SAM-ın İCMALI
| 9
əlaqələr qurmağa üstünlük verirdilər. Türkiyə 1991-ci il dekabrın 16-da heç bir şərt
irəli sürmədən Ermənistanın müstəqilliyini tanımışdır. Ermənistanın Qara dənizə çı-
xışı olmasa da, 1992-ci il iyunun 25-də Qara Dəniz İqtisadi Əməkdaşlıq Təşkilatına
müşahidəçi üzv kimi dəvət edilmiş
4
və həmin il Türkiyə ilə Ermənistan arasındakı
Qars-Gümrü dəmir yolu xətti açılmışdır.
5
Türkiyənin Ermənistanın müstəqilliyini tanımasından sonra bu ölkənin
İrəvanda açılacaq diplomatik nümayəndəliyinə səfir də təyin olunmuşdu. Lakin
səfirin Ermənistana getməsindən öncə Türkiyə tərəfi Ermənistanın ona qarşı tor-
paq tələbinin olmaması barədə maddənin də daxil olduğu protokolun imzalanma-
sını istəmişdir. Ancaq Ermənistan bu tələbi qəbul etməmişdir.
6
Belə olan təqdirdə
1992-ci ildə Türkiyə İrəvanın iki ölkə arasında mövcud sərhədləri tanıdığını yazı-
lı olaraq bildirməyənə qədər Ermənistanla diplomatik əlaqələr qurmamağa qərar
vermişdir.
7
Bu qərara baxmayaraq, Türkiyə tərəfi Ermənistanla qeyri-rəsmi əlaqələri
kəsməmişdir.
Ermənistan tərəfi bəzi türk iş adamlarını İrəvana dəvət etmiş, onlardan Türkiyənin
Trabzon limanını genişləndirərək Ermənistanın istifadəsinə verməsi üçün vasitəçi
olmalarını istəmişdir. Bəzi erməni iş adamları Türkiyəyə gələrək bu məsələni Xa-
rici işlər naziri Hikmət Çətinlə müzakirə etsələr də, bu təklif Türkiyə tərəfindən
qəbul edilməmişdir. Amma Türkiyə 1992-ci ildə Avropa İttifaqından Ermənistana
göndərilən 100 min ton buğdanın Türkiyə üzərindən Ermənistana daşınmasına və
enerji böhranı yaşayan Ermənistana elektrik enerjisi sahəsində yardım etməyə ra-
zılıq vermişdir. Lakin 1992-ci ilin ortalarından etibarən ermənilər Dağlıq Qaraba-
ğa hücumlarını artırdıqlarına görə Türkiyə Azərbaycanın sərt reaksiyasından son-
ra Ermənistana buğdanın göndərilməsini yubatmış və elektrik enerjisi anlaşmasını
həyata keçirmədən ləğv etmişdir.
8
Beləliklə, ötən əsrin 90-cı illərinin əvvəllərində Türkiyə Ermənistanla siyasi
problemləri həll etməyə, Ermənistan isə Türkiyə ilə iqtisadi yaxınlaşmaya üstün-
lük vermişdir. Lakin Türkiyədə olduğu kimi, Ermənistanda da Türkiyə-Ermənistan
münasibətlərinə fərqli yanaşmalar olmuşdur. Ermənistan Prezidenti Ter-Petrosyan
Azərbaycanla davam edən müharibəni nəzərə alaraq, iki cəbhədə birdən vuruşma-
maq üçün Türkiyə ilə keçmişdən qalmış problemləri ikinci planda tutaraq Ankara ilə
siyasi və iqtisadi əlaqələrini gücləndirmək istəmişdir. Bu düşüncə Petrosyanın mü-
şaviri tərəfindən daha yaxşı ifadə olunmuşdur: “Qarabağ və Ermənistanın maraq-
ları çərçivəsində Türkiyə ilə iqtisadi əlaqələr qursaq nə olar? Ermənistan-Türkiyə
əlaqələrinin qurulmaması Azərbaycanla diplomatik görüşlərdə Ermənistanın möv-
qeyini zəiflədir. ...Ermənistan Türkiyə ilə əlaqələr qurarsa, Xəzərin karbohidro-
gen ehtiyatlarının nəqli üçün tranzit ölkə ola bilər”.
9
Lakin həm daxildəki radikal
4 Mustafa Aydın. Kafkasya ve Orta Asya ile İlişkiler. Editor, Baskın Oran. Cild.2, 1980-2001 (İstanbul 2001), s. 407.
5 Turkey and Armenia. Opening Minds, Opening Borders, Europe Report. №. 199. (April 2009), p. 2.
6 Aybars Görgülü. Türkiye-Ermenistan İlişkileri. Bir Kısır Döngü. Tesev Yayınları, s. 7.
7 Muhammed Örtlek. Millet-i Sadıkadan Haydata. Radikal (23.02.2007).
8 Mustafa Aydın. Göstərilən əsəri, s. 410.
9 Gerard J. Libardian. The Challenge of Statehood. Armenian Political Thinking Since Independence. (Blue Grane
Books, 1999), p. 116.
10 |
SAM-ın İCMALI
erməni millətçiləri, həm də erməni diasporu Ter-Petrosyanın bu planlarına qarşı çıx-
mışdır. Buna baxmayaraq, Ter-Petrosyan Ermənistanın Müstəqillik Bəyannaməsində
yer alan Türkiyəyə qarşı torpaq tələblərini beynəlxalq aləmdə irəli sürməmiş və bu
maddənin 1995-ci ildə qəbul edilən Ermənistan konstitusiyasına birbaşa salınmasını
əngəlləmişdir. Bundan əlavə, 1992-ci ildə ATƏT-ə daxil olarkən üzvlük şərtləri ara-
sında yer alan sərhədlərin toxunulmazlığı prinsipini də qəbul etmişdir.
10
Türkiyə-Ermənistan münasibətlərində gərginlik 1998-ci ildə Robert Köçəryanın
iqtidara gəlməsi ilə artmışdır. Bu hadisə qarşılıqlı münasibətlərdə yeni bir mərhələ
idi. Köçəryan 1915-ci il hadisələrinin beynəlxalq aləmdə “soyqırım” kimi tanınma-
sını Ermənistanın xarici və təhlükəsizlik siyasətinin prioriteti elan etdi. Bunun qarşı-
lığında isə Türkiyə Ermənistan vətəndaşları üçün viza prosedurasını və Ermənistana
məxsus təyyarələrin Türkiyənin hava sahəsindən istifadəsini çətinləşdirdi.
XX əsrin 90-cı illərində Türkiyə-Ermənistan münasibətlərində Ermənistanın
Türkiyəyə qarşı tələbləri və bu ölkənin Dağlıq Qarabağı işğal etməsi vacib rol oy-
namışdır. SSRİ dağılmamışdan əvvəl Türkiyə Dağlıq Qarabağ məsələsini SSRİ-
nin daxili işi kimi qəbul etmişdir. SSRİ dağıldıqdan sonra isə Türkiyə birinci
mərhələdə Dağlıq Qarabağ məsələsində tərəfsiz qalaraq Ermənistan ilə Azərbaycan
arasında vasitəçi olmaq istəmişdir. Hətta Türkiyə qısa bir müddət Ermənistan və
Azərbaycanla bu məsələni müzakirə etmişdir. Lakin Türkiyənin tərəfsiz vasitəçi
olma cəhdləri çox çəkməmiş, Ermənistanın işğalı davam etdirməsinə paralel olaraq
türk xalqının hökumət üzərindəki təzyiqi Ankaranın daha çox Bakını dəstəkləməsinə
gətirib çıxarmışdır. Xüsusən, Dağlıq Qarabağın ətraf rayonlarının işğala məruz qal-
ması Türkiyə ictimaiyyətində Ermənistana qarşı sərt reaksiyaların ortaya çıxma-
sına səbəb olmuşdur. Müxalifət partiyaları, xüsusən də Milliyyətçi Hərəkat Par-
tiyası Türkiyə hökumətinin tərəfsizlik siyasətini tənqid etmiş və Ermənistana
qarşı hərbi əməliyyatların başlanmasını tələb etmişdir.
11
Hökumət isə öz növbəsində
Türkiyə ictimaiyyəti arasında artan bu narazılıqlar qarşısında Ermənistan siyasətini
sərtləşdirsə də, bu, yalnız sözdə qalmış və gecikmiş bir addım təsiri bağışlamış-
dır.
Ermənistanın Kəlbəcəri işğal etməsindən sonra Türkiyə mərhələli olaraq bu
ölkəyə qarşı nəzərəçarpacaq sərt addımlar atmışdır. İlk əvvəl, Türkiyə SSRİ-nin möv-
cud olduğu dövrdə belə açıq olan Əlican sərhəd-keçid məntəqəsini bağlamış, 1993-
cü il aprelin 5-də Xarici işlər naziri Hikmət Çətin Türkiyə üzərindən Ermənistana
keçən bütün humanitar yardımların dayandırıldığını və icazəsiz keçmək istəyən
təyyarələri vuracaqlarını açıqlamışdır.
12
Bunun ardınca Türkiyə ilə Ermənistan ara-
sındakı dəmiryolu da bağlanmışdır. Türkiyə sərhədləri Dağlıq Qarabağda işğalın da-
vam etməsi səbəbindən bağlasa da, sonralar sərhədləri açmaq üçün başqa şərtlər
də irəli sürmüşdür. Türkiyənin Ermənistanla sərhədlərini açmaq üçün irəli sürdüyü
şərtlər aşağıdakılardır. Ermənistan:
• 1915-ci il hadisələrini beynəlxalq aləmdə “soyqırım” kimi tanıtma
10 Mustafa Aydın. Göstərilən əsəri, s.407.
11 Yenə orada, s. 403.
12 Yakup Hurç. Türkiyənin Karabağ Politikası, Kahramanmaraş İmam Universitesi, Tarix Fakültesi. 2008, s. 64.