Residivə görə cəza təyin edilməsi barədə Vəkillərin İxtisas Komissiyasının üzvü
Yüklə 0,68 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- İstinad edilən mənbələr
- A Z Ə R B A Y C A N V Ə K İ L İ ‐ V nömrə 18 19
təqsirləndirilən şəxsin əməlini ona qarşı irəli sürülən ittihamdan CM‐nin daha yüngül məsuliyyət nəzərdə tutan maddəsinə (cinayət əməlinə) tövsif etmək, habelə ilkin ittihamdan ayrıayrı bəndləri çıxarmaq hüququna malikdir. 318.3. Məhkəmə baxışı zamanı təqsirləndirilən şəxsin əməlində (hərəkət və ya hərəkətsizliyində) daha ağır ittihamın və cinayətin əlamətlərinin mövcudluğu müəyyən edildikdə, məhkəmə dövlət ittihamçısının, zərərçəkmiş şəxsin (xüsusi ittihamçının), onların qanuni nümayəndəsinin və nümayəndəsinin vəsatəti əsasında, habelə öz təşəbbüsü ilə irəli sürülmüş ittiham üzrə məhkəmə araşdırmasını dayandırmalı, müvafiq olaraq Cİ‐nin və ya MSİ materiallarının təqsirləndirilən şəxsə qarşı irəli sürülmüş ittihamın dəyişdirilməsi məsələsinə baxmaq üçün ibtidai araşdırmaya prosessual rəhbərliyi həyata keçirən prokurora göndərilməsi barədə əsaslandırılmış qərar çıxara bilər. İstintaq orqanı tərəfindən təqsirləndirilən şəxsə qarşı yeni, yenilənmiş və ya əlavə ittiham irəli sürülərsə, məhkəmə araşdırması məhkəmə iclasında həmin ittihamın elan olunması ilə təzələnir və məhkəmə araşdırması ümumi qaydada davam etdirilir. Cinayət əməlinin tövsifinin dəyişməsi nəticəsində məhkəmə aidiyyətinin dəyişdirilməsi zərurəti yaranarsa, məhkəmə qərarına əsasən məhkəmədə işin araşdırılmasına xitam verilir və iş aidiyyəti üzrə araşdırması üçün ümumi qaydada müvafiq məhkəməyə göndərilir. Cinayət işi üzrə təqsirləndirilən şəxsə qarşı məhkəmədə irəli sürülmüş ilkin ittiham istintaq orqanı tərəfindən əlavə araşdırma nəticəsində dəyişdirilmədən yenidən məhkəməyə göndərilərsə,məhkəmə araşdırması təzələnərək ümumi qaydada davam etdirilir.Əgər cinayət təqibinə xitam verilərsə,məhkəmə istintaq orqanının müvafiq qərarına əsasən məhkəmə araşdırmasına xitam verməlidir. 318.4. İstintaq orqanı tərəfindən təqsirləndirilən şəxsə qarşı daha ağır yeni, yenilənmiş və ya əlavə ittiham irəli sürülərsə,məhkəmə araşdırmasının nəticəsindən asılı olaraq,yaxud istintaq orqanı tərəfindən cinayət təqibinə xitam verilərsə, məhkəmə ilkin ibtidai araşdırma aparan müstəntiq, təhqiqatçı və ibtidai araşdırmaya prosessual rəhbərliyi həyata keçirən prokuror barəsində xüsusi qərar çıxara bilər. Bu qərar müvafiq tədbirlərin görülməsi üçün Azərbaycan Respublikasının müvafiq icra hakimiyyəti orqanının rəhbərinə və Azərbaycan Respublikasının Baş prokuroruna göndərilir. İstinad edilən mənbələr: 1. Azərbaycan Respublikası Konstitusiyası 2. Azərbaycan Respublikası Konstitusiya Məhkəməsi Plenumunun “Azərbaycan Respublikası Cinayət‐ Prosessual Məcəlləsinin 43.1.1, 314.2‐ci maddələrində nəzərdə tutulmuş “dövlət ittihamçısı və xüsusi ittihamçı cinayət təqibindən imtina etdikdə” müddəasının şərh edilməsinə dair” 15 fevral 2008‐ci il tarixli Qərarı 3. Azərbaycan Respublikası Cinayət‐Prosessual Məcəlləsi 4. Azərbaycan Respublikası Konstitusiya Məhkəməsi Plenumunun “Azərbaycan Respublikası Cinayət‐ Prosessual Məcəlləsinin 409‐cu maddəsinin şərh edilməsinə dair” 19 iyul 2002‐ci il tarixli Qərarı 5. Azərbaycan Respublikası Konstitusiya Məhkəməsi Plenumunun Azərbaycan Respublikası Ali Məhkəməsinin Hərbi kollegiyasının 07 iyul 2011‐ci il tarixli qərarının Azərbaycan Respublikasının Konstitusiyasına və qanunlarına uyğunluğunun yoxlanılmasına dair 17 aprel 2012‐ci il tarixli Qərarı 6. Məhkəmələr və hakimlər haqqında Azərbaycan Respublikasının Qanunu 7. İnsan hüquqlarının və əsas azadlıqların müdafiəsi haqqında Avropa Konvensiyası A Z Ə R B A Y C A N V Ə K İ L İ ‐ V nömrə 18 19 A Z Ə R B A Y C A N V Ə K İ L İ ‐ V nömrə Azər Nağıyev Vəkillər Kollegiyasının üzvü HÜQUQ MÜNASİBƏTLƏRİNİN ƏLAMƏTLƏRİ Hüquq münasibətləri ictimai münasibətlərin xüsusi növüdür. Bəs hüquq münasibətlərinin xarakterik əlamətləri hansılardır? Hüquq elmi və doktrinası onların bir sıra xarakterik əlamətlərini müəyyənləşdirir. Birincisi, hüquq münasibətləri həmişə və bütün hallarda istinasız olaraq, hüquq normaları ilə bağlı olur. Hüquq münasibətləri hüquq norması ilə nəzərdə tutulan ictimai münasibətlərdir. Hüquq norması hüquq münasibətlərinin yaranması, dəyişdirilməsi və xitamı şərtlərini nəzərdə tutur. Göstərilən bu şərtlər normanın hipotezasında əksini tapır və onlar hüquqi faktlar adlanır. Elə burada subyektlərə aid tələb olunan əlamətlər nəzərdə tutulur, yəni hüquq münasibətlərinin iştirakçısı olmaq şərtləri (hüquq qabiliyyəti və fəaliyyət qabiliyyəti şərtləri). Normanın dispozisiyasında müvafiq hüquq münasibətlərinin iştirakçılarının hüquq və vəzifələri, habelə qadağa və məhdudiyyətlər nəzərdə tutulur. Hüquq normasının sanksiyası qoruyucu hüquq münasibətlərini modelləşdirir, bu o halda baş verir ki, münasibət iştirakçıları qadağaya əməl etməsin və ya hüquqi öhdəliyi yerinə yetirməmiş olsun. Normanın həm hipotezası, həm də dispozisiyası hüquq münasibətləri ilə tənzimlənən ictimai münasibətləri nəzərdə tutur. Məsələn, oğurluğu qadağan edən cinayət hüquq normasında hüquq münasibətlərinin obyekti kimi mülkiyyət münasibətləri çıxış edir (AR CM‐nin 177‐ci maddəsi). Digər misal, ailə hüququnun norması valideynlərin uşağın tərbiyəsi üzrə hüquq və vəzifələrini göstərir. Bu normanın obyekti kimi valideynlərlə uşaqlar arasındakı faktiki ailə münasibətləri çıxış edir (AR Ailə Məcəlləsinin 49‐cu maddəsi). Hüquq münasibətlərinin bu obyekti ümumi şəkildə ailə hüququ normasında nəzərdə tutmuşdur. Əgər faktiki ictimai münasibətlər (məsələn, alqı‐satqı, icra və s. münasibətlər) hüquq normaları əsasında qurularsa, onda bu münasibətlər hüquq münasibətləri forması alır. Bu formanı yalnız o münasibətlər alır ki, həmin münasibətlər hüquq normaları ilə nizama salınır. Hüquq norması yoxdursa, onda hüquq münasibəti də mövcud deyil. Hüquq münasibəti elə bir formadır ki, burada mücərrəd xarakterli hüquq forması konkret olaraq ifadə edilir. Lakin, heç də bütün ictimai münasibətlər hüquq normalarının köməyi ilə tənzimlənir. Bu münasibətlərin müəyyən qrupu əxlaq, adət və s. normaların vasitəsi ilə nizama salınır. Belə halda, şübhəsiz ki, hüquq münasibətlərindən danışmaq olmaz. İctimai münasibət ona görə və ya o zaman hüquq münasibəti adlanır ki, o, hüquq normaları ilə tənzimlənir. “Hüquq münasibətləri ilə hüquq norması arasındakı vacib qarşılıqlı əlaqə hər bir konkret hüquq münasibətlərinin qanunçuluq tələbi nöqteyi‐nəzərdən vacib tərkib hissəsidir” (1). İkincisi, hüquq münasibətləri hüquq normalarını realizə etdiyinə və onların tələbinə uyğun olaraq meydana gəldiyinə görə, hüquq münasibətləri həmişə iradəvi və şüurlu xarakter daşıyır. Bu onunla izah olunur ki, hüquq münasibətləri ideoloji münasibətlərin bir növüdür. İdeoloji münasibətlər həmişə iradəvi xarakter daşıyır. İdeoloji münasibət növü kimi hüquq münasibətləri insanların şüur və düşüncələrindən keçir və son məqamda başa düşülmüş, dərk edilmiş, beləliklə də, iradəvi münasibət kimi çıxış edir.
Yüklə 0,68 Mb. Dostları ilə paylaş:
|