71
qayıtmışdır.
120
II Georgi 1184-cü ildə öldükdən sonra Axsitan onun hakimiyyətə keçmiş qızı Tamarla qohumluq
və müttəfiqlik münasibətlərini davam etdirirdi. “Kartlis tsxovreba”da yazıldığına görə Tamar birinci əri rus
knyazı Georgidən boşandıqdan sonra, təqr. h.582 (1187)-ci ildə onunla
[132 - 133]
evlənmək istəyənlər arasında
“ona dəlicəsinə vurulmuş şirvanşah Axsartan” da elçi gəlmişdi. Lakin Tamar bu təklifı rədd etdi
və tezliklə
gənc osetin knyazı David Soslana ərə getdi".
121
Axsitan bu artıq cavan deyildi, ehtimal ki, yaşı 60-ı keçmişdi.
Axsitanın dörd qızı və iki oğlu olmuşdur. Xaqani Axsitanın Gürcüstana səfəri zamanı ona yazdığı
məktubda Şirvanşahın körpə oğlu "Məlik Fəxr əd-Dünya və-d-Din oğlu məlik Əbül-Fəth Məhəmməd şah"ın
adını çəkir. Xaqani Şirvanın vəliəhdinin tərbiyəçisi və müəllimi olmuşdur. Axsitanın bu oğlu uşaq ikən, h.571
(1176)-ci il şəvval axırlarında Şirvanda ölmüşdü.
123
Axsitanın arvadı təqribən h.572
(1176)-cı ilin axırında,
yaxud h.573 (1177)-cü ilin əvvəlində bir oğlan da doğmuşdu. Bu, Nizaminin "Leyli və Məcnun" poemasında
oğlu
Məhəmmədi etibar etdiyi vəliəhd idi. O vaxtlar Mənuçöhr şahzadənin təqribən 11-12, Nizaminin oğlunun
isə 14 yaşı H.571 (1176)-ci ildən Təbrizdə yaşayan Xaqani oğlu olması münasibətilə Şamaxıya məktub yazaraq,
Axsitanı təbrik etmiş, o isə əvəzində şairə hədiyyələr göndərmişdi.
124
Hakimiyyətinin ilk on ilində nikahla
Dərbənd əmiri və gürcü hökmdarı ilə münasibətlərini qaydaya salan Axsitan səylərini Səlcuqilər və Eldəgəzlərlə
yaxınlaşmağa yönəltdi. Şirvanşah öz siyasətində onun taxta oturmasına kömək göstərmiş Eldegəzlərə
arxalanırdı. Atabəy və sultan Qızıl Arslan h.587 (1191)-ci ildə ismaililər tərəfindən öldürüldükdən sonra onun
qardaşı uşaqları, Cahan Pəhləvanın oğlanları arasında hakimiyyət uğrunda mübarizə başladı. Bunun nəticəsində
ölkə onların arasında aşağıdakı şəkildə bölüşdürüldü: Əbu Bəkr Azərbaycan və Arranı, Özbək Həmədanı idarə
etməyə başladılar. Rey, İsfahan və İraqın qalan hissəsi Qutluq İnanc Mahmuda və Əmir Əmiran Ömərə çatdı.
Sonuncular Naxçıvanda olan Əbu Bəkrə qarşı çıxdılar, lakin məğlubiyyələ uğradılar.
125
Əmir Əmiran Ömər
Şirvana qaçdı. "Burada Şirvanşah (Axsitan) onu qarşılayaraq ehtiram göstərdi, qızını ona ərə verdi, ona pul,
yüzə yaxın at, silah və lazım olan hər şey bağışladı". Bundan sonra Şirvanşah kürəkəni Əmir Əmiran Ömərlə
Əbu Bəkrin üstünə yeridi, lakin onlar Beyləqan yaxınlığında məğlubiyyətə uğradılar və Əbu Bəkr onları
Arrandan qovub çıxardı. Bu hadisələrdən sonra təqribən 1192-ci ildə Şirvanşaha və onun ailəsinə bədbəxtlik üz
verdi. Gürcü salnaməsi xəbər verir: "Şirvanşah və Əmir Mirman çarəsız vəziyyətə düşdülər. Belə ki, Şirvan
ölkəsi o vaxt Allahın qəzəbınə düçar oldu: yerin silkələnməsindən Şəmaxiyyə şəhərinin divarları və qalaları
uçulub dağıldı. Hər şey məhv oldu, eləcə də, Şirvanşahın arvadı və uşaqlan həlak oldular. Onlar bundan xəbər
tutduqda ağlayıb
başlarına kül sovurdular, ətraflarına baxdıqda Allahdan başqa bir köməkçi və xilaskar
görmədilər".
126
Şamaxını bərk dağıdan bu zəlzələdən çoxlu adam, o, cümlədən Şirvanşahın ailəsi, onun arvadı İsmət əd-
Din, oğlu və vəliəhdi Mənuçöhr, qızı - Əmir Əmiran Ömərin arvadı və digər qızları
həlak oldu. Bu fəlakət
nəticəsində Axsitandan sonra Şirvanı onun, ehtimal ki, əyalət hakimləri olan qardaşları idarə etməyə
başladılar.Ehtimal kl Şirvanın paytaxtı Şamaxı dağıldıqdan sonra Şirvanşah öz igamətgahını Xəzər dənizində
rahat liman, yaxşı möhkəmləndirilmiş iki cərgə qala divarları ilə dövrələnmiş şəhər müdafıə istehkamları
[133 -
134]
sırasında Qız qalası olan Bakıya köçürmüşdü. Xaqaninin Şirvanşah Axsitanı mədh edən məşhur
qəsidəsində Bakının əhəmiyyəti qeyd edilir.
Bakı duasını unutmaz bir an,
Olub sayəsində Bəstam, Xavəran.
127
Xaqani Bakıdan yenilməz qala, Şərqin mühüm şəhərlərindən biri kimi danışaraq, onu Xorasanın çox
yaxşı möhkəmləndirilmiş səhəri Bəstanla müqayisə edir. Şirvanşahın igamətgahının Abşerondakı Bakıya
köçürülməsilə əlaqədar burada XII əsrin sonlarından müdafıə qalaları və bürcləri tikilməyə başladı.
Şirvanın paytaxtı Şamaxı dağıldıqdan və Əbu Bəkrlə müharibədə məğlub edildikdən sonra Şirvanşah
Axsitan və Əmir Əmiran Ömər III Georginin qızı hökmdar Tamardan yardım istəmək məqsədilə Tiflisə gəldilər.
Gürcü mənbəyinə görə, Şirvanşah Tamarın azyaşlı qızı Rusudanı Eldəgəz Əmir Əmiran Ömərə almaq üçün
elçilik etmiş, lakin rədd cavabı almışdı. Lakin Tamar Eldəgəzi və qohumu Axsitanı yaxşı qarşılamış, onlara
hörmət göstərmiş və Əbu Bəkrə qarşı birgə mübarizə aparmaq təklifləri ilə razılaşmışdı. "Bu vaxt hökmdar
Tamarın bütün vəzirləri və sərkərdələri onun hüzuruna yığıldı, Şirvanşah da zahir oldu. Onlar düşməni
qarşılamaq qərarına gəldilər, buna görə də qoşun yığmaq üçün bütün vilayətlərə (əmr) göndərdilər".
128
Arran
qoşunlarının bir dəstəsi də Şirvanşaha və onun döyüşçülərinə qoşuldu. Bir türkmən dəstəsi də toplanıb onun
sərəncamına gəldi. Birləşmiş Şirvan-gürcü qoşunları Şəmkir vilayətinə daxil oldular və 1195-ci il iyulun 1-də
Şəmkir şəhərinin həndəvərində baş verən vuruşmada Əbu Bəkrin qoşunları məglubiyyətə uğradıldı, o özü isə
çətinliklə yaxasını qurtarıb Beyləqana qaçdı. Səhərisi şəmkirlilər gəlib şəhərin açarını təqdim etdilər. Müttəfıq
qoşunlar Atabəylə müharibəni davam etdirərək, Arran və Azərbaycanın bir sıra şəhər və qalalarını tutdular,
habelə çoxlu qənimət və əsir götürdülər. Bu hadisələrdən sonra Axsitan öz qoşunları ilə Şirvana qayıtdı. Əmir
Əmiran Ömər isə Gəncəyə
DAXIL
oldu, lakin 22 gündən sonra öldü.
129
Axsitanın ömrünün sonunadək, görünür, başqa əhəmiyyətli hadisə olmamışdır. Axsitan uzun ömür
sürmüşdiir. Axsitanın otuz yeddi illik hökmranlığı dövründə apardığı daxili və xarici siyasət, ölkədə dövlətin
mərkəzləşdirilməsinin gücləndirilməsi nəticəsində Şirvanşahlar dövlətinin siyasi, iqtisadi və mədəni həyatının
Dostları ilə paylaş: |