Rasim GƏNZƏLİ qiyamət qopanda…
Yüklə 3,86 Mb. Pdf görüntüsü
|
142 musiqinin səslənməsi Duruqanın xoş olan əhvalını korlaya bilmədi. Bayırda atasının onu qucaqlaması, təbrik etməsi və çox nadir hallarda təsadüf olunan göz yaşını axıtması anında isə Duruqanın qəlbindən məlum olmayan bir gizilti keçdi. Sanki bu gecə Duruqanın xeyir gecəsi, şənlik çağı deyildi. Elə bil ata oğlu ilə gəlinini sehrli gərdək otağına göndərmirdi, son mənzilə, məzarın içinə yola salırdı. Bu haldan bir az duyğulansa da, Duruqan tez özünü ələ aldı və maşına oturub Afinanın vüsalına qovuşmaq arzusu ilə qaranlığa doğru getdi… Çox az müddətdən sonra Afina Duruqan üçün adiləşdi. Əvvəllər o, başqa cür düşünürdü. Elə bilirdi ki, həftələr, aylar, illər ötəcək, o, Afinanın sehirli haləsindən çıxa bilməyəcək. Uzun illər ondan doymayacaq, onun vüsalından usanmayacaq. Düşünürdü ki, bir gün ondan aralı qalsa, həsrət alovu qəlbini yandıracaq. Bu ayrılıq bir şahmara dönüb onun könlündən vuracaq. Onsuz qalmağın xəyalına belə dalanda qəlbi üşüyəcək və... Və qısa zaman kəsiyində nələrin baş verdiyini heç özü də bilmədi. Bir onu bildi ki, artıq Afinanı qabaqlarda olduğu kimi sevə bilmir. Bildi ki, Afinadan doyub və Afina onun üçün adi, çox adi qadınlardan birinə çevrilib. Bunu Afinadan gizlətməyə çalışsa da, qadın fəhmi qarşısında bunun çətin olduğunu anladı. Və günlərin birində qadını onun sinəsinə çöküb, olanların səbəbini ondan xəbər aldı. - Məni niyə əvvəlki qədər sevmirsən? - Sevirəm. - Karinanın canına and iç ki, məni əvvəllər olduğu kimi sevirsən. - Elə danışma. Bilirsən ki, mən and içməyi sevmirəm. 143 - Ancaq mən sizin evinizə yeni gələn vaxtlarda sən bütün dünyanı mənə qurban eləməyə hazır idin. Afina bunları yalan demirdi. Yeni evləndikləri vaxtlarda Afinanın gözlərində olan gur işıqda yuyunmaqdan doymurdu Duruqan. Onu gecələr, hətta imkan düşəndə gündüzlər də oxşayıb, əzizləməkdən yorulmurdu. Kitablardan oxuyub yadında saxladığı, bəzən özünün quraşdırdığı qadın gözəlliyi haqqında xoş sözləri ilə geninə-boluna onun başına yağdırırdı ki, gəlin xumarlanıb, onun boynuna sarılmaqdan özünü saxlaya bilmirdi. Afinanın gözlərinə çox baxırdı. Təkcə ona görə yox ki, o gözlərdə xüsusi bir gözəllik vardı, bir də ona görə baxırdı ki... Uşaqlıqdan gözlərin sehri haqqında Duruqanda bir başqa münasibət yaranmışdı. Ona elə gəlirdi ki, ürəkdəki düşüncəni gizlədib, başqa şəkildə ifadə etmək olardı. Bir cür düşünüb, başqa cür danışmaq mümkün idi və elə insanların çoxu da belə edirdi. Bəlkə bu da dünyanın yazılmamış qanunlarından biri idi. Bu yazılmamış qanunu pozanda, başqa yazılan müşküllər ortaya çıxardı və adamı adam kimi yaşamağa qoymazdı. Elə onda da, nişanlı olduqları çağlarda da onun gözlərinə baxmaq istəmişdi. Qız təkidlə gözlərini gizlətmiş, Duruqanın o gözlərin dərinliyinə varmasına imkan verməmişdi. Evinə gətirəndən bir müddət sonra o tilsimi sındırmış, istədiyi qədər o gözlərin gizlinlərini öyrənə bilmişdi. Onu da öyrənə bilmişdi ki, çox sevdiyi Afinanın gözlərində səmimiyyətin çırağı yanmır. Ona ən dəhşətli gələn isə o idi ki, öz xanımının gözlərindəki çətin görüləsi dərinlikdə məkr deyilən qorxulu nəsnənin işartıları vardı. Və bir az da bir yerdə yaşayandan sonra onu da çözüb, daxili aləmində tam qətiləşdirdi ki, bu məkrin işartısı günü-gündən böyüyür, alovlanır, atəşə dönərək çoxlarını, ən çox da Duruqanın özünü yandırır. 144 - Atam da sənin mənə olan soyuqluğunu hiss edib. Deyir, yaşaya bilmirsinizsə, mən səndən bezməmişəm, aparıb öz yanımda saxlaya bilərəm. - Bir azdan ikinci övladımız dünyaya gələcək. Deyirsən, onları fidan yaşlarında həyatın frtınaları qoynuna ataq, boynubükük böyüdək? Afina cavab verməyib, ağlamsınmışdı. Bu aralarda işdə Duruqanın atasına qarşı təzyiqlər də çoxalmışdı. Hətta, öz katibəsinin əli ilə ona şər və böhtan ataraq iş uçotuna yazılmaqla töhmət də verdirmişdilər. Anası isə artıq üç aya yaxın idi ki, məktəb direktoru işləmirdi. Samballı bir komissiya düzəldib, Şəfəqnurun işlədiyi məktəbə göndərmişdilər. Ki, direktorun, eləcə də bütün məktəbin işə davamiyyətini, məktəbin ümumi vəziyyətini öyrənsinlər. Öyrənmişdilər də. Yekun izahatında qeyd olunurdu ki, məktəbdə vəziyyət heç də ürəkaçan deyil. Məktəbin daxili qanunlarında boşluqlar var. Müəllimlər arasında qruplaşmalar yaranıb. Başqa millətlərdən olan şagirdlərə ögey münasibət göstərilir və daha nələr, nələr… Şəfəqnur çox çalışıb şər qüvələrə qarşı mübarizə aparsa da, sonda gücü tükənmiş, məğlub olaraq, direktor kürsüsündən geri çəkilmişdi. Ona çox aşağı dərs saatı ilə həmin məktəbdə müəllim işləməyə icazə vermişdilər. Şəfəqnur çox düşünüb, bu işin arxasınca getməmək qərarına gəlmişdi. Axı neçə illərin direktoru necə gəlib başçılıq elədiyi müəllimlərin yanında pedaqoji fəaliyyətlə məşğul ola bilərdi? Buna onun hövsələsi çatardımı, əsəbləri tab gətirərdimi? Bu müəllimlərdən beşi onu sevirdisə, bir-ikisi də sevmirdi. Onu sevməyən müəllimlər sabiq direktorun onların yanında işləməsinə necə baxardılar? Onu lağa qoyub, istehzalı və tikanlı sözlər ataraq, gününü göy əskiyə bükməzdilərmi? Ancaq Məmmədbəylə məsləhət-məşvərət edəndən sonra məktəbdə işləmək qərarına gəlmişdi. Məmmədbəy ömür-gün yoldaşına təskinlik verərək onu sakitləşdirməyə çalışmışdı, Yüklə 3,86 Mb. Dostları ilə paylaş:
|