S e t a 1 y ı l l ı ğ ı

570

a r a l ı k   1 1

içinde El Kaide üyeleri ve uyuşturucu kaçak-

çılarının olduğunu” söylemesi ise Kaddafi’nin 

Bingazi’de muhalif güçler için söylediklerini 

andırıyordu.

Esed’in sarf ettiği sözler, dünya kamuoyu için 

ne anlama geliyor, önümüzdeki günlerde gö-

receğiz. İlk tepkiler, Beşar Esed’in tıpkı diğer 

diktatörler gibi aşırı inkârcı bir tavır aldığı yo-

lunda oldu. Esed’i diğer diktatörlerden ayırmak 

isteyenler de röportaj sonrası Esed için kazara 

diktatör olmuş nitelemesi yaptı. Özellikle dik-

kat, çeken Esed’in, hakkında yapılan suçlama-

ların tamamını reddederken aynı zamanda üstü 

kapalı tehditler de savuruyor olduğuydu. Esed, 

Suriye’nin komplike bir ülke olduğunu ve hatta 

dünyanın fay hattı konumunda bulunduğunu 

iddia ederek, Suriye’de işlerin ters gitmesinin 

bütün dünyayı karıştırabileceği tezini savundu 

daha önce yaptığı gibi. Söyleşi boyunca halkı-

nın kendisini desteklediğini ifade ederek, ol-

dukça kendine güvenir gözükmesine rağmen 

aslında Esed’in içinde bulunduğu vaziyetin yir-

mi sene önce babasının karşılaştığı durumdan 

daha ciddi olduğunun herkes farkında. Esed, 

o dönemde babasının sahip olduğu güç ve et-

kinin çok azına sahip. Yirmi sene önce Körfez 

Krizi sırasında verdiği destek sonrasında Şam’ı 

sürekli durağı haline getiren Amerikan yöneti-

mi için artık Suriye’deki yönetim, meşruiyetini 

tamamen kaybetmiş durumda. Körfez Savaşı 

sırasında Arap ülkelerinden gelen yardımın 

yerini yaptırımlar aldı. Dahası 20 sene önce 

uzak bir coğrafyada meydana gelen halk hare-

ketlerinin yerini önce Suriye’nin yanı başında-

ki Arap ülkelerinde daha sonra da Suriye’nin 

içinde  palazlanan  bir  ayaklanma  aldı.  Ve  bu

ayaklanmanın en önemli hedeflerinden biri ha-

nedanlar. Esed için çok daha problemli olan şu: 

20 sene önce belirli araçlarla sansür edilebilen 

medyanın yerinde artık internet medyası ve El 

Cezire  gibi  sınır  tanımayan  ve  kontrol  altına

alınamayan araçlar bulunuyor. Çavuşesku’nın 

20 sene önce babasında oluşturduğu travmanın 

çok daha şiddetlisini muhtemelen Beşar Esed, 

ülkesinden sessizce kaçıp giden Ben Ali, canını 

zor kurtarıp istifa eden Yemen Cumhurbaşkanı

Salih, sedyeyle mahkemeye taşınan Mübarek ve

göz göre göre linç edilen Kaddafi’nin görüntü-

lerini izleyince yaşadı. Ancak bütün bu zaaflara 

rağmen mevcut siyasi çizgideki ısrarı ve söyleşi 

sırasındaki inkârcılığı herkesi şaşırtmış durum-

da. Bu noktada asıl merak edilen, Esed’in bu 

inadından vazgeçip geçmeyeceği ve vazgeçme-

mesi durumunda içinde bulunduğu yanılsama-

nın Esed rejimine ne getireceği. 

Zaman, 10.12.2011

---

571

s u r i y e ’ d e   y ü k s e l e n   ş i d d e t

In the wake of the Arab League’s embargo aga-

inst Syria, a new period is ahead for the Baathist 

regime.

Syria proved that it would be the toughest test 

yet for the Arab Spring; now it has reached the 

point of no return.

Despite all Western polices over the last five or 

six  years  that  attempted  to  isolate  the  Bashar

al-Assad regime, it has tried to survive through 

the assistance of Turkey. 

Turkey handed Syria a rope – Erdoğan visited 

many times and Davutoğlu visited 61 times – 

to extricate itself from the chaos; however, al-

Assad has wrapped the rope around his neck. 

What is happening in Syria is sad for the Midd-

le East; nevertheless, these events are also an 

ironic example of a political litmus test. They

have turned regional political positions upside 

down in the course of just one year.

The current circumstances of the Syrian oppo-

sition are exactly the same as those of the cur-

rent Iraqi administration eight years ago. The

same Iraqi actors – who were exposed to mas-

sacres under Saddam’s Baathist rule, complai-

ned about Syria in the post-occupation period, 

and even demanded that Turkey mediate when 

the tension increased – today support the al-

Assad regime. 

On the other hand, Iran was criticized for rema-

ining silent in response to the Hama massacre 

committed during the first years of the Islamic

Revolution; now, it has failed the second Hama

test. Iran fought the longest and bloodiest war

of the 20th century with another Baathist regi-

me. Today, it considers the survival of the Syri-

an regime a “national interest.” 

Non-state  actors  such  as  Hezbollah  and  Ha-

mas – also called the “axis of resistance” in the

Middle East – are also being tested. Hezbollah,

in particular, has turned a blind eye toward the 

massacres committed by al-Assad’s Baathist re-

gime and has demanded his regime’s survival, 

SETA YORUM

Syria: A Litmus Test for the 

Region

What is happening in Syria is sad for the Middle East; nevertheless, these events are 

also an ironic example of a political litmus test. 

TAHA ÖZHAN

---

572

a r a l ı k   1 1

causing people to question Hezbollah’s legiti-

macy and the popularity it earned in its 30-year 

struggle against Israel.

Hamas, meanwhile, is under intense pressure 

and is struggling to get out of the Syrian swamp 

without delay. Ironically, these actors were har-

med more by taking the Baathist side in the last 

few months than they were by Israel in 30 years.

Israel clearly expressed its discomfort with the

Egyptian revolution, the tipping point in the 

Arab Spring. Israel had built its plans according

to “a Mubarakism without Mubarak” in Egypt;

however,  its  expectations  were  upset.  Accor-

dingly, Israel began to think about how it would

face a Syria without its Baathist regime rather 

than a weakened al-Assad. 

Today, rather than address what is happening 

in Syria, the United States is concerned with the

fact that whoever wins, it will not be the U.S.

As the regimes that served as buffers between 

the U.S. and the people of the region collapse

one by one with the Arab Spring, the U.S. admi-

nistration is trying to determine how popular 

“

Turkey has clearly expressed its 

opposition to any Western interventi-

on in Syria that would result in an Iraq-

style occupation.

movements might upset the order established 

after Camp David.

Turkey, in fact, represents a legitimacy line. In

the past, it opposed the isolation and embargo 

of Syria. Today, it claims that legitimate steps 

are necessary in order to end the massacres 

committed by the al-Assad regime. Turkey has 

clearly expressed its opposition to any Western

intervention in Syria that would result in an 

Iraq-style occupation.

Nevertheless, as long as it shares the pain of the

aggrieved Syrian people, it will avoid the legi-

timacy crisis other actors have faced. History 

has proved time and again that nothing is more 

precious than legitimacy.

Hurriyet Daily News, 01.12.2011

---