ta’sirlarni o’zlashtiradi, balki o’zidagi hayotiy tajriba, bilim amaliy ko’nikma va
malakalari bilan boshqalarga ham tarbiyaviy ta’sir etadi, shaxsiy o’rnak ko’rsatish
imkoniyatiga ega bo’ladi.
Shu
nuqtai nazaridan, keksalik davrining ijtimoiy mohiyati shundaki, ota-
bobolarimiz, onaxonlarimiz asosan o’zlaridagi
mavjud ijtimoiy tajribani
boshqalarga (farzandlar, nabiralar, mahalladagi yoshlar va hokazo)
uzatish bilan
shug’ullanadilar va bu narsa ayniqsa, sharq xalqlarida juda e’zozlanadi.
Hozirgi kundagi ijtimoiylashuv mexanizmlari yoshlarida yangicha tafakkur
shakllanishiga,
yurtga sadoqat, Vatan hissini shakllantirishga o’z xissasini
qo’shadi.
Shaxs ijtimoiylashuvining eng asosiy mahsuli — bu uning hayotda o’z o’rnini
topib, jamiyatga manfaat keltiruvchi faoliyatlarda ishtirok etishidir.
Dostları ilə paylaş: