646
üçün arvad kimi ağlama.
Tarixdə bütün imperiyalar gec-tez dağılır. Şişir-şişir, sonra,
görürsən, bir günün içində üfürülmüş şar kimi partladı getdi.
Minillik dövlət haqqında xülyalar Gələcəyə yönəlmiş olsa da
(məsələn, alman nasistlərinin minillik Reyx arzusu), keçmişə
üz tutsa da (nəyimiz vardı və nəyi itirdik), real olaraq heç bir
konkret səmərə vermir.
***
Qərb demokratiyalarını söyə-söyə rus patriotları, elə İslam
təməlçiləri kimi, öz ölkələrinin repressiv rejimlərindən
canlarını qurtarmaq üçün yenə də dönə-dönə lənətlədikləri
demokratik ölkələrdə sığınacaq tapırlar. Deməli, bu "mənfur"
demokratiya elə də pis şey deyilmiş ki, bütün təqib olunanları,
qovulanları, həyatları təhlükəyə məruz qalanları xilas edir,
bəsləyir, əvəzində isə tənələr qazanır. Elə sığınacaq verdikləri
Zinovyev kimi nankorların, Limonov kimi ağlı kəmlərin və nə
yazıq ki, Soljenitsin kimi həqiqətən böyük və qəhrəman bir
mücahidin tənələrini…
***
Yazıçı tayfasının böyük qismi, özlərini patriot adlandıranlar
Yevtuşenkonun şöhrətinə qısqanaraq ona bəslədikləri nifrət
naminə bütün sevimli vətənlərini qana bələməyə hazırdırlar.
***
Stalinin bir cəlbedici cəhəti də ən qəliz məsələləri adi
adamlarçün sadələşdirməsi, bəsitləşdirməsidir. Dünyanın ən
mürəkkəb problemlərini ancaq yaxşı-pis, dost-düşmən, ağ-qara
kimi dəyərləndirmək insanı ağır mühakimələrdən və ağrılı
düşüncələrdən xilas edir. Amma bu gün mənəvi daltoniklər
ondan mütəəssir olublar ki, həyatın "ağ-qara" Stalin kinosunu
dünyanın əlvan, min rəngli "filmləri" əvəz edib. Rəngləri ayıra
bilməyənlər üçün bu da bir problem deyilmi?
***
İnqilab və mədəniyyət vaxtilə Azərbaycanda jurnal adı olsa da,
heç cür bir-biriylə uyuşmur. Mədəniyyət ardıcıllıq, davamiyyət,
647
varislik deməkdir. Ənənələr nə qədər təzələnsə də, mədəniyyətin
təməlini onlar təşkil edir. İnqilab isə ardıcıllığın tamamilə tar-mar
edilməsidir. Çox vaxt elə dağıtmaq naminə dağıtmaqdır. Təbiidir,
bu dağıtma əməlinə də ziyalıları boğmaqla başlayır. Çox vaxt da
elə ziyalıların öz əliylə.
***
İlk dəfə çox gözəl, cazibəli və ağıllı qadına rast gələrkən az
sonra agah oluruq ki, bütün bu üstün cəhətlərini bizdən qabaq
duyanlar və yetərincə istifadə edənlər olub. Bəzən ağıllı
jurnalistə, yazıçıya, alimə rast gələndən sonra təəssüflə
öyrənirik ki, onun da bu cəhətlərini bizdən qabaq Xüsusi
xidmətlər nəzərə alıb və istifadə ediblər. Onlar axı belə şikarı
əldən verməzlər. Necə ki, şorgöz kişi cazibəli qadından yan
keçməz.
***
Mən şərqli kimi duymaq və qərbli kimi düşünmək
istəyirəm… Əlbəttə, bu fərq də şərtidir. Şərqli kimi düşünmək
də eyni cür dərindən düşünmək deməkdir. Amma burda
düşüncələrin aramlı axarı, tələsgənliyə yol verməyən müdrik
arxayınlıq var. Qərb düşüncəsi daha mütəhərrikdir, daha
dinamik və praktikdir. O biri tərəfdən çılğın şərqli
ehtiraslarından danışarkən Qərbin də qızğın duyğularını
unutmamalıyıq – Şekspirdən Felliniyə qədər ən böyük
sənətkarların əsərlərində ifadə olunmuş düyğu zənginliyini
yaddan çıxarmamalıyıq.
***
Abuladze. "Tövbə" filmi. Meyiti qəbirdən çıxarıb atırlar.
Yəni bu Stalin-Beriya kabusunun tarixin rəmzi zibilliyinə
atılmasıdır. Amma onu düşünmürük ki, torpağa basdırılmamış
meyit çürüyəcək, üfunəti və mikroblarıyla ətrafı zəhərləyəcək
və beləliklə, yeni bir ictimai epidemiyaya səbəb olacaq.
***
Sistem dağıldı, biz onun dağıntıları və çöküntüləri altında
qalmaqdan qorxuruq. Onun çürüməsindən də qorxuruq ki,
648
hansısa xəstəliyə yoluxarıq.
***
Özlərinə alibi axtarırlar: "Kommunist partiyasının üzvü
olsam da, onun ideyalarını və siyasətini bəyənmirdim"-deyirlər.
Başqa daha tutarlı alibi: "Mən heç partiyanın üzvü də
olmamışam". Əvvəla, gəlin baxaq görək niyə olmamısan, bəlkə
can atmısan, qəbul etməyiblər (Bir çoxları KQB çuğulluğuna
can atdıqları və istəklərinə nail olmadıqları kimi).
Amma istəyirsən partiyanın üzvü ol, istəyirsən olma – sovet
sisteminə mənsub olmağının alibisi yoxdur. Sistem
ideologiyadan daha geniş anlayışdır və bəzən heç onunla tam
üst-üstə də düşmür. Sistem – həm də həyat tərzidir, düşüncə
tərzidir, davranış qaydalarıdır, yaşamaq, salamat qalmaq, başını
girləmək mexanizmidir. Bütün bunlar artıq insanın genetik
mahiyyətinə sirayət edir və bu cəhətləri kənara atmaq partiya
biletini atmaqdan daha çətindir. Sərhəd – kommunistlər və
bitərəflər arasında, hətta ideoloji cəhətdən fərqli baxışlar
arasında deyil. Sərhəd xətti çox əski anlayışlara uyğun olaraq
çəkilib: sərhəd – namus, ləyaqət, şərəf, vicdan və bunların
olmaması arasında çəkilib.
***
Rusiyada əsrlər boyu ağılla güc arasında dava gedir. Rus
xalqı acı bir gerçəklik kimi, bir qədər də kinayəylə bu davanın
mahiyyətini belə ifadə edir: TGüc varsa ağıl cərək deyilU. Güc
– hakimiyyət deməkdir. Qorxunc İvanın opriçniklərindən
Stalinin yejovçularına və Brejnevin tanklarına qədər repressiv
aparatı olan hakimiyyət deməkdir. Ağıl – rus mənəviyyatının
intellektual qiyamıdır – Protopop Avakumdan Lev Tolstoya
qədər. Güc – mütləqiyyətə müti olan sifətsiz (ya hamısı eyni
sifətli) kütlədir. Ağıl – tək-tüklərin üsyanıdır – Çaadayevdən
Saxarov da daxil olmaqla Brejnev dövrünün dissidentlərinə
qədər.
Gücə qarşı sənətin üsyanı - Platonov, Bulqakov, Axmatova,
Zoşşenko, Pasternak, Soljenitsin, Brodski… siyahını davam
Dostları ilə paylaş: |