talaffuz qilish to'g'riroq deb yozadi. Bu kabi misollar toponimlaming hozirgi
Demak, toponimlaming turli davrlardagi o'zbekcha yozma shakllari bir-biridan
Buvayda qishlog'i – Bibi Ubayda (hijjalab o'qiganda Bibi Abida), Marg'ilon shahri –
(Nayman qishlog'i va qabilasi Farg'ona vodiysida Neyman shaklida talaffuz etilishini
ba'zan asliyatiga, mahalliy talaffuziga yaqin bo'lsa ham, hamon ularning imlosi uzil-
Shunday qilib, geografik nomlarning ruscha yozilish shakli u yoqda tursin,
milliy, o'zbekcha yozilishi ham talaffuzidan jiddiy farq qilardi. Buning asosiy
sabablaridan bin shundaki, topografik xaritalar, geografik xaritalar ham, ulardagi
boshqa yozuvlar bilan bir qatorda geografik nomlar ham, aholi punktlari ro'yxati kabi
ma’lumotlar odatda ko'pincha o'zbek tilini yaxshi bilmaydigan kishllar tomonidan rus
tilida to'ldirilar edi. Keyinchalik zaruriyat tug'ilgan paytda ro'yxat o'zbekchaga
«tarjima» qilinar edi. Oqibatda mahalliy sharoit hisobga olinmasdan ko'plab xatolarga
muammolaridan biri shu tillar uchun xarakterli bo'lmagan tovushlar (fonemalar) ning
uchraydigan tovushlar – tishlar orasidan sirg'alib chiqadigan s tovushi bilan bogiiq.
qishloq nomlari tarkibida keladigan bu qo'shimcha arabcha-forscha manbalarda arab
shakllarida o'zlashgan. Biroq bu leksema oxiridagi tovush turdosh otlar taikibidagi
d
yoki
y,
shuningdek,
t
yoki
s
tovushiga aylangan. Masalan, «oila boshlig'i», «qishloq
oqsoqoli», «qabila boshlig'i», «davlat boshlig'i» ma'nolaridagi tojikcha-o'zbekcha
leksema
katxudo
(sug'dchasi kasxudo, «uyning xo'jayini») yoki «uy bekasi»
ma'nosidagi
kaybonu, kayvoni
(sug'dcha shakli kasbonu) so'zlarini eslang. O'zbek
tilida
kasana, kasanachilik
(«uyda ishlab berish») degan so'zlar bor. Bu so'zlar ham
sug'dcha
kas-kat
unsurining o'zgargan shaklidir. Qiyoslang: lotinchadan
kas
«kulba»,
«qishloq uyi», «xutor» fransuzcha
kasa –
«kulba», italyancha
kasa –
«uy», «bino»,
«oila»» «ro’zg'or», dastlab «uy», «oila», «qabila» keyinchalik, ―qala‖, «qishloq»
ma'nolarini bildirgan, qadimiy eroncha (parfyancha)
misan
(bunda
s
tovushi tishlar
orasida sirg'alib chiqadi) so'zi ham xuddi shunday fonetik o'zgarishirga uchragan.
Endilikda bu atama
mitan, meton
kabi ko'pgina toponimlar tarkibida uchraydi.
Z, d, j, t, y
tovushining o'zaro almashishi va munosabati ham toponimda katta
ahamiyatga ega. Masalan,
Ozoq –
odoq –
etak – oyoq.
Yoki afsonaviy payg'ambar
nomi
Xizr,
bir qancha shevalarda
Xidir
shaklida talaffuz etiladi.
Xidirota, Xidireli,
Xidirsho
nomli qishloqlarning nomlari ham shu so'zdan olingan.
Dizak
nomining
Jizzax
shaklini olishi ham ana shu qonuniyat mahsulidir.
Shuni aytish kerakki, joylarga nom qo'yishda xalq ijodi va jonli til katta rol
o'ynaydi. Shu nuqtayi nazardan qaraganda, geografik nomlarda shevaning izlari
sezilarli darajada saqlanib qolgan. Tojikcha «yangi ariq» ma'jiosidagi
Jui nav
toponimi bir joyda
Jeynav
yoki
Jenov
shakllarida uchraydi. Yoki ikki suv qo'shilgan
joyi tojikchasiga
Duob
deyiladi. Bu toponim bir joyda
Duob,
boshqa joyda
Duoba,
uchinchi bir xil yerda
Dug'oba
yoki
Duvova
tarzida talaffuz qilinadi. Bu kabi xilma-
xilliklarni bartaraf qilish oson emas.
Arabcha
shayx
so'zi (aynan «keksa», «oqsoqol») islom mamlakatlarida
ulamolar, ruhoniylarni bildirgan. O'rta Osiyoda
shayx
deganda ko'proq muqaddas
mozorlarda va qabristoalarda sadaqa va nazr-niyoz hisobiga kun ko'radigan
ruhonlylar nazarda tutilgan.
O'zbekiston hududida bu so'z
shayx, shix, shex, sheyx
shakllarida toponimlar
hosil qilgan. Shu bilan birga o'zbeklar, turkmanlar tarkibida
shix (shex, shayx)
nomli
qavm Ham bo'lgan. Bu qavm vakillari o'zlarini ulamo shayxlar, xo'jalar,
sayyidlarning avlodlari deb bilishgan.
Arabcha
amir so'zi
(«lashkarboshi», «amru farmon beruvchi») O'rta Osiyoda
mir
shaklini olgan. Bu o'z ma'nosidan tashqari O'zbekistonda ijtimoiy guruhni,
Turkmanistonda kichik bir urug'ni bildirgan va bevosita yoki kishi ismlari orqali amir
va mir shakllarida bir qancha toponiitttaftla uchraydi.
Tall
atamasi arab tilida «tepalik» degan so'z. O'rta Osiyoda, jumladan,
O'zbekistonda, xususan, Zarafshon vodiysida
tal, tol
shakllarida ko'plab toponimlar
hosil qilgan
(Tolimarjon, Tollimoron, Tolliqo'rg'on, Tolimarjon, Talaktepa,
Toliborzu, Tallaki
va hokazo).
Tal
yoki
tol
deganda tepalik, qo'rg'ontepa,
mozorqo'rg'on tushuniladi.
Arabcha
robot
(ash ribot) deganda dastlab harbiy istehkomlar tushunilgan. O'rta
Osiyoda ikki shahar tashqarisidagi shahar
rabod
deyilgan (Aslida
raboz –
zot harfi
bilan yozilgan. Keyinchalik bu ikki so'z birlashib ko'proq karvonsaroylarni bildirgan.
Robot, Rabotak, Rahotixo'ja, Rabotcha, Ravot, Ravotobod, Ravotcha
kabi toponimlar