60
Oleq Kuznetsov
ki, Şir van xanlıqlarının, habelə Şuragöl sultanlığının kö nül lü
və ya demək olar, könüllü olaraq müqavilə əsasında Ru si ya
im pe riyasının hakimiyyəti altına keçməsi faktına mü na si bət lə-
ri ni müəyyənləşdirərkən və ifadə edərkən nə qədər zidd möv-
qe lər tutması da göstərir. Rusiyanın Qarabağ və Şəki xan-
lıqları ilə bağ la dığı Kürəkçay müqavilələrinin və «Rusiya
təbəəliyinə da xil olarkən şirvanlı Mustafa xanın xahişlərinin
və andlı vəd lə ri nin» legitimliyi bu gün Azərbaycanda şüb-
hə altına alınır, san ki Qarabağ hakimi İbrahim xan, Şə ki ha-
kimi Səlim xan və Şir van hakimi Mustafa xan bu sə nəd lə ri
yalnız Rusiya torlarının ağ zı na qoyulduqdan sonra im za la-
mışlar. Elə isə bu faktı necə izah etmək olar ki, hələ Ru si ya
imperiyasının təbəəliyinə keç mə yə dair müqavilə bağ la maz-
dan əvvəl qarabağlı İbrahim xan və liəhd Abbas Mirzəyə və
ümumiyyətlə, qacarlara qarşı qi yam qal dırmış, onun çı xı şı nı
yatırmaq üçün göndərilmiş İran qo şun larını 1804-cü il də Di-
zan yaxınlığında yalnız öz qüv və lə ri ilə, Ru si ya sün gü lə ri nin
və toplarının köməyi olmadan darmadağın et miş dir? XIX əs-
rin birinci onilliyində Azərbaycan milli eli ta sı iki bəladan da ha
kiçik olanı seçmək zərurəti qarşısında qal mış dı. O, öz se çimini
edərək, İran hökmdarlarının ağalığı al tın da qal maq dan sa daha
kiçik olan bəlanı – Rusiya təbəəliyinə keç mə yi seçdi.
Müharibə geosiyasət prizmasında
1804–1813-cü illərin Rusiya–İran müharibəsinin hər-
bi as pekt ləri təkcə Rusiya, İran və ya Azərbaycan mən bə lə-
rin dən və tədqiqatlarından deyil, həm də ingilis və ya fransız
qay naq la rın dan və araşdırmalarından kifayət qədər yaxşı mə-
lum dur, ona görə də həmin kampaniyada tərəfl ərin döyüş fəa-
liyyəti ba rə sin də prinsipcə yeni bir mülahizə söyləmək çə tin
61
Gülüstan müqaviləsi: 200 ildən sonra
ki mümkün olsun. Bu nun la birlikdə, müəllifl ərin az bir qismi
həmin müharibəni dün
ya geosiyasəti kontekstində nə zər-
dən keçirmişdir və mü ha ri bə nin hadisələri Rusiya-sovet ta rix
elmində bu nöqteyi-nəzərdən heç vaxt öyrənilməmişdir (ən
azı ümumi istifadə üçün açıq olan əsər lər formasında). Ona
görə də biz təkcə Qafqazın deyil, həm də bütövlükdə Av ra si-
ya qitəsinin tarixi taleyinə bu müharibənin nə qə dər mühüm
tə sir göstərdiyini anlamaq üçün bu boşluğun dol du rul masını
va cib hesab edirik.
1804–1813-cü illərin Rusiya–İran müharibəsi hərbi cə-
hət dən «qəribə müharibə» idi: döyüş əməliyyatları gah fəal
su rət də aparılır, gah barışığa əsasən birdən-birə dayandırılır,
gah yeni dən başlayır, gah öz-özünə səngiyir, gah da yenidən
alov la nır dı. Bu müharibəni tonqalla müqayisə etmək olar. Bir
kərə od tutan ton qal bir müddət gur yanır, odunlar qaralıb kü-
lə döndükcə alov təd ri cən zəifl əyir, kömürlər közərməyə baş-
layır, amma gecənin qa ran lığında kömürlərin verdiyi işığın
haləsindən kənarda da yan mış kiminsə əli tonqala yenidən
odun atdıqdan sonra bir da ha tutuşub alovlanır. Belə bir tə-
səv vür yaranır ki, döyüş əmə liy yat larının başlanğıcında nə
İran, nə də Rusiya bir-birinə qarşı ge niş miqyaslı müharibə
apar mağı nəzərdə tutmurdu və bu toq quş manı hər iki tərəfi n
öz iradəsi ziddinə qoşulduğu lokal sər həd münaqişəsi hesab
edirdi. 1804-cü ildə Böyük Qafqaz sı ra dağlarının hər iki tə-
rə fi ndə Rusiya imperator ordusunun Gür cü stan korpusunun
sa yı nın 10 min nəfərə güclə çatdığı bir şə rait də Rusiyanın
han sı geniş miqyaslı müharibə aparmasından söh bət gedə
bi lərdi? 1805-ci il mayın 1-nə olan vəziyyətə görə, Qaf qaz-
dakı Rusiya qoşunlarının ümumi sayı dəqiq məlumdur. Piya-
da hissəsində 42 ştab-zabit, 286 ober-zabit, 755 unter-za bit,
326 musiqiçi, 6055 sıravi, 883 qeyri-nizami aşağı rütbəli, sü-
62
Oleq Kuznetsov
va ri hissəsində 4 ştab-zabit, 25 ober-zabit, 57 unter-zabit, 15
mu si qiçi, 485 sıravi, 59 qeyri-nizami, kazak polklarında və
ko man da larında 4 ştab-zabit, 29 ober-zabit, 19 uryadnik, 5
katib, 840 ka zak
11
var idi. Qoşunlarda, generalları saymasaq,
9888 adam var idi. Bu qədər qüvvə ilə çoxmilyonlu əhalisi
olan re gio na qar şı hansı planauyğun təcavüzdən söhbət ge də
bilərdi? La kin iş ti rak çı tərəfl ərin iradəsinə zidd olaraq mü ha-
ri bə düz 10 il da vam etdi və bu danılmaz fakt belə deməyə
əsas verir ki, mü ha ri bə va si təsi ilə heç də Rusiyanın və ya
İra nın maraqları müdafi ə edil mirdi.
Söhbətin nədən getdiyini adekvat anlamaq üçün həmin
mü ha ribə zamanı Qafqazdakı Rusiya qoşunlarının quruluşu
ba rə sin də bir neçə söz söyləmək lazımdır. 1804-cü ildəki və-
ziy yə tə gö rə, onlar imperator I Pavelin 1796-cı ildə apardığı
hər bi-in zi ba ti islahat çərçivəsində yaradılmış Qafqaz ins-
pek si ya sında bir
ləş di rilmişdi. Hərbi-ərazi idarəsi olan bu
cür inspeksiyaların sə la hiy yə tinə qoşunların yerbəyer edil-
məsin dən və təchizatından baş la mış döyüş hazırlığınadək
bü tün məsələlər daxil idi. Döyüş əmə liy yat larının aparılması
üçün səhra korpuslarından, piyada və sü va ri diviziyalarından
ibarət fəaliyyətdə olan ordu və ya or du lar yaradılırdı. Onların
tərkibinə müxtəlif inspeksiyalara təh kim edilmiş hissələr və
birləşmələr təyin edilir və daxil olurdu (Qaf qaz, Orenburq və
Sibir inspeksiyaları bu qaydadan istisna təş kil edirdi, onların
qoşunları fəaliyyətdə olan orduya təyin edil
mir, qarnizon
və sərhəd xidməti çəkirdilər). Beləliklə, Ru si ya tərəfi ndən
İranla müharibəyə Qafqaz inspeksiyasının hissələri da
xil
oldular, halbuki bu inspeksiyanın ilkin vəzifəsi hücum de-
yil, müdafi ə idi. Müharibənin elan edilməsindən başlamış
Uzun kil sə barışığı bağlananadək Qarabağ ərazisində və İrə-
11
Дубровин Н.Ф. Указ.соч.,. С.. 437.
Dostları ilə paylaş: |