4. Kriminal strukturlar tərəfindən edilən təzyiq. Kriminal
strukturlar tərəfindən edilən təzyiq ən kobud formada həyata keçirilir.
Psixoloji və fizioloji təzyiq rüşvətdə, şantajda, hədələmədə və s. təzahür
edə bilər. İstənilən cəmiyyətin sosial sisteminin yenidən qurulduğu keçid
dövründə, hakimiyyət strukturlarının hələ kifayət qədər qüvvə toplaya
bilmədiyi zaman təzyiqin bu növü xüsusən hüquqi hərəkətləri realizə
edən və qərarlar qəbul edən vəzifəli şəxslər üçün son dərəcə təhlükəli
xarakter alır. Hüquq qaydaları sistemini kriminal strukturlardan mühafizə
etmək, risk gərginliyini aradan qaldırmaq, cinayətkar strukturlar qarşı
sında qorxu hissini aşağı salmaq üçün dövlət və ya onun ali qanunveri
cilik orqanı mühafizəedici zəruri tədbirlər görmək məcburiyyətində qalır.
Hakimlərin və şahidlərin müdafiəsi, hüquq-mühafizə orqanlarında çalışan
şəxslərin ailələrinin və yaxın qohumlarının həyat və sağlamlığının
qorunmasına dair tədbirləri buna misal göstərmək olar.
Belə tədbirlər bir sıra ölkələrdə qanunvericilik aktı qismində qəbul
olunur. Belə qanunvericilik aktlarında hakimlərin, şahidlərin, ekspert
lərin, hal şahidlərinin və hətta tərcüməçilərin istintaq protokollarında
göstərilmiş anket məlumatları tam şəkildə dəyişdirilir, onlar bəzən öz
yaşayış yerlərindən köçürülərək ayrı-ayrı ünvanlarda yerləşdirilirlər.
Adları çəkilən şəxslərin həqiqi məlumatları vəzifəli şəxslərin məhdud
dairəsinə məlum olur. Zərurət olduqda prokuror, Hakim öz adını, soya
dını və atasının adım, eləcə də digər anket məlumatlarını dəyişdirir. La
zım gəldikdə onların razılığı ilə üzərlərində plastik əməliyyatlar da apa
rıla bilər. Plastik əməliyyatlar istisna olmaqla, əlbəttə ki, yuxarıdakı
bütün tədbirlər müvəqqəti xarakter daşıyır.
Daha bir tədbir xalis prosessual səciyyə daşıyır. Belə ki, cinayətkarın
(cinayətkarların) zərər çəkmiş şəxs və ya şahid tərəfindən tanınması artıq
köhnəlmiş «gözə-göz» prinsipi üzrə deyil, artıq Qərbi Avropa ölkələrində
çoxdan bəri təcrübədən keçirilən sxem üzrə aparılır.
5. Sosial və iqtisadi gerçəkliyin təzyiqi. Sosial və iqtisadi gerçək
liyin təzyiqi həyat reallıqlarının dəyişdiyi zaman bu və ya digər hüquq
norması ilə ziddiyyətə girir.
Köhnəlmiş hüquq norması ilə yeni həyat şəraiti arasında ziddiyyətlər
xüsusən də ictimai inkişafın dönüş mərhələləri üçün səciyyəvidir. Məhz
belə dönüş mərhələlərində qanunvericilik dəyişməkdə olan reallıqlara heç
478
də həmişə adekvat reaksiya vermək iqtidarında, yaxud buna hələ hazır
olmur.
Dünya dövlətlərinin tarixi inkişaf təcrübəsi şəhadət verir ki, keçid
dövrlərində, eləcə də cəmiyyətin dönüş mərhələlərində dövlət tərəfindən
baş verməkdə olan dəyişikliklərə uyğun və mövcud münasibətlərin
tənzimlənməsi üçün verilən qanunlar bəzən yeni şəraitin formalaşdırdığı
şərtlərlə ayaqlaşa bilmirlər. Bu, sərbəst bazar iqtisadiyyatı münasibətlə
rinin təşəkkül tapdığı mərhələlərdə daha qabarıq nəzərə çarpır. Belə
şəraitdə hətta Cinayət Məcəlləsinin özü sahibkarlığın, xüsusilə də varlan
manın qanuni və qanunsuz üsulları arasında sərhədləri dəqiq müəyyən
etməkdə çətinliklərlə üzləşir.
Bazar iqtisadiyyatı münasibətlərinə keçid mərhələsində yaranmış
ziddiyyətli vəziyyətdən kriminal meylli işbazlar bəhrələnməyə çalışırlar.
Bu zaman onlar «qanunla qadağan olunmayan hər şeyə icazə verilir»
prinsipindən fəal surətdə istifadə edirlər. Qanunvericidən fərqli olaraq,
işgüzar strukturlar xüsusi ixtiraçılığa, prespektivləri qabaqcadan görmək
bacarığı əldə edirlər. Onlar yeni qanunvericilikdə özləri üçün «əlycri»
tapırlar ki, bu da onların qanunsuz fəaliyyətində mümkün variantları
axtarıb tapmaqda onlara «kömək» edir.
Belə bir mülahizə də mövcuddur ki, yeni qanun adətən, bütün
qüvvəsi ilə qəbul edildikdən yalnız 3-5 il sonra işləməyə başlayır. Əgər
bu müddət ərzində o, həyatın tələblərinə uyğun gələ bilmirsə, əgər
vətəndaşların maraqlan ilə hesablaşa bilmirsə, ya yerinə yetirilmir, ya da
addımbaşı pozulur. Vergi qanunvericiliyi buna misal göstərilir.1
Qeyd etmək zəruridir ki, yaxşı və mükəmməl qanun sağlam düşün
cənin aynasıdır. Adətən, belə qanun ədalətli olur və buna görə do onun
icrası təkcə dövlət üçün deyil, həm də vətəndaşlar üçün əlverişlidir.
Yeni sosial-iqtisadi münasibətlərin təşəkkül tapdığı şəraitdə düşünül
müş mükəmməl qanunların olmaması keçid dövrü cəmiyyətlərində
həmişə zəhmətsiz gəlirlə varlanmağa can atanların, tamahkarlıq hesabına
zənginləşməyə həris olanların yolunu işıqlandırmışdır. Zəhmətlə qazanı
lan pullar isə «kölgəli iqtisadiyyat»ın hesabına yuvarlanmışdır. Molum
dur ki, «kölgəli iqtisadiyyat» dövlət tərəfindən tanınmayan iqtisadi
fəaliyyətdir. O, dövlətin deyil, öz xəzinəsi üçün işləyən iqtisadiyyatdır.
Qanunvericilik - bu, təkcə yalnız məcəllələrdən deyil, hüquqi tədbir-
1 Юридическая социология: Учебник. M., НОРМА-ИНФРА, 2000, c.215-216.
479
Dostları ilə paylaş: |