[134]
aldığına görədir. Belə ki, Sübhi “Tabaqatüş-Şafeiyyə” əsərində onun Şafei məzhəbinə
mənsub əz-Zəfərani, Əbu Səvr, Hümeydi və s. kimi alimlərdən dərs aldığını irəli
sürərək Buxarinin Şafei məzhəbli olduğunu demişdir.
Əl-Fərra isə “Təbəqatül-Hənabilə” əsərində Buxarini Əhməd bin Hənbəldən
dərs aldığına görə Hənbəli məzhəbli bilmişdir.
Maliki məzhəblilərə görə isə Buxari malikidir. Çünki, O, Malikin “Muvatta”
əsərini Abdullah bin Yusif ət-Tunisidən almışdır.
Əl-Əhnət isə: “Buxari hənəfidir, cünki Səhihin yazılmasını tövsiyə edən ustadı
İshaq ibn Rahuyə hənəfidir” demişdir.
523
Amma İslam alimlərindən bir qismi Buxarinin Əbu Hənifə ilə ixtilafının
olduğunu qeyd etmişlər. Əlbəttə ki, Buxari Əbu Hənifə ilə müasir deyildir. Çünki o,
Əbu Hənifənin ölümündən 44 il sonra dünyaya gəlmişdir.
Bir çox müəlliflər bu mövzuya toxunmuş və hətta Əbu Hənifənin ardıcılları bu
barədə müstəqil əsərlər yazmışlar. Onlardan Əbdülqəni əl-Meydani əd-Diməşqinin
“əl-Lübab” və “Kəşfül-iltibas əmma əvrədəhül-Buxari əla bəzin-nas” əsərlərini
göstərmək olar.
524
Buxari səhih əsərinin tam 18 yerində Əbu Hənifəyə hücum edir.
525
Buxarini digər məzhəblərdən fərqləndirən xüsusiyyətlərdən biri də onun qiyası
qəbul etməməsidir.
Məlum olduğu kimi Buxari dövrünün məşhur hədisşünası olmaqla yanaşı həm
də böyük fəqihlərindən olmuşdur. Amma onun hədis elmindəki üstünlükləri
fəqihliyinə bir kölgə salmışdır. Buna görə də onun haqqında hədisşünas sözü öndə,
fəqih sözü isə ikinci planda işlədilmişdir. Onun fiqhi görüşləri haqqında danışanda
alimlər onun “zamanının ən böyük fəqihi”, “fəqihlərin əfəndisi”, “bu ümmətin fəqihi”
deyə mübaliğəli halda yad etmişlər. Hətta əhli-sünnə alimləri onu ustadları Əhməd
bin Hənbəldən və İshaq bin Rahuyədən daha fəqih saymışlar.
526
Buna görə də alimlər
Buxarini fəqih və mütləq müctəhid bilmişlər.
Dövrünün tanınmış fəqihlərindən olan Buxari sadəcə öz görüşlərini zikr etməklə
kifayətlənməmiş, eyni zamanda bəzi fiqhi məsələlərdə muxalif görüşləri də qeyd
etmiş və müxalifləri ilə çəkişmədən çəkinməmişdir.
Buxaridən sonra gələn müsəlman alimləri onun şəxsiyyətinə və yaradıcılığına
böyük qiymət vermiş, bu böyük mühəddisin qarşısında baş əymişlər. Dövrünün
məşhur alimlərindən olan İbn Həcər (852/1448) onun haqqında belə demişdir: “Göy
qübbəsinin altında Peyğəmbər (s) hədislərini əl-Buxaridən daha yaxşı bilən birini
görmədim.”
527
Buxarinin əsərlərinə gəldikdə şübhəsiz ki, bunların sayı daha çoxdur. O, hələ
gənclik yaşlarında əsərlər yazmağa başlamış və 18 yaşı olan zaman məşhur tarix
əsərlərindən biri olan “Tarixül-kəbir” əsərini yazmışdır. O, bu haqda belə deyir: “18
523
İ. Canan, adı çəkilən əsəri, səh. 178
524
həmin mənbə
525
həmin mənbə
526
İbn Həcər, Hədyüs-sari, c. II, səh. 237
527
İ. Çakan, adı çəkilən əsəri, səh. 54
[135]
yaşına çatınca səhabə və tabeunun fətva və sözlərini Übeydullah bin Musa dövründə
yazmağa başladım. Bundan sonra da “ət-Tarix”i Peyğəmbərin (s) qəbri-şərifinin
yanında mehli gecələrdə qələmə aldım.”
528
Onun “Səhih” adlı əsərindən başqa aşağıda adı keçən məşhur əsərləri də
vardır:1.Tarixül-kəbir
2.Tarixül-əvsət
3.Tarixüs-səğır
4.əl-Ədəbül-müfrəd
5.Rəfül-yədeyn fis-səlat
6.Xəyrül-kəlam fil-airaat xəlfəl-imam
7.Birrül-valideyn
8.ət-Təfsirül-kəbir lil-Quran
9.Xəlqu əfalil-ibad
10.Kitabül-iləl fil-hədis
11.Kitabu müsnədil-kəbir
12.Kitabül-vuhdan
13.Kitabül-məbsut
14.əd-Düəfa və s.
529
Buxarinin qələmə aldığı əsərlər içərisində sübhəsiz ki, hədis toplusu olan “əl-
Camiüs-səhih” əsəri xüsusi yer tutmaqdadır. Bu əsərin tam adı “əl-Camiüs-səhihül-
müsnəd min hədisi Rəsulillahi və sünənihi və əyyamihi”dir.
530
Bu əsər qısa olaraq
“Səhihi-Baxari” adı ilə məşhurdur.
Mənbələrin məlumatına görə Buxari bu əsərini İshaq bin Rahuyənin (238/852):
“Peyğəmbərin (s) səhih hədislərini müxtəsər bir kitabda toplasaydın” deməsindən
sonra yazmağa başlamışdır.
531
Buxari “Səhih” adlı əsərini 16 il müddətində 600 min hədis içərisindın seçib
yazmışdlr.
532
Qaynaqların verdiyi məlumatlara görə Buxari yazmaq istədiyi hədisi kitabına
daxil etməzdən əvvəl qüsl edər, iki rükət namaz qılar, hədisin səhhəti üçün Allaha
istixarələr etmişdir.
533
O, bu əsərini tamamladıqdan sonra dövrünün böyük
hədisçilərindən olan Əhməd bin Hənbələ, Yəhya bin Mainə, Əli bin əl-Mədiniyə və
digər ustadlara göstərmiş və onların müsbət rəyini öyrənmişdir. Zəhəbi Buxarinin bu
əsəri haqqında bir az da ifratla demişdir: “Buxarinin əl-Camiüs-səhihi Allahın
kitabından sonra kütubu-İslamiyyənin ən üstünüdür..”
Buxari adı çəkilən əsərini Məscidül-haramda yazmışdır. Sünniməzhəbinin
alimlərinin rəyincə bu əsər Qurandan sonra ən səhih kitabdır.
534
528
İ. Canan, adı çəkilən əsəri, səh. 182
529
M. Ə .əl-Xəvli, adı çəkilən əsəri, səh. 39
530
İ. Canan adı çəkilən əsəri, səh. 182
531
İbn Həcər, Hədyüs-sari, səh. 6-7, İ. Çakan, adı çəkilən əsəri, səh. 54
532
İ. Canan, adı çəkilən əsəri, səh. 183
533
M. Ə .əl-Xəvli, adı çəkilən əsəri, səh. 40
534
həmin mənbə, səh. 39