəsində nəzərdə tutulmuş müddətlərdə Azərbaycan Respublikası Ali Məhkəməsinin Cinayət Kollegiyasına kassasiya şikayəti və kassasiya protesti verilə bilər.
21
Sədrlik edən: Amil Dosiyev Hakimlər: Zəki Babayev Ələsgər Novruzov
22
23 Yüklə 0,52 Mb. Dostları ilə paylaş:
|