Sevginin dadı (roman)
Yüklə 2,71 Mb. Pdf görüntüsü
|
354
– Sizə bir şad xəbər də mən deyim. Mən artıq nişanlan‐ mışam, – dedi. – Nə danışırsan, kimdir o bəxtəvər balamız? – soruşdum. – Yunandır, adı Elizabetdir – qısaca Elza. – Ciddi deyirsən, başqa bir millətdən olan qızla evlənmə‐ yinə bəs sizinkilər nə deyir? – Elza türkcə təmiz bilir, yunan Kiprindəndir. Evdəkilərin hamısı ilə vaxtaşırı danışır. Artıq bizimkilər ona elə isinişiblər ki, elə bil yüz ildir ki, qonşumuzda yaşayan qızla evlənirəm. – Lap yaxşı, Allah xeyirlisindən, xoşbəxtlərdən eləsin. Bəs toyu nə vaxta planlaşdırmısan? – Bax o sizdən asılıdır. Nə vaxt sizin üçün “müsaid” olsa, o zaman da evlənəcəyik. – Toyu Kiprdə planlaşdırmısan, ya burda? – O da sizin məsləhətinizə bağlıdır, amma biz Kiprdə – öz yerimizdə planlaşdırmaq istərdik. – Belə... Demək gələn ayın neçəsi sənin üçün düşərli gün‐ dür? – 17‐si. Həm də Elzanın doğum günüdür. – “Dəmiri isti‐isti döyərlər”, babam demişkən, – “canına yel keçməmiş” bütün qonaqlarını 17‐nə dəvət elə, mən də özü‐ münküləri çağıraram. Bu gündən işə giriş. Nə vaxtadək Bakıda qalmağı düşünürsən? – Toya gəlmişdim, əgər mənlik vacib bir işiniz yoxdursa, mənim də başqa bir işim yoxdur burda. – Yox, elə sabah qayıt işinin üstünə və necə lazımdırsa to‐ yunun təşkili ilə məşğul ol. Amma nəzərə al ki, oradakı dostla‐ rımızın hamısını çağıracağıq. Ofisdə bizi Dilbər qarşıladı. Uşaq ərköyünlüyü ilə “gəlin atasının” boynuna sarılıb üzümdən öpdü. Axşam toyda çəkilmiş şəkilləri göstərmək üçün Əlini kompüterə tərəf dartdı. Mənim 355
qol götürüb oynamağımı lağa qoyub gülüşürdülər. Çox xoşbəxt idilər. “Kaş mən də belə cavan olaydım”, – ilk dəfə onlarla eyni yaşda olmadığımın paxıllığını çəkdim, belə tez yaşlandığıma acığım tutdu. Stolumun arxasına keçib Əlinin toy işi üçün fikrimi toplamağa çalışdım. Ağlıma gözəl, amma “başımdan yekə” bir ideya gəlmişdi – əslində Kiprdə ilk dəfə olarkən ağlıma girmiş bir fikir idi. Yunan və türk Kiprini ayıran “Yaşıl xətt” deyilən sərhəddə tamaşa edərkən, bir adanın iki millətini bölənlərə qarşı içimdə acı bir nifrət oyanmışdı. BMT və NATO “sülhməramlı‐ larının” öz evləri kimi saymazyana qərar və hərəkətləri adamı qıcıqlandırmaya bilməzdi. Məncə, türk tərəfdən Rauf Denktaş və yunan tərəfdən dini lider II Hrisostomosun bir araya gələ bilməsi və bu davaya məntiqlə yanaşa bilmələri çox mətləbləri açar, düşmən barmağını sındırar və iki millətin eyni adada dinc yaşa‐ ması üçün ciddi mesajlar verə bilərdi. Lakin, ondan‐buna, bun‐ dan‐ona söz aparanlar aranı qızışdırmaqdan başqa bir şeyə ya‐ ramırdılar. Eynən bizim Qarabağ düyünümüz kimi – görünən əllər başımızın üstündə o yan‐bu yana gedib‐ gəlir, lakin nə bu əlləri qırmağa gücümüz çatır, nə də yardımlarını görə bilirik... Əlinin toyuna Rauf Denktaşla birlikdə II Hrisostomosu da dəvət etmək istəyirdim. Amma alınacağına ümidim çox az idi. Yunanıstanın Azərbaycandakı səfirliyinin telefon nömrə‐ sini tapdım. Qafqaz Müsəlmanları İdarəsinə zəng vurub xahiş etdim ki, Bakı yepiskopu Aleksandr ata ilə görüşməyimə yar‐ dım etsinlər. Sağ olsunlar, görüşə razılıq aldılar. Kofemizi içib Əliylə kilsəyə getdik. Aleksandr ata ibadətdəydi. Kilsə işçiləri‐ dən biri, bizi gözləmək üçün geniş bir zala dəvət etdi. İlk dəfə idi ki, kilsəyə girirdim. İkona və dekorasiyalara ağzımız açılı qalmışdı. Bir qədər sonra bizi Aleksandr atanın yanına dəvət etdilər. Yepiskop bizi olduqca mehriban qarşıladı, gəlişimizin səbəbini soruşdu. Məqsədimi açıqladım: 356
– Siyasətlə heç vaxt maraqlanmamışam və belə bir niy‐ yətimin nə vaxtsa olacağına da inanmıram. Baxın, bu cavan oğlanın gələn ayın 17‐si Kiprdə toyudur, bir rum qızı ilə ailə qurur. Kiprdə bizim “Azərbaycan Mədəniyyəti Mərkəzi”nin rəhbəridir. Türk Kiprinin ağsaqqalı Rauf Denktaşla yaxşı müna‐ sibətlərimiz var. Elə mərkəzin açılışını da o özü etmişdi. Bil‐ mirəm nə dərəcədə real görsənir və məqsədəuyğundurmu, am‐ ma ürəyimdən keçir ki, bu türk‐rum evliliyi, bir‐birinə az qala nifrətlə baxan iki millət arasında azca da olsa yaxınlaşmaları baxımından müsbət hadisə olsun. Rauf bəyin II Hrisostomosla bir neçə dəfə rəsmi görüşləri olub, lakin onları bir süfrə arxa‐ sında – qonaqpərvər Azərbaycanın zəngin süfrəsi ətrafında gör‐ mək istəyirəm. Məsləhətdirsə, bu istəyimi Yunanıstanın Bakıda‐ kı səfiri, cənab İoannis Metaksasla birgə müzakirə etməkdə mə‐ nə yardımçı olmağınızı xahiş edirəm. Aleksandr ata mehribanlıqla gülümsünərək saqqalına sığal çəkdi:
– Mən sizin bu addımınızı xeyirxah bir iş kimi qiymətlən‐ dirirəm və əlimdən gələn köməkliyi edəcəyimə söz verirəm. Sə‐ firlə bu yaxın günlərdə görüşmüşük, ümidvaram sizin xoş mə‐ ramınızı müsbət qarşılayar. Yanımızdakı kilsə əməkdaşına səfirlə telefon əlaqəsi yarat‐ mağı tapşırdı. Telefon tez cavab verdi – səfirin özüydü. Alek‐ sandr ata səfirlə mehriban hal‐əhvaldan sonra mənim istəyim barədə ona izahat verdi. Mümkün köməkliyi etməsini xahiş etdi. Səfirlə sabah saat 10 üçün görüşə biləcəyimi dedi. Ona sonsuz təşəkkürümü bildirdim. Xristian və müsəlman dostluğu, eyni tanrı bəndələri olmağımıza dair bir neçə xoş sözlər deyib onunla sağollaşdım və söz verdim ki, İncili və Töv‐ ratı mütləq tapıb oxuyacağam. O, yanındakı əməkdaşa nəsə işa‐ rə elədi. Kilsə əməkdaşı bir neçə dəqiqəyə əlində iki kitab bizə yaxınlaşdı. Aleksandr ata kitabları öpərək mənə uzatdı – “Biz‐
Yüklə 2,71 Mb. Dostları ilə paylaş:
|